Trump en het jaar van de onderbuik

‘Oh my god ,’ zegt mijn vriendin. Dat is mij wat te Amerikaans, zeker op de vroege ochtend. Normaal denk ik dan als vanzelf erachteraan: Becky, look at her butt. Nu niet, nu probeer ik mezelf te overtuigen dat ik nog slaap. Ik open mijn ogen en zie hoe haar telefoon haar gezicht verlicht. ‘Wat is er?’ ‘Trump is waarschijnlijk de nieuwe president.’

De nieuwe president van de Verenigde Staten van Amerika: een hoogblonde volksmenner. Schijnbaar zijn de verkiezingen dus toch niet gecorrumpeerd. Arme Obama, de man die de geschiedenisboeken binnenvalt als de tofste president ooit. Hij heeft veel gedaan, nog meer niet voor elkaar gekregen omdat hij werd tegengewerkt door andere partijen. Die weerstand zal Trump bespaard blijven. De republikeinen zijn de baas in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat, daarnaast nomineert president Trump de rechters van het Hooggerechtshof. Poetin en Erdoğan buigen zo diep dat hun hamstrings protesteren (maar naar protest wordt toch niet geluisterd).

Heeft Trump gewonnen of is het Clinton die vooral verloren heeft? Er zijn mensen die zeggen dat democratie niet langer werkt. Er zijn mensen die zeggen dat democratie eindelijk begint te werken. Iedereen heeft gelijk, iedereen heeft ongelijk. Meningen zijn feiten geworden en feiten veranderen in meningen. Plato meende dat democratie een fantastisch opstapje is voor volksmenners en dictators. Maar wat weet hij ervan? Plato liep een beetje in een omgeslagen handdoek interessant te doen.

Dan Gerard Reve. Op dagen als vandaag wordt hij er met graagte bijgesleept :

Gerard Reve is dood en Gerard Reve was een Nederlander. Was hij dit allemaal niet, laten we zeggen: leefde hij nog en was hij een Amerikaan, dan had aanstaand vicepresident Mike Pence – het gevaar achter het gevaar – hem graag doorladen met elektriciteit , net zolang totdat Gerard Reve eindelijk op vrouwen zou vallen.

Die behandeling valt perfect samen met de visie van Trump, straks de machtigste persoon van de wereld. Een echte man grijpt een vrouw bij de poes. Want met ‘ Becky, look at her butt ’ kom je er niet meer in 2016, het jaar van de onderbuik. Oh my god.