Volkert van der G: het monster van Nederland

Telkens wanneer de discussie oplaait over het eventuele proefverlof of de voorwaardelijke vrijlating van Volkert van der G. – vooral wanneer de groep die dit niet wenselijk acht hard blèrt – denk ik even aan het monster van België. Zoals Marc Dutroux en zijn ex-vrouw Michèle Martin monsters zijn voor de Belgen, zo is Volkert van der G. inmiddels verworden tot het monster van Nederland.

Landverraders  Ik hekel deze discussie, die op hoge toon gevoerd wordt door de tegenstanders van het eventuele proefverlof- en voorwaardelijke vrijlating, omdat tegenspraak iets is wat zij niet dulden. Wie geen (emotionele) band heeft/had met Fortuyn moet vooral zijn grote gore bek houden. Wie aangeeft dat de rechter gesproken heeft en men dit (uiteindelijk) heeft te accepteren kan op hoon rekenen.

Volkert moet, bepaalde internetfora volgend, dood en wie hier iets van zegt kan erop rekenen voor “linkse rat” of “landverrader” uitgemaakt te worden. Fortuyn was speciaal en de kogel kwam van links: dood aan eenieder die het hiermee oneens is.

Ik voel mij hier ongemakkelijk bij, want dit sentiment blijft maar gevoed worden en wordt nu ook als een van de redenen aangevoerd om dit proefverlof tegen te houden.

Boven de partijen In bepaalde kringen rondom politieke partijen is Volkert van der G. al tijden een onderwerp van belang. Neem bijvoorbeeld Leefbaar Rotterdam, waarvan sommige gezichten (waaronder toenmalig fractieleider/lid Sørensen) lange tijd schaapachtig meelachten wanneer sympathisanten van de partij bij bepaalde gelegenheden (bijvoorbeeld tijdens het grote Islam & Integratiedebat) openlijk over het doden van Volkert van der G. spraken. Slechts door een deel van de partij werd dit toen niet gewaardeerd. Dit had vooral te maken met de stempel die de partij opgedrukt kreeg, maar afstand nemen van deze groep sympathisanten deed toen bijna niemand. 

Er is een sfeer gecreëerd waardoor het ‘openlijk’ over het doden van Van der G. spreken zelfs op goedkeuring kan rekenen, terwijl afkeuring in de scherpste bewoordingen hier juist op zijn plek zou zijn geweest. Juist politici (waaronder minister-president Rutte) zouden zich hiervoor moeten schamen. Juist zij die steeds vaker lak hebben aan het pricipe van de scheiding/spreiding der machten en de rechter steeds vaker van hun stoel trachten te schoppen. Jarenlang hebben zij zich geen andere houding weten aan te meten dan met (quasi) populistische uitspraken elk recht op voortijdig terugkeer in de maatschappij voor Volkert van der G. weg te nemen. Jarenlang hebben zij met hun ruggengraatloze- en populistische kroegspraak een negatieve bijdrage geleverd aan het afnemend vertrouwen in de rechterlijke macht bij een deel van de bevolking en daarmee ook aan de rechtsstaat.

Toegeven aan Er wordt een gevaarlijk precedent gecreëerd wanneer men buigt voor idioten die met allerlei rechtsstaat-ondermijnende- kulargumenten, of met dreigementen aan het adres van Volkert van der G. zijn proefverlof of voorwaardelijke vrijlating willen voorkomen.

Het is nu tijd dat staatssecretaris Teeven laat zien waar hij heen wil met de rechtsstaat en of dat haat en intimidatie echt de ruimte (blijven) krijgen in ons bestel.