Uiterst rechts probeert prinses Laurentien de mond te snoeren
Ambtenaren van Financiën hebben geklaagd over de toon die prinses Laurentien wel eens tegenover hen aanslaat. Zij heeft veel contact met hen vanwege de stichting waarmee zij slachtoffers van het Toeslagenschandaal helpt. Nu moet zij, vooral volgens rechtse en extreemrechtse politici en hun vele echoputten op de sociale media, van dit onderwerp worden afgehaald. Zij is immers lid van het Koninklijk Huis. Dan val je onder de ministeriële verantwoordelijkheid en zou je controversiële onderwerpen moeten mijden. Typerend is deze tweet van Victor Vlam, die zich voor het overige meestal voordoet als Amerika-deskundige.
Wie weet heeft prinses Laurentien zich aan de telefoon of ter vergadering wel misdragen maar je kunt de Toeslagenaffaire toch moeilijk controversieel of politiek gevoelig noemen. Héél Den Haag vindt dat de slachtoffers ongekend onrecht is gedaan en dat zij daar zo snel en zo adequaat mogelijk voor moeten worden gecompenseerd. Echt niemand vindt dat ze op moeten houden met hun gezeur. Een stichting die slachtoffers van de Toeslagenaffaire daadwerkelijk helpt, is daarom bij uitstek geschikt om door een lid van het Koninklijk Huis te worden voorgezeten. Misschien zijn er wel karakterologische redenen waarom Laurentien daar niet op haar plaats is maar haar familieachtergrond is hier geen probleem.
In sommige reacties op haar optreden wordt verwezen naar prins Claus. Die bemoeide zich in verschillende rollen met de Nederlandse ontwikkelingshulp. Vreemd was dat niet. Als kind had hij Tanganyika goed leren kennen omdat zijn vader een baan had gekregen op een plantage. Voor zijn kennismaking met Beatrix was hij nauw betrokken bij de opbouw van de Westduitse ontwikkelingshulp.
De Telegraaf voerde met succes campagne toen dit blad ontdekte dat de Nationale Commissie voor Ontwikkelingssamenwerking, die hij voorzat, een subsidietje had gegeven aan het Angola Comité. Dit voerde campagne voor een boycot van koffie uit Angola ter ondersteuning van de strijd tegen de Portugese koloniale overheersers die met steun van het blanke regime in Zuid-Afrika de onafhankelijkheid van het land probeerden te verhinderen. Claus moest het voorzitterschap opgeven maar bleef in andere rollen zijn deskundigheid op het gebied van ontwikkeling inzetten. In 1984 benoemde de regering hem tot inspecteur-genraal ontwikkelingssamenwerking.
Dat is dus niet zo'n goed voorbeeld. Het bewijst hoogstens dat er voor Laurentien geen enkele reden is haar steun aan de slachtoffers van de toeslagenaffaire te staken. Men probeert haar een kool te stoven en de usual suspects zijn graag bereid daar aan mee te werken. Dat zeer en extreem-rechts de prinses op de korrel neemt is niet zo vreemd. Het Koninklijk Huis beschouwt zichzelf als eenmakende factor in het land en bevordert dus samenwerking en harmonie. Dat valt slecht bij Wilders en zjin sympathisanten die sommige Nederlanders op één willen zetten en andere op nummer honderd. Zij voelen zich door de dynastie in de wielen gereden. Als ze kans zien een familielid van de koning te frustreren, zullen ze die niet laten liggen.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin. Ook al is de laatste put nu dicht. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: hoe oorlogen beginnen.