'Check uit met je OV-chipkaart', 'doe je mobiel uit'. Overal word je constant aan alles herinnerd, behalve daar waar het essentieel is
Iedere keer weer valt het me in een Haagse tram of bus op dat de mensen blijkbaar tot in de finesses een te volgen standaardprocedure moet worden voorgekauwd.
Om de halte word je als OV-reiziger in Den Haag namelijk op de volgende geheugensteun vergast:
“Vergeet niet uit te checken met uw chipkaart als u uitstapt…”
“Vergeet niet uit te checken…” zou in principe voldoende moeten zijn voor de OV-reiziger, lijkt me, althans voor die reiziger die over een minimum aan gezond verstand beschikt. Waarmee zou je anders moeten uitchecken dan met je chipkaart? Met je rijbewijs of paspoort soms? En uiteraard check je uit bij het úítstappen, een beetje onzin om dat te doen tijdens het ínstappen, nietwaar?
HTM of Connexion – of hoe deze maatschappijen ook mogen heten – zullen sinds de invoering van de OV-chipkaart ongetwijfeld door schade en schande wijs zijn geworden om die vriendelijke vrouwenstem, naast het vermelden van de halte, zo nadrukkelijk de reiziger te laten helpen herinneren aan de standaard uitstap-procedure. Ik vermoed dat de tram- en busmaatschappijen zich hiermee zoveel mogelijk trachten in te dekken tegen claims voor door de reiziger te veel betaalde OV-kosten.
Hoe het komt, weet ik niet maar het lijkt wel alsof de mensen echt overal aan moeten worden herinnerd. Of het nu om de uitstap-procedure van een OV-chipkaart gaat of om plekken waar men geacht wordt zijn mobieltje uit te schakelen. In de bioscoop wordt de bioscoopbezoeker via het levensgrote scherm vóór iedere film gemaand toch vooral het mobieltje uit te zetten, hetzelfde geldt voor concerten, toneel- en balletvoorstellingen en wat dies meer zij. Niets zo hinderlijk immers om door een beltoon ruw uit de betovering van een mooie voorstelling te worden gehaald.
Er zijn echter gelegenheden waarbij zo’n waarschuwing niet bij alle ondernemingen is opgenomen in de standaardprocedure, maar waar het wel essentieel is dat zo’n mobiel zijn hinderlijke beltoon achterwege laat. Wellicht gaat men ervan uit dat de aanwezigen om redenen van piëteit en respect zélf wel op het idee komen om vóór aanvang het mobieltje uit te schakelen – ik heb het over een uitvaart.
Niets blijkt minder waar. Vandaag woonde ik een uitvaartplechtigheid bij, en tot mijn stomme verbazing ging tot twee keer toe van verschillende personen het mobieltje af. Beide ook nog eens tijdens een voordracht.
In plaats dat de personen in kwestie zich even discreet verwijderden, werd door de een onder hoorbaar gevloek het apparaatje na veel moeite tot zwijgen gebracht, en moest bij de ander een derde tussenbeide komen om het toestel te beletten zijn hinderlijke gerinkel de plechtigheid nog verder te laten verstoren.
Dit mag toch niet gebeuren?
Ik zou de heren en dames uitvaartverzorgers dan ook op het hart willen drukken om tijdens een uitvaart de aanwezigen standaard te vragen vóór de plechtigheid even te willen controleren of hun mobieltje is uitgeschakeld. Kauw gerust voor, iedere keer weer, een en ander om te voorkomen dat door die luidruchtige – niet nogal, maar bijzonder – irritante beltoontjes de nabestaanden uit hun overpeinzingen, en de sprekers uit hun concentratie worden gehaald.
Dit artikel verscheen eerder op het weblog Nogal Irritant