Tuurlijk zijn jongeren bezorgd over de klimaatcrisis. Jij niet?

Laatst zag ik een artikel op NU.nl dat me nogal opviel: ‘Wat als je kind zo met het klimaat begaan is dat het ongezond wordt?’ Mijn eerste reactie was een van puur cynisme, maar ik kan de vraag wel begrijpen. Veel ouders en verzorgers zien dat hun kinderen zich zorgen maken. Veel jongeren zijn zich maar al te goed bewust van de ernst van de klimaatcrisis, en dat brengt flinke zorgen met zich mee. Laten we eerlijk zijn, kun je het hen kwalijk nemen?

Vorige week rapporteerde Nieuwsuur dat klimaatwetenschappers er geen vertrouwen meer in hebben dat we de opwarming van de aarde kunnen beperken tot onder de 2 graden. Even een korte reminder wat dat betekent: 1,5 graad opwarming wordt gezien als de uiterste veilige grens. Daarboven worden de gevolgen steeds heftiger, schadelijker en in vele gevallen onomkeerbaar. Grote delen van de aarde worden onbewoonbaar wat ruim een miljard mensen tot vluchten zal dwingen. Overstromingen zullen flink toenemen en intenser worden. Veel eilandnaties zullen volledig verdwijnen. Dieren en planten zullen massaal uitsterven, wat onze voedselketens bedreigt.

Miljarden mensen ondervinden nu al hinder van de gevolgen van klimaatverandering en onze omgang met de planeet. We zien het elke dag. Luchtvervuiling eist nu al jaarlijks 7 miljoen levens. Hittegolven komen steeds vaker voor en worden steeds heter, met nu al gemeten temperaturen van  tot wel 50 graden (!) en veel doden als gevolg. Oogsten mislukken, wat nu al leidt tot meer hongersnood. Dit gaat op de huidige voet allemaal alleen nog maar erger worden. Over gezondheid gesproken.

En wetenschappers hebben er dus geen vertrouwen meer in dat we wereldwijd zullen doen wat nodig is om dit te voorkomen, of zelfs maar om verdere risico serieus te beperken. Nou mensen, applausje voor onszelf.

Ik herhaal dit allemaal expliciet om nog maar eens te benadrukken hoe serieus dit is. Veel mensen en zeker beleidsmakers gebruiken het woord klimaat wel, maar zelden lijkt dat woord het gewicht te dragen dat het zou moeten dragen. Worden deze consequenties gewoon vergeten of zoiets? Ik kan de overduidelijke onverschilligheid niet anders verklaren.

Er worden nog steeds miljarden geïnvesteerd in fossiele energie. Landen sjoemelen aan de lopende band met hun uitstootcijfers. Wereldwijde doelen zijn veel en veel te laag. Wetenschappers zeggen dat klimaatneutraal zijn in 2050 te laat is, maar kabinet Rutte IV houdt precies dat aan. Onthoud daarbij dat de vorige klimaatdoelen – die ook flink ondermaats waren – ook niet gehaald werden.

Vind je het gek dat veel jongeren bezorgd zijn? Ze zijn amper of zelfs nog helemaal niet aan hun volwassen leven begonnen en weten nu al dat ze een bijna onvermijdelijke wereldwijde vernietigende crisis te wachten staat. Een crisis die is veroorzaakt door het beleid dat de afgelopen decennia is gevoerd met volledige kennis van de gevolgen, en het boeit beleidsmakers zo weinig dat ze nog steeds consequent weigeren om te doen wat nodig is om het tij te keren. Ze hebben jongeren snoeihard bedrogen met mooie woorden over dat het wel goed komt, en intussen hebben ze alleen maar uitgesteld en afgesteld tot nu zelfs wetenschappers de hoop verliezen dat het ooit nog goed komt.

Wat voor een toekomstbeeld is dat?

Tuurlijk zijn veel jongeren bezorgd. Iedereen die iets geeft om mensenlevens zou bezorgd moeten zijn! Onze zorgen ongezond? De toekomst die ons dankzij het huidige beleid te wachten staat, díe is pas ongezond.

Als jij je nog niet zo veel zorgen maakt als deze jongeren wil ik je vragen: probeer eens een van de jongerenmanifesten te lezen. Check bijvoorbeeld ‘Wij zijn het klimaat: een brief aan iedereen’ van de Vlaamse activisten Anuna De Wever en Kyra Gantois, het manifest ‘Jongeren. Klimaat. Nu.’ van Jongeren Milieu Actief of het boek ‘Nu het nog kan’ van Extinction Rebellion. Gewoon te vinden bij de bibliotheek. Sommige van deze boeken zijn zo confronterend en zorgwekkend dat ik het echt in stukjes moest lezen, maar de kernboodschap is honderd procent waar. Als je dit serieus kan lezen zonder rillingen over je rug te krijgen, dan zou ik onder de indruk zijn.

Het is nog niet te laat om iets te doen. Het tij kan nog keren, en zelfs als de crisis niet meer vermeden kan worden moeten we inzetten op het zoveel mogelijk inperken van de schade. 2 graden opwarming is een enorm probleem, maar het is toch een flink stuk beter dan de koers van ruim 3 graden waar we nu op zitten. Daar moeten we ons hard voor maken. Wij allemaal.

Alsjeblieft, zet je ook in tegen de klimaatcrisis. Of dat nou is door activisme, via je werk, via de politiek, door te schrijven naar bedrijven, via keuzes in je eigen leven, door het te bespreken met anderen, door de boodschap te delen, wat dan ook. Laat zien dat het je uitmaakt. Laat zien dat hun toekomst je uitmaakt.

Wil je serieus jongeren die zich zorgen maken over de klimaatcrisis helpen? Strijd dan mee.