VN-onderzoeker: Rohingya leven in concentratiekampen

De leefomstandigheden van de Rohingya in Myanmar zijn abominabel. Volgens VN-onderzoeker Christopher Sidoti leven honderdduizenden leden van de moslimminderheid in getto’s en concentratiekampen. “Laten we het gewoon noemen zoals het is”, verklaart hij tegenover The Guardian.

De Rohingya zijn een etnische minderheid in Myanmar. Ze leven al jaren op gespannen voet met de rest van de (boeddhistische) bevolking. In 2017 werden zij het slachtoffer van genocide. Na aanvallen van Rohingya-rebellen op enkele politieposten in de westelijke deelstaat Rakhine sloegen regeringstroepen terug met buitensporig veel geweld. 800.000 Rohingya vluchtten naar Bangladesh.

Inmiddels zijn er in de buurt van Sittwe, de hoofdstad van Rakhine, kampen ingericht waar meer dan honderdduizend gevluchte Rogingya zijn ondergebracht. In Sittwe zelf zijn drie gebieden waar de Rohingya leven. “Dat zijn stedelijke getto’s, vergelijkbaar met de getto’s waarin de joden leefden ten tijde van de nazi’s”, aldus Sidoti.

Door de etnische zuiveringen is het aantal Rohingya in Myanmar sterk teruggelopen. Van de 2 of 3 miljoen Rohingya die in 2012 nog in het land woonden, zijn er nu volgens schattingen nog hooguit een half miljoen over.

De overgebleven Rohingya worden sterk in hun bewegingsvrijheid beperkt. “Ze hebben schriftelijke toestemming nodig van de autoriteiten om te reizen, om te trouwen en om kinderen te krijgen”, stelt Sidoti. Door alle beperkingen is het moeilijk voor de Rohingya om in hun levensonderhoud te voorzien: zo kunnen vissers er niet op uit trekken om te gaan vissen.

Als reactie op de onderdrukking van de Rohingya hebben verscheidene organisaties, waaronder Amnesty International, besloten om hun onderscheidingen voor de Myanmarese leider Aung San Suu Kyi weer in te trekken. Suu Kyi kreeg de prijzen wegens haar jarenlange strijd voor de democratie in Myanmar.