Vaarwel lieve Rita Akkerhuis

Lieve Rita, op 25 februari 2023 hebben we in de rooms-katholieke Sint-Victorkerk in Waddinxveen afscheid genomen van jou. De kerk was vol met jouw familieleden, vrienden, bekenden, kennissen en ex-vluchtelingen. Ik had heel lang niet van je gehoord en ik moet eerlijk zijn, ik heb zelf ook weinig van me laten horen. Volgens mij waren we allebei te druk met onze bezigheden. Totdat een vriend, een ex-vluchteling, mij op 20 februari 2023 belde:

"Celal, hoe is het met jou?”

“Goed, dank je, en met jou?”

“Ook goed, dank je. Ken je Rita nog?"

"Zeker, hoezo?"

"Zij is gisteren overleden."

Mijn gedachten waren sneller met hun reactie dan mijn woorden en brachten mij dertig jaar terug, naar 8 februari 1993. Ik kwam als asielzoeker naar Waddinxveen. Ik had via de tolk tegen de COA-medewerkers van het Asielzoekerscentrum Middelburg gezegd dat ik graag naar een plaats wilde waar weinig of geen Turken en Koerden woonden omdat ik graag Nederlands wilde leren. In de grote steden zou dat moeilijk zijn.

Ik stapte uit op treinstation Waddinxveen-Noord en liep richting een paar mensen die waarschijnlijk op iemand stonden te wachten. Ik zag een lange, magere vrouw van middelbare leeftijd met kort, bijna zwart haar naar mij kijken. Zij is het, dacht ik, want behalve jij keek niemand naar mij. Ik had het gevoel dat iedereen aan mij kon zien dat ik een asielzoeker was. Je kwam mijn kant op. “Hallo, bent u Celal Altuntas?" vroeg je. Toen ik mijn naam hoorde wist ik dat jij mij kwam ophalen

"Ja, dat ben ik,” zei ik.

"Ik ben Rita," zei je en je gaf mij een hand. Ik gaf jou ook een hand.

"Welkom,” zei je.

"Dank u wel,” zei ik. Ik weet niet waarom het voelde fijn en veilig om te horen dat ik welkom was. Ja, lieve Rita, jij kwam mij van het treinstation van Waddinxveen-Noord ophalen en ik kwam je in de rooms-katholieke Sint-Victorkerk in Waddinxveen vaarwelzeggen.

Wat ik vooral indrukwekkend vond van jouw afscheidsdienst was het verhaal van jouw man Jaap over hoe jullie elkaar hadden ontmoet en zijn liefde voor jou. Jaap zei dat je vroeger in Nederland minimaal twee kinderen moesten hebben om in aanmerking te kunnen komen voor een woning. Lieve Rita, weet je wat ik zo mooi vond aan jou? Je was er voor al die asielzoekers en vluchtelingen in Waddinxveen wanneer ze je nodig hadden. Je hielp mensen graag zonder een onderscheid te maken tussen hun afkomst, kleur en religie.

Lieve Rita, namens alle asielzoekers en vluchtelingen uit Waddinxveen wil ik je bedanken! Weet je, lieve Rita, liefde kent geen afkomst, liefde kent geen kleur, liefde kent geen grenzen!

Vaarwel lieve Rita Akkerhuis.

Celal Altuntas

cc-foto: photosforyou