Voor gebruikers van het Binnenhof gelden andere regels dan voor het vulgus

Potverdriedubbeltjes, wat een ancien regime heerst er toch op het Binnenhof. Het wekt alleen maar verbazing dat  staartpruiken en hoepelrokken  – uiteraard met vrije keuze voor transgenders – er niet meer verplicht zijn.

Opnieuw bevestigden de gebruikers van dit hof dat Nederland twee standen kent. Voor hen en hun netwerken gelden andere wetten en regels dan voor het volk. In hun heilige hallen heersen mildheid en genade, zoals de zonnekoning het woensdagavond treffend formuleerde. Daarbuiten is het handhaving wat de noodklok slaat. Voor de zoveelste keer past men er het beginsel toe waar ik al eerder op wees: pour nos amis tout, pour les autres la rigueur de la loi. Voor onze vrienden alles, voor de anderen de gestrengheid van de wet.

Minister Grapperhaus had dagenlang gelogen dat er behalve die bordesfoto niets verkeerd was gegaan op het societyhuwelijk voor familie en vrinden in het aristocratische Bloemendaal. Nieuw gepubliceerd fotomateriaal bewees dat hij daarentegen een schijt-aan-corona-feest had gegeven waar ook nog een staatssecretaris, Ankie Broekers-Knol, als ambtenaar van de burgerlijke stand een hoofdrol speelde.

Dit werd de minister in het kader van die mildheid en genade allemaal vergeven. Hij hoefde slechts zoals dat in het jargon van het Haagse hof heet, diep door het stof te gaan. Hij verklaarde te hebben gefaald. Hij stortte tranen van zelfmedelijden. Hij werd onmiddellijk in genade aangenomen. De zogenaamde serieuze oppositie diende slechts een motie van afkeuring in, niet meer dan een heel stevige schrobbering waar je met een “ik heb het begrepen” en een schuldig smoelwerk vanaf komt. Jesse Klaver, politiek leider van Groen Links, zei het expliciet: “De minister kan blijven.” Zelfs voor deze schrobbering werd Grapperhaus door zijn coalitiegenoten gevrijwaard. Dat kwam mede, zeiden sommige waarnemers, omdat ze in de Tweede Kamer een hekel hadden aan paparazzi , die – in de struiken gelegen – wel eens bewijsmateriaal bij elkaar fotograferen rond het verschil tussen leer en leven in de gedragingen van de eerste stand met zijn eigen regels. Dit klemt des te meer nu er uit de hoek van het CDA een voorstel naar voren is gebracht om hoerenbezoek door het vulgus strafbaar te stellen.

Aan het eind van de charade nam de vicomte de Grapperhaus nog eenmaal het woord. Hij sprak: “Ik heb goed geluisterd naar de Kamer en deel de analyse dat ik een deuk heb opgelopen. Ik ga niet ongeacht de uitkomst van de stemmingen naar huis met het idee ‘Zo dat hebben we gehad’. Ik ga juist heel hard werken om het vertrouwen terug te winnen en mij in te zetten om het levensgevaarlijke coronavirus te helpen te bestrijden.”

Hij was niet de enige die woensdagavond een deuk opliep. De kans was groot dat dit ook een zesenzestigjarige vrouw uit Haarlem, vlakbij Bloemendaal, zou overkomen. Corine Eckhard, schaduwraadslid van de SP ter plaatse, wijdde er op de dag van het debat een tweet aan: “In Haarlem loopt een 66-jarige mevrouw rond die dakloos is geworden. Zij staat nu op de reservelijst. En moet zich dus iedere dag om 22 uur melden om te vragen of er een slaapplaats is. En anders slaapt ze buiten. Is dit een fatsoenlijke maatschappelijke opvang?”

Door mijn kop speelt een lied uit veel later tijd dan het Versailles van de Bourbons.