Trump ereburger van Rotterdam?

Waarschijnlijk hebt u nog nooit van het gezelschap Exraro gehoord, het bestaat niettemin. Het is het gezelschap van Ex-Raadslieden van Rotterdam, dat nu en dan bij elkaar komt voor wat vrolijkheid. En soms zelfs er op uitgaat. Naar Futureland op Maasvlakte Twee, bijvoorbeeld. Laatst nog naar de tentoonstelling over de Wederopbouw in de Jaren Vijftig.

Het gezelschap heeft dus meer een nostalgisch dan een actief-politiek karakter. Eigenlijk is het een typische bitterballenclub, die dan ook door de voormalige VVD-raadslieden gedomineerd wordt. Je zou dominantie verwachten van de voormalige PvdA-raadslieden, die zijn immers veruit in de meerderheid. Jarenlang gold Rotterdam zelfs als een rooie stad, Moskou aan de Maas.

Maar in Exraro ligt dat anders. De PvdA heeft nu eenmaal niet zoveel met feestelijkheid. Ook nooit gehad. Berucht is de laconieke uitspraak van toenmalig burgemeester Bram Peper toen het herdenkingsfeest van 650 jaar Rotterdam onder zijn 'strakke' leiding de mist inging: “Tja, ik ben nou eenmaal geen feestganger!”

Inmiddels zijn ook er ook de eerste ex-raadslieden van Leefbaar Rotterdam tot Exraro  toegetreden. Het Oer-Leefbaar dus. Types uit de tijd van Pim Fortuyn, nog steeds vol bewondering voor diens persoon. Rechtspopulisten van de gestampte pot die de stad graag zo wit (blank) mogelijk wilden houden. Vandaag de dag zit Leefbaar Rotterdam in het College van B&W samen met de 'Turkse' partij Denk. Het kan verkeren.

Een van die oud-raadslieden van het Oer-Leefbaar noemt zich trots Trump-aanhanger in Nederland. Hoe erg kun je zijn?

In de Exraro-bijeenkomst van afgelopen weekend beperkte hij zich niet tot de bitterbal, maar deelde opgewonden mee een plan te hebben om Nederland, althans Rotterdam, omhoog te stoten in de vaart der volkeren, en dat plan wilde hij met ons  bespreken.

Wij moeten Trump Ereburger van Rotterdam maken!

Binnenkort is de Navo-top in Den Haag. Dan komt The Donald naar Nederland. Een mooie gelegenheid om hem de versierselen behorend bij het ereburgerschap van Rotterdam om zijn nek te hangen.

Bedenk, vrienden, Rotterdam is de meeste Amerikaanse stad van Nederland. Zie onze skyline! En noemen we ons zelf niet Manhattan aan de Maas. Ooit was New York in Nederlandse handen. Wallstreet en Broadway, heetten toen  Muurstraat en Breestraat. Dat was onder het 'zegenrijk' gezag van Peter Stuyvesant. Je weet wel die van de houten poot en de sigaret. Yankee, go home wordt overal ter wereld geroepen, waarin men de VS niet zo ziet zitten. Jan-Kees, ga naar huis! Het Amerikaans kapitalisme stamt rechtstreeks af van onze Hollandse VOC!

De lezer begrijpt dat ik hierboven in vrij cynische woordkeuze heb weergegeven wat de Hollando-Trumpist in zijn bevlogenheid er zo al uitkraamde.

Holland is Amerika, Amerika is Holland! En de Holland-Amerikalijn, dat is de lijn ven Rotterdam!

En verder ging het.

Trump zal zich gevleid voelen. En narcistische types moet je nu eenmaal vleien. Andere vormen van contact werken niet. Nederland heeft dat vleien tot nu toe nagelaten. Beroepsvleier Rutte was wel recent in the Oval Office. Maar dat was niet namens Nederland, maar namens de Navo.

Ik zag dat de woorden van de Trumpist nogal wat los maakten. Bij de VVD’ers dan. De PvdA-leden luisterden er nauwelijks naar. Te zeer bezig met de ophanden zijnde fusie van de partij met GroenLinks. Met name met mijn suggestie de nieuwe groenrode partij de Partij van de Aardbei te noemen. De aardbei is een bij al rangen en standen van ons land geliefde roodgroene vrucht. Partij van de Aardbei dat zal zeker breed aanslaan. Bijkomend voordeel van die naam: de afkorting PvdA blijft  behouden. Levert een interessante framing op: De PvdA gaat niet in GroenLinks op, maar GroenLinks in de PvdA. Leuk  voor de Spekman-PvdA’ers!

De VVD’ers hadden meer oor voor de ideeën van de Hollando-Trumpist. Ze begonnen eerst aarzelend, maar allengs enthousiaster mee te denken. Dan dopen wij het Arboretum Trompenburg hier in Rotterdam om tot Arboretum TRUMPENBURG en dan laten we Trump die tuin feestelijk heropenen... .En als we onze hoogbouwflats – de skyline – nu eens  flink met neon bling bling oppimpen dan noemen we dat The Dutch Trump Towers!

En toen keken ze naar mij, die tot dan toe gezwegen had. En wat denkt onze éminence rouge ervan? Zo noemen ze mij in dat gezelschap, want in hun ogen ben k vreselijk links. Was dat maar waar! De oplettende lezer kent mijn mantra:  Ik worstel met mijn rechtsheid en DAT zouden MEER mensen moeten doen!

Rechtspopulisten, zei ik, jullie hebben, zoals gewoonlijk, jullie huiswerk niet gedaan.  Rotterdam kent helemaal geen ereburgerschap.

Wat? En Churchill dan?

Churchill is geen ereburger van onze stad. Dat is een framing. Geschiedvervalsing.

Winston Churchill is toentertijd opgescheept met een fancy titel Honorary member of the council of Rotterdam. De oude oorlogsheld, geniaal-intuïtief als hij nou eenmaal was, moet iets van het bedrog hebben aangevoeld, want toen men hem de inderhaast in elkaar geflanste ereketting om de hals hing, moet hij gezegd hebben: I feel like in a kennel.

Inderdaad, heel dat honorary membership, wat stelde het in feite meer voor dan de eerste de beste hondenpenning?

Dank voor de gouden tip, zei prompt de Hollando-Trumpist. Dat wist ik niet! Eind juni is die Nato-top in Den Haag. We hebben gelukkig dus nog even de tijd. Dankzij jou, éminence rouge, weet ik wat mij te doen staat. Eerst ga ik zorgen dat een raadsvergadering komt om het Ereburgerschap in te voeren. En dan vervolgens een, waarin Trump tot Ereburger benoemd wordt! Dat valt te fiksen.

Wat een ellende! Straks wordt ik nog geframed hier in Rotterdam als de persoon die het ereburgerschap van Donald Trump heeft mogelijk gemaakt. Wat God verhoede... althans kersverse burgemeester Carola Schouten (Christenunie), want tot haar portefeuille behoort het Ereburgerschap.