Vergroen ons onderwijs

Het onderwijs is van ons allemaal. We hebben allemaal toegang tot het onderwijs, de kennis die we opdoen draagt bij aan onze samenleving en het wordt gefinancierd met ons belastinggeld. Het onderwijs zou dus op alle fronten moeten bijdragen aan het verbeteren van onze wereld. Maar dat is niet altijd zo. Scholen bankieren niet duurzaam, laten verduurzaming van gebouwen liggen en faciliteren samenwerkingen met fossiele bedrijven. Toch is er een plek waar de jonge generatie, die het nog een tijdje op deze wereld vol moet houden, zich hard zou moeten maken voor vergroening. Vandaag, op de Dag voor Duurzaamheid in het Hoger Onderwijs, is het perfecte moment om daar even bij stil te staan.

Het is geen nieuws dat de jongeren anno 2018 de meest klimaatbewuste generatie ooit vormen. Klimaatverandering wordt gezien als hét probleem van deze generatie. Wij zijn de eerste generatie die de effecten van klimaatverandering op grote schaal gaat merken en de laatste generatie die er iets aan kan doen. Daarom werd afgelopen jaar het manifest van Jan Terlouw door politieke jongerenorganisaties van links tot rechts en van conservatief tot progressief ondertekend. Een prachtig moment waarop we allemaal even hoop op een mooiere en schonere toekomst hadden. De boodschap is duidelijk: deze generatie wil verandering teweegbrengen in de strijd tegen klimaatverandering.

Om mensen weer bij elkaar te brengen is er dus een nieuw manifest nodig – dit keer gericht op ons onderwijs. Een manifest waarmee we opnieuw de handen ineen slaan om als jonge generatie ons onderwijs en daarmee de wereld te vergroenen. Door gezamenlijke prioriteit te stellen kunnen we veel bereiken en een daadwerkelijk grote impact hebben in de strijd tegen klimaatverandering. De meest voordehandliggende plek om deze doelen te verwezenlijken is natuurlijk de landelijke politiek. Toch is er een plek waar de jonge generatie haar invloed kan uitoefenen maar zich daar niet zo bewust van is: in de medezeggenschapsraad van hun onderwijsinstelling. Via deze weg kunnen we er bijvoorbeeld voor zorgen dat onderwijsinstellingen hun bankzaken verhuizen naar een groene bank die investeert in duurzame praktijken in plaats van de fossiele industrie. Met de hoeveelheid geld die een onderwijsinstelling beheert kan een grote impact gemaakt worden.

Daarnaast kunnen er vanuit medezeggenschapsraden veel meer nodige veranderingen doorgevoerd worden. Er kan naar klimaatneutrale scholen worden toegewerkt door in te zetten op de energieleverancier en de andere inkopen van een onderwijsinstelling. Of er kan extra aandacht besteed worden aan het vergroenen van de gebouwen door ze beter te isoleren. Medezeggenschapsraden hebben hier invloed op en die wordt, als we écht wat willen doen, flink onderbenut. Nou is het natuurlijk niet zo dat verkiezingen voor medezeggenschapsraden alleen maar gaan over “meer stopcontacten in de bieb en gratis bier voor iedereen” maar de mogelijkheid om veranderingen door te voeren die invloed buiten een onderwijsinstelling hebben zijn hierin onderbelicht.

Het is tijd dat medezeggenschapsraden een imago-verfrissing ondergaan. Opkomstpercentages in de verkiezingen hiervoor vallen in de meeste gevallen ontzettend tegen, vermoedelijk omdat het studenten niet veel kan schelen of omdat alle partijen hetzelfde lijken te beloven. Het zou toch mooi zijn als deze partijen aan studenten kunnen laten zien dat je grotere idealen en principes ook bij verkiezingen voor medezeggenschapsraden kan betrekken? Laat het inzetten voor vergroening dan maar dat eerste zichtbare ideaal zijn. Het is immers hoog tijd dat dit onderwerp overal, zeker in het onderwijs, serieus wordt opgepakt.