Verre veetransporten hadden al veel eerder moeten stoppen

Iedereen zal hebben meegekregen dat minister Schouten (LNV) verre veetransporten vanuit Nederland naar Rusland en andere derde landen niet meer toestaat indien er een 24-uursrust nodig is op een rustplaats in dat land. Schouten geeft als reden dat er in de afgelopen maanden twijfels zijn ontstaan over rustplaatsen buiten de EU. Opgegeven rustplaatsen voor vee bleken helemaal niet te bestaan en als ze wel bestonden waren ze in dermate slechte staat dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat er daadwerkelijk runderen worden uitgeladen.

Nou lijkt deze beslissing op het eerste gezicht baanbrekend. Maar dat is het natuurlijk niet. De EU-wetgeving waarnaar verwezen wordt is de Europese transportverordening 1/2005. Ja dat lees je goed, het is de transportverordening uit 2005. Al sinds 2005 gelden er maximale reistijden. Voor lang transport geldt al vanaf jan 2005 dat de maximale transporttijd voor runderen maximaal 28 uur mag bedragen en dat de dieren elke 14 uur voldoende rusttijd moeten krijgen van minimaal 1 uur waarin de dieren moeten worden gedrenkt en zo nodig moeten worden gevoerd. Na deze 14 uur mogen de dieren nog maximaal 14 uur vervoerd worden. Alleen in het belang van de dieren en als de eindbestemming vlakbij is, mag er 2 uur extra gereisd worden.

De transportverordening uit 2005 geldt ook in de derde landen, zo bepaalde een rechter in 2018. Al vanaf 2005 geldt dus dat de dieren na een reistijd van maximaal 28 uur, 24 uur moeten rusten op een rustplaats. Deze rustplaats moeten de transporteurs vooraf opgeven zodat de NVWA weet dat de exporteur voldoet aan de geldende regelgeving.

Dus de enige conclusie is dat exporteurs al vanaf 2005 frauderen. De minister maakt mij namelijk niet wijs dat er nu, 15 jaar na dato, pas voldoende bewijs is dat deze exporteurs simpelweg de regelgeving negeerden. Er zijn talloze rapportages van onder andere Eyes on Animals , waarin zij er al melding van maakten dat door de sector opgegeven rustplaatsen in Turkije helemaal niet bestonden. Ook middels controleren van gegevens uit het navigatiesysteem dat op alle voertuigen vanaf 2009 moet zitten, valt te controleren of het voertuig ook daadwerkelijk is gestopt op de plek van de aangegeven rustplaats. Dus het is goed dat er nu opeens aandacht voor is, maar laten we nu niet net doen alsof dat nu pas boven water komt.

Het is, als je er over nadenkt, zelfs ronduit schandalig dat er gedurende 15 jaar helemaal niets is gedaan met de ernstige dierenmishandeling die heeft plaatsgevonden, door met de dieren dagenlang te blijven rijden zonder ze uit te laden en zonder ze te laten rusten. Dat is pure dierenmishandeling.

De van toepassing zijnde EU-regelgeving bood dus al vanaf 2005 geen andere keuze. Dat de sector structureel gefraudeerd heeft zou meer dan voldoende reden moeten zijn om al deze transporteurs strafrechtelijk te vervolgen voor de misdrijven die zij hebben begaan. Maar dat doen we natuurlijk niet. We geven ze zelfs nog een paar weken extra.

En dat is typerend voor de macht van deze totaal verziekte vee-industrie. Als jij en ik op fraude van de belastingdienst worden betrapt, om maar eens een voorbeeld te noemen, worden wij direct keihard afgestraft, zelfs zonder enig bewijs. Maar deze sector mag zelfs met keihard bewijs gewoon zijn gang gaan en krijgt van Carola Schouten na 15 jaar nog een overgangstermijn van een paar weken ook. Voor zover ik weet is er geen enkele, maar dan ook geen enkele fraudeur en dierenmishandelaar strafrechtelijk vervolgd en dat is op zijn zachts gezegd onvoorstelbaar.

Samen met Eyes on Animals en fotograaf Thomas Schlijper ging ik mee naar de grens Bulgarije-Turkije om met eigen ogen de wantoestanden te zien waar deze transporten mee gepaard gaan. Dat zouden de verantwoordelijke politici ook eens moeten doen. Slapeloze nachten gegarandeerd.