Vertrouwen is een gevoel

Beste politici van Nederland,

Wanhopig word ik er van, echt. De grote winnaar van de verkiezingen blijkt er een potje van te maken, ontdekken we bij toeval, en jullie denken dat een stemming volstaat om orde op zaken te stellen? Dat we gewoon weer over kunnen tot de orde van de dag als de motie van wantrouwen geen meerderheid heeft gekregen?

Als mevrouw Ollongren niet zo slordig was geweest zou dat hele gedoe rond de heer Omtzigt waarschijnlijk niet zijn ontdekt. Hoeveel is er dan wel niet waar wij, onnozele burgers, geen weet van hebben? Iedere keer dat in de Rotterdamse haven honderden kilo’s cocaïne worden onderschept kun je ook denken aan de hoeveelheden die er nog steeds wel doorheen glippen… Nu weten we iets over ‘dealen met Omtzigt’, maar zo zijn er ongetwijfeld heel veel meer mensen die als probleemgeval worden besproken achter de schermen. Aan ons het verzoek rustig door te slapen…

Tegen meneer Rutte heb ik persoonlijk niets, maar dat hij weer lijkt weg te komen met gedrag dat toch minstens onfatsoenlijk genoemd kan worden vind ik stuitend. En het netto-effect is dat de politiek in zijn geheel aan geloofwaardigheid inboet. Natuurlijk: de goeden daargelaten. Maar die zijn duidelijk in de minderheid.

Er waart een gevoel van onbehagen door ons land, al een hele tijd. Het heeft met corona te maken, maar zeker niet alleen. Mensen zijn op zoek naar veiligheid en zekerheid, dat is een fundamentele behoefte, evolutionair ingebakken. Dat is geen modegril, of waan van de dag, dat is waar we ten diepste naar verlangen.

En wat krijgen we, van de mensen die ons daar bij zouden moeten helpen? Het tegenovergestelde. Het politieke klimaat is verziekt, en vertrouwen hebben in politici is niet heel verstandig. De bewijzen van onbetrouwbaarheid stapelen zich op namelijk.

Politici zijn, en opnieuw maak ik een uitzondering voor de goeden, veel te veel bezig met zichzelf, hun carrière en hun ego. Dat ze ons vertrouwen beschamen en ons een onveilig gevoel bezorgen lijken ze zich niet bewust, of ze verdringen dat besef. Je leest op sociale media veel psychiatrische diagnosen voor de hoofdrolspelers in het politieke drama van de afgelopen dagen. Of ze kloppen kan ik op afstand niet beoordelen. Maar: dat een goed gesprek met een professional over wat ze nu precies beweegt geen slecht idee zou zijn, durf ik wel te stellen.

Als meneer Rutte, mevrouw Kaag en alle politici die te angstig waren om een eerlijke keuze te maken in het schandaal rond Omtzigt nu eens zouden beginnen met diep bij zichzelf naar binnen kijken, al dan niet met professionele hulp? Als ze hun eigen gevoel weer eens als leidraad zouden nemen, zou uiteindelijk ook het vertrouwen in de politiek op termijn hervonden kunnen worden.

Ieder lid van de Tweede Kamer bied ik hierbij een gratis gesprek, beroepsgeheim inbegrepen.