Vrouwen van zestien kunnen best stemmen

Toen ik zestien was, was alles om mij heen politiek. Echt alles. Ik discussieerde aan de keukentafel, ik bezocht politieke bijeenkomsten en roerde mij op school in politieke discussies. Ik had dus een mening, eentje die telde.

Toen ik zestien was, deed ik voor mijn gevoel al aardig mee in de grotemensenwereld. Alleen politiek niet. Ik liep de deur plat bij politieke bijeenkomsten, maar stemmen mocht ik niet. En toch is dat het summum. Ik kon niet wachten tot m’n 18de. Ik had een mening en ik wilde dat die er toe deed.

Ik had dus dolgraag op m’n 16de al willen stemmen, omdat ik er klaar voor was. En ik ben er heilig van overtuigd dat er op dat moment nog duizenden 16- en 17-jarigen waren die er ook klaar voor waren geweest. Mijn dochter is net 17. Ook om haar heen is alles politiek. Ook zij heeft een mening. En ook zij mag niet stemmen.

Ik vraag me daarom wel eens af of de kiesgerechtigde leeftijd van 18 nog wel van deze tijd is. Als deze in mijn puberteit al niet meer opging, dan al helemaal niet nu jongeren nog sneller volwassen worden dan vroeger. Ik wil dus hier een lans breken voor het verlagen van de kiesgerechtigde leeftijd van 18 naar 16. Net zoals D66 in de Tweede Kamer dit deze week heeft bepleit.

Als we politiek betrokken jongeren willen hebben en houden, dan moeten we ze ook serieus benaderen. Net zoals ik serieus benaderd wilde worden. En hoe kunnen we dit beter etaleren dan ze de mogelijkheid te geven om te stemmen? Ik hoop vurig dat we hier snel een goede discussie over kunnen voeren, van links tot rechts. Van progressief tot conservatief.

Want ook Kees van der Staaij is het met me eens, zo leek het. Hoewel hij 18 wel genoeg vond, voegde hij er aan toe: “Zeker voor jonge mannen, voor vrouwen zou het anders kunnen liggen”. Hopsa, Kees! Dit is de eerste keer dat jij vrouwenrechten laat prevaleren boven die van mannen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Of begrijp ik je verkeerd?