‘Voltooid leven’ duurde maar even
Zes jaar geleden waren we collectief zo levensmoe dat we er met goedkeuring van Alexander Pechtold een punt achter wilden zetten.
Of het nu door de oorlogen in Oekraïne en Israël komt, of door de geopolitieke onrust in het algemeen, feit is dat je de laatste jaren weinig hoort over het onderwerp dat niet lang geleden het debat in Nederland domineerde, namelijk ‘voltooid leven’.
Ironisch genoeg was ‘bestaanszekerheid’ de meest gebruikte term tijdens de Tweede Kamerverkiezingen van 2023. Wie had dat na de verkiezingen in 2017, toen de kabinetsformatie bijna vastliep op ‘voltooid leven’, kunnen vermoeden?
Zes jaar geleden waren we collectief zo levensmoe dat we er met goedkeuring van Alexander Pechtold een punt achter wilden zetten. D66 bond de strijd aan met de ChristenUnie, waar men nog steeds vond dat alleen God levens voltooid verklaart.
De hele zomer bakkeleide Pechtold met CU-leider Arie Slob om euthanasie voor mensen die er gewoon klaar mee waren te regelen. Tevergeefs, tegen kerst bood de dokter slechts de jaarlijkse griepprik aan, verder moest je het maar uitzoeken.
De wereld veranderde snel na het mislukken van een voltooid leven. Corona kwam, Poetin marcheerde een buurland binnen en inflatie rees de pan uit. Hoewel het er dus allesbehalve gezelliger op werd, wilden we ineens allemaal weer voortbestaan.
Dit liep zo uit de hand, dat je in de aanloop naar de verkiezingen geen radio- of televisieprogramma aan kon zetten zonder minstens tachtig keer het woord bestaanszekerheid te horen. Voor mensen met bestaansangst was dit akelig.
Nadat de PVV de grootste partij werd, en Geert Wilders ons op basis daarvan beloofde dat de mooiste jaren van Nederland nog voor ons liggen, zul je merken dat de wil om het eigen leven voltooid te verklaren verder afneemt.
Grote verliezer is Alexander Pechtold, die tegenwoordig als directeur van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen dag in dag uit moet zorgen voor een betere verkeersveiligheid, waardoor we ons leven nog langer kunnen rekken.