Vrij Links speelt vals bij het publieke debat

Vier auteurs pleitten in een manifest voor een terugkeer naar de wortels van links, in de Volkskrant van 18 mei. Hun namen: Asis Aynan, Femke Lakerveld, Eddy Terstall en Keklik Yücel. Er staan echter twee grote leugens in hun manifest. Zij schrijven:

Een open maatschappij staat of valt met de aanwezigheid van het vrije woord. Nederland is al eeuwen een land waarin een wereldbeeld geschokt of uitgedaagd mocht worden en dat heeft een unieke, vrije samenleving opgeleverd. Wat voor de één een belediging is, kan voor de ander een nieuwe observatie of een analyse zijn. Vrij Links neemt afstand van de suggestie dat niet-westerse Nederlanders in bescherming moeten worden genomen tegen het vrije debat, omdat ze nog niet klaar zouden zijn voor uitingen van de moderniteit.

Aantonen Ten eerste, wie zegt dat ‘niet-westerse Nederlanders in bescherming moeten worden genomen tegen het vrije debat’? Ik ken geen enkel mens die dit zegt. Wie een manifest schrijft, neem stelling tegen negatieve toestanden in de maatschappij. Maar deze toestanden moeten niet slechts bij een enkeling voorkomen, maar bij een relevant aantal mensen. Dus de vier manifest-auteurs moeten eerst aantonen dat er een behoorlijk aantal mensen zegt dat migranten beschermd tegen debat moeten worden.

Ik zeg dat het een leugen is omdat ik twee eerdere soortgelijke uitspraken heb gecontroleerd. GeenStijl beweerde dat Zweden het strafbaar zou maken om kritisch te zijn op immigranten en immigratiebeleid. Ik heb die wet vertaald, met twee Zweedse relevante personen gesproken en het bleek onwaar. GeenStijl heeft een complottheorie van een rechtsextremistisch forum overgetikt. Promovenda Machteld Zee beweerde in een interview in het AD dat “…leidende multiculturalisten menen letterlijk dat moslims gevrijwaard moeten blijven van kritiek omdat zij daarvan psychologische schade zouden ondervinden”. Ook deze stelling heb ik gecontroleerd en zij bleek onwaar. Ik heb tot nu toe 18 willekeurige uitspraken van islamcritici of critici van multiculturalisme gecontroleerd en ze waren allemaal onwaar.

Wie de migranten verdedigt wil niet de migranten tegen het vrije debat beschermen. Hij of zij raakt opgefokt doordat veel (islam)critici vals spelen in het debat. Behalve de kritiek, gebruiken ze veel drogredenen, zoals leugens en halve waarheden. Zoals in het hier besproken manifest.

Onveilig In het manifest staat ook nog de leugen dat het om beledigingen gaat. Onjuist. Neem bijvoorbeeld Joop Glimmerveen, voorzitter van Nederlandse Volks-Unie, die herhaaldelijk gevangenisstraf kreeg voor het aanzetten tot haat. Hij verspreidde folders waar hij beloofde om de allochtonen het land uit te zetten. Van zulke uitspraken en van Wilders’ ‘Minder Marokkanen’-opruiing worden de minderheden niet beledigd of gekwetst, zoals het manifest roept. De minderheden worden onveilig en hun mensenrechten worden geschonden. Als een politicus met 20 zetels in het Parlement ‘minder Marokkanen’ roept, heeft dit gevolgen voor hun welzijn, hun economische welvaart en hun rechten. Werkgevers zullen hen op sollicitatie afwijzen, huisverhuurders zullen hen geen huizen verhuren, kiezers zullen niet op hen stemmen, kinderen op school zullen hen pesten.

Dus mijn uitdaging aan de vier auteurs is: bewijs dat er trend bestaat die zegt dat minderheden in bescherming moeten worden genomen tegen het vrije debat, voordat er überhaupt afstand van kan worden gedaan. Wat je niet kan onderbouwen is geen nieuwe observatie noch analyse, maar een leugen.

Kritiek voldoet aan twee eisen. Ten eerste, het is een rationeel argument, berustend op ware premissen en geldige argumentatieve stappen. Leugens en drogredenen zijn geen kritiek, noch debat. Ten tweede, kritiek is gericht op het corrigeren van de mistanden, niet op het veroorzaken van onverdiende voordelen voor de meerderheid, noch onterechte nadelen voor de minderheden. Valsspelerij is geen vrij debat.