Het bloed van de Friese en Drentse runderen in de Libanese en Libische slachthuizen kleeft mede aan Nederlandse handen
Geschreven door Anja Hazekamp en Frank Wassenberg
Stieren badend in hun eigen bloed, spartelend en schreeuwend van de pijn. Opnieuw bracht dierenrechtenorganisatie Eyes On Animals schokkende beelden naar buiten van slachthuizen in Libië en Libanon. Wie lang genoeg naar de beelden kán kijken, herkent te midden van het bloedbad de gele oormerken beginnend met ‘NL’.
Ondanks dat Nederland in mei dit jaar de export van levende dieren voor de slacht verbood naar landen buiten de EU, zijn het namelijk runderen uit Friesland en Drenthe die op de gruwelijke beelden te zien zijn. Hoe dit kan? Door de Europese interne markt en de grenzeloze Brusselse focus op vrijhandel; liefst met alle uithoeken van de wereld. Dierenleed en andere ongewenste activiteiten worden hierdoor moeiteloos verplaatst naar landen die het niet zo nauw nemen met de bescherming van mens, dier en milieu.
Hoewel Nederlandse boeren hun dieren officieel niet meer naar landen buiten de EU mogen verschepen, zijn ze nog altijd vrij om dieren te verkopen aan Spanje of andere EU-landen. Na een lange tocht per vrachtwagen – van Friesland naar het zuiden van Spanje – worden de dieren vervolgens alsnog op de boot gezet naar landen als Libanon en Libië.
Niet alleen de slachtomstandigheden in die landen zijn verschrikkelijk, maar ook de reis erheen is een ware hel. Dieren die vanuit EU-landen in de haven van Beiroet aankomen, verkeren in zo’n slechte conditie dat ze vaak niet meer kunnen lopen. De ernstig verzwakte dieren worden levend uit het schip gehesen met een kraan. Hun pezen worden doorgesneden en ze worden in hun ogen geprikt zodat ze verstijfd zijn van angst en pijn, rapporteert Eyes on Animals.
Zulk ‘transport’ gaat volstrekt in tegen alle regels die Europa stelt aan diertransporten en is daarmee illegaal, oordeelde het Europees Hof al in 2015. Toch weigert Brussel nog steeds om deze gruwelijke transporten naar ‘derde landen’ volledig uit te bannen. Met onder meer een parlementaire enquete over diertransporten in het Europees Parlement, zetten we alles op alles om een Europees totaalverbod op export van levende dieren over de buitengrenzen voor elkaar te krijgen.
De Europese Commissie lijkt langzaam in beweging te komen, maar wil de wetgeving voor diertransporten pas op zijn vroegst in 2023 herzien. Of ze ook iets gaat veranderen aan haar genadeloze handelsbeleid en stopt met het exporteren van dieren, blijft de vraag. Ondertussen blijven diverse EU-landen vergunningen verlenen voor horrortochten naar Afrika, het Midden-Oosten en andere verre bestemmingen. Zolang dat het geval is, zou Nederland geen enkel landbouwdier meer de grens over moeten brengen, zonder harde garanties over zijn eindbestemming. Want het bloed van de Friese en Drentse runderen in de Libanese en Libische slachthuizen kleeft mede aan Nederlandse handen.
Anja Hazekamp, Europarlementariër Partij voor de DierenFrank Wassenberg, Tweede Kamerlid Partij voor de Dieren