Wat zien we op de undercoverbeelden van Animal Rights?
Wederom laten de beelden van Animal Rights, gemaakt in verschillende stallen door heel Nederland, helaas vooral de normale gang van zaken in de intensieve veehouderij zien. Propvolle stallen met meerdere etages, kale, zieke en stervende dieren. De meeste eieren die te koop zijn in Nederland (en daarbuiten) worden op deze dieronvriendelijke manier geproduceerd in scharrelstallen en kooihuisvesting.
Aangroeiende veren Er is te zien dat in één stal de snavels van de kippen bekapt zijn, deze pijnlijke behandeling (met blijvende fantoompijn als gevolg) is gelukkig vanaf 2019 in Nederland voor legkippen verboden, maar was jaren de norm. Kippen, gehouden in grote groepen, pikken elkaar geregeld door de hoge mate van stress en ongerief. Kale kippen met soms bloederige wonden zijn het gevolg. Wanneer het misgaat is het door de grootschaligheid van de stallen lastig om nog effectief in te grijpen. Een vluchtweg voor belaagde kippen is er niet.
Dat dit in natuurlijkere leefomstandigheden niet gebeurt, wordt duidelijk wanneer deze kippen uit een dergelijke stal worden gehaald en in een kleinere groep worden geplaatst: binnen enkele maanden groeien al hun veren weer aan. En ja, waar duizenden kippen leven, zijn er ook veel zieken. Diarree en hersenverschijnselen, zoals op de beelden te zien, zijn heus niet altijd op grote schaal aanwezig, maar zijn ook zeker geen uitzondering te noemen.
Hygiëne Op de beelden is niet alleen te zien dat het welzijn van de dieren ernstig wordt geschaad, de hygiëne is in sommige van deze stallen ook ver te zoeken. De kapot gevallen eieren, de half verteerde lijken en de hoeveelheid mest zorgen voor een hoge infectiedruk. Dit vormt niet alleen een gevaar voor de gezondheid van de dieren zelf, maar is ook gevaarlijk voor de pluimveehouder en zijn medewerkers en leidt tot een ernstig gezondheidsrisico voor de consument. Dat dode kippen dagenlang tussen de levenden liggen te rotten en de ratten door de stal lopen daar schrikken we ook als dierenarts van. Dat is niet de standaard, maar het komt helaas zeker voor.
De beelden tonen slechts een gedeelte van het lijden van een legkip in de industriële pluimveehouderij. Het welzijn van de legkippen wordt ook ernstig geschaad tijdens de opfok, het vervoer naar de stal, het vangen en laden in kratten als de eierproductie is verminderd en het lange transport naar het slachthuis veelal in Oost-Europa. Ook de ééndagshaantjes die na het uitkomen gelijk worden vergast of levend vermalen, blijven buiten beeld.
Wij, dierenartsen van Caring Vets, pleiten voor een structurele verandering van de veehouderij, waarbij dieren naar hun eigen aard en behoeftes worden gehouden. Wanneer er dán nog eens dit soort beelden naar buiten komen, kan er met recht gesproken worden van excessen in plaats van de trieste realiteit. Hansen schreef dit stuk samen met Arabella Burgers, Frederieke Schouten en Anja Dijkstra.