Vandaag is het Internationale Vrouwendag

Want hoe kijkt de nieuwe generatie vrouwen aan tegen emancipatie, de combinatie zorg en werk en het verschil tussen mannen en vrouwen? Voor mijn boek “Nieuwe vrouwen, op zoek naar de vrouw van NU”, dat afgelopen vrijdag werd gepresenteerd, interviewde ik mijn jongere zus en vier van haar vriendinnen over hun toekomstverwachtingen. De dames volgen allemaal een hbo- of universitaire studie (‘Als je niet studeert, wat doe je dan? ) en over de vraag of ze later gaan werken, bestond geen onduidelijkheid. Maar fulltime in een hoge functie? Alsjeblieft zeg! Ze willen namelijk ook allemaal jong moeder worden en een groot gedeelte van de zorgtaken op zich nemen. En dat kan nu eenmaal niet als je meer dan fulltime een topbaan vervult.

‘En wat is daar erg aan? Het is toch juist mooi als je kinderen het belangrijkste zijn in je leven en geen bijzaak?’ zo vonden de meiden unaniem. “Onze leeftijdgenoten zijn een stuk traditioneler dan de vorige generatie. We willen een gezin, werk en geld en dat allemaal in balans met elkaar. Huisje-boompje-beestje, zeg maar.’

Deze Huisje-boompje-beestje-wens komt ook duidelijk naar voren in het onderzoek ‘De grenzeloze generatie en de eeuwige jeugd van hun opvoeders.’ (Motivaction. 2009). Veel van de voor het onderzoek ondervraagde jongeren tussen de 15 en 23 jaar gaan nog een stapje verder dan mijn zus en haar vriendinnen en geven aan in hun latere leven de voorkeur te geven aan het traditionele rolpatroon: man werkt, vrouw zorgt. Dit als reactie op het ren- en vliegbestaan van hun eigen ouders, die ‘nooit tijd hebben voor hun kinderen omdat ze allebei moeten werken.’

Pakt het dan helemaal verkeerd uit voor de powerfeministes en bereiken zij met hun strijd voor meer vrouwen op de werkvloer uiteindelijk juist het tegenovergestelde, namelijk meer vrouwen achter het aanrecht?