Van Boxtel heeft 'gelukkig' een oplossing voor het zelf gecreëerde probleem

Geachte heer Van Boxtel,

Het is 2016, de wereld raast aan ons voorbij, de werkgelegenheid groeit en de huurprijzen stijgen harder dan een luchtballon op kerosine zou doen. Studenten wonen langer thuis. De druk op uw spoorwegen zal, zoals ik het zie, alleen maar toenemen. Het is 2016 en u hebt uw materieel niet op orde. Een dienstregeling met minder treinen: het is als een concert waar de helft van de versterkers werkt; als een supermarkt die besluit nog maar drie broden per dag in de schappen te leggen; als een sprinter die vast komt te staan in een weiland en een toilet ontbreekt.

Gelukkig, beste heer Van Boxtel heeft u een oplossing voor een probleem dat u zelf hebt gecreëerd. Het zou toch wel handig zijn als scholen de schooltijden wat zouden spreiden. Op die manier zou er wat lucht zitten in de ochtendspits en zou de kans op een zitplaats in de ochtend aanwezig zijn. Als de scholen nu eens om 10 uur zouden beginnen en niet om 15 uur stoppen maar om 16 uur. Ik moest om verschillende redenen wat lachen om deze oplossing. Het was een wrange lach. Een ongelovige lach. Een lach vol verbijstering en ook een lach uit volledige onmacht.

Laten we voorop stellen dat ik het eens ben met de stelling dat schooltijden gespreid zouden kunnen worden – dit geldt natuurlijk ook voor werktijden, doch dat terzijde. Het is inderdaad niet zo’n gek idee om de tijden van alles en iedereen te spreiden zodat de ochtendspits een relikwie uit het verleden zou worden, echter een dergelijke implementatie zou de mores van de Nederlander danig verstoren. Later beginnen betekent ook dat je later thuis bent. Omwille van ademruimte in de trein denk ik oprecht dat mensen gebruik zouden maken van de optie ergens later te beginnen. Maar, meneer Van Boxtel, als de scholen in plaats van 15 uur, zullen stoppen om 16:00 wat doet dat dan met de avondspits als de mensen echt chagrijnig zijn en dolgraag naar geliefde, het eten en de hamster Momo willen?

U hebt minder treinen tot uw beschikking volgend jaar. Ik mag concluderen dat dit slecht management is en dat er verscheidene partijen binnen uw Nationale Spoorwegen hebben nagedacht hoe dit probleem te verkopen aan de reiziger. En ik moet zeggen ‘chapeau’ u bent er goed uitgekomen. U hebt het probleem direct bij de reizigers neergelegd. U hebt een probleem dat door uw bedrijf is gecreëerd de samenleving in gesodemieterd en zegt nu dat de samenleving maar een oplossing moet zoeken.

Beste heer Van Boxtel, ik hoop oprecht dat u inziet dat het verwijderen van treinen uit een dienstregeling, terwijl de nieuwe treinen nog niet klaar zijn, een probleem is van u en uw bedrijf en dat uzelf de verantwoording moet dragen hier een oplossing voor te zoeken. Het zou u sieren te vragen aan scholen of ze de tijden willen spreiden in plaats van meteen te dreigen met overvolle treinen. Beste heer Van Boxtel, er zijn al overvolle treinen.

Uw oplossing is zoals een concert waar de helft van de versterkers niet werkt en u de betalende bezoekers vraagt een trechter mee te nemen zodat ze nog iets kunnen horen; als een supermarkt die dagelijks maar drie broden heeft en de betalende klant zegt dat er als alternatief brooddeeg is en dat ze dat maar moeten kopen; als een sprinter die vast staat in een weiland en de omroeper vanaf het begin van de reis monotoon stelt niet te eten en te drinken 24 uur voor aanvang van de reis met een sprinter, omdat als u moet plassen de gevolgen voor u zijn. U stijgt op in een luchtballon vol kerosine en ik hoop dat u beseft dat zoiets niet goed gaat.

Geachte heer Van Boxtel, in uw televisieoptreden heb ik nergens het woord spijt mogen horen. Ik vernam niet dat het u iets doet dat er volgend jaar een knellend probleem is op uw spoor. Het leek u niet te deren dat mensen als sardientjes zullen staan als scholen geen oplossing zoeken. Ik vond het mooi dat u stelt dat we er ‘samen doorheen moeten’, maar vond het tegelijkertijd een holle frase. Waar is uw boetekleed, waar is de verantwoording? Wat is de reden dat u geen nieuwe treinen klaar heeft staan, maar er voor kiest de oude uit de dienstregeling te halen en hoe vertaalt zich dat naar de jaarlijkse prijsstijging die uw consument betaalt. Ik heb de oprechte beleving gemist van een probleem dat elke treinreiziger aan zal gaan. Is dat een gevolg van het alleenrecht op het spoor?Ik verneem graag van u.

Hoogachtend,

Bas Geeraets