Trump en de Islamitische Republiek Iran: een ramp voor het Midden-Oosten
Bovendien lijkt Trump geen idee te hebben hoe hij de complexe politieke en religieuze dynamiek in het Midden-Oosten moet aanpakken.
Donald Trump is terug op het wereldtoneel als president van de Verenigde Staten, en zijn beleid tegenover Iran belooft weinig goeds voor de stabiliteit in het Midden-Oosten. Hoewel de kritiek op de Islamitische Republiek Iran terecht blijft – een regime dat zijn eigen bevolking onderdrukt en regionale conflicten aanwakkert – lijkt Trump’s benadering vooral te bestaan uit impulsieve beslissingen en een gebrek aan inzicht in de complexe geopolitieke realiteit van het Midden-Oosten.
Het probleem met Trumps beleid
Trump heeft zich altijd gepositioneerd als een tegenstander van het nucleaire akkoord met Iran (JCPOA). Tijdens zijn vorige ambtstermijn trok hij de VS terug uit deze overeenkomst en legde hij zware sancties op aan Teheran. Hoewel dit beleid bedoeld was om de Islamitische Republiek onder druk te zetten, had het vooral desastreuze gevolgen voor de gewone Iraanse bevolking. De sancties hebben geleid tot economische stagnatie, armoede en een gebrek aan essentiële goederen, zonder dat het regime zijn regionale invloed of nucleaire ambities heeft ingeperkt.
Dat Trump de JCPOA heeft verlaten, was op zichzelf geen slechte beslissing. Het akkoord kende ernstige tekortkomingen, zoals de tijdelijkheid van veel beperkingen en het ontbreken van “anytime, anywhere”-inspecties. De IAEA had wel toegang tot Iraanse nucleaire faciliteiten, maar bezoeken aan verdachte sites konden tot 24 dagen vertraagd worden. Hoewel experts benadrukken dat nucleaire activiteiten moeilijk volledig te verbergen zijn, zagen veel critici deze inspectievoorwaarden als een zwakte. Daarnaast ging de deal niet in op andere destabiliserende activiteiten van de Islamitische Republiek, zoals haar steun aan regionale proxies of haar ballistische raketprogramma.
Tegelijkertijd waren er positieve elementen aan de JCPOA. Het akkoord slaagde erin om de nucleaire ambities van de Islamitische Republiek tijdelijk te beperken. Uraniumvoorraden werden met 98% verminderd, verrijking werd teruggebracht tot een niveau van 3,67% (ver onder het percentage dat nodig is om een kernwapen te maken) en de capaciteit van kerninstallaties werd drastisch beperkt. De IAEA noemde de inspectieregels de meest uitgebreide ooit, en het akkoord verminderde tijdelijk het risico op een nucleaire escalatie. Het probleem was echter dat er geen lange termijnoplossing in zicht kwam en dat de economische voordelen van het akkoord grotendeels naar het regime gingen, in plaats van naar de Iraanse bevolking.
De misstanden van de Islamitische Republiek
Ondertussen blijft de Islamitische Republiek Iran een bron van instabiliteit, zowel binnen als buiten haar grenzen. Het regime onderdrukt zijn bevolking met ijzeren hand. Protesten worden met brute kracht neergeslagen, dissidenten verdwijnen of worden ter dood veroordeeld, en de vrijheid van meningsuiting bestaat vrijwel niet. Vrouwen, minderheden en jongeren worden stelselmatig onderdrukt, terwijl de politieke elite zich verrijkt ten koste van het volk.
Buiten Iran zet het regime zijn expansionistische agenda voort. Via proxies zoals Hezbollah in Libanon, Hamas in Gaza, de Houthi’s in Jemen en milities in Irak probeert de Islamitische Republiek haar invloed in de regio te vergroten. Deze interventies hebben geleid tot een bloedige burgeroorlog in Jemen, instabiliteit in Irak en voortdurende spanningen met Israël. Het Iraanse regime gebruikt deze conflicten als afleiding van de interne problemen en om zijn macht te behouden.
Een nieuwe deal is geen oplossing
Het idee van een nieuwe deal met de Islamitische Republiek klinkt aantrekkelijk, maar de geschiedenis heeft bewezen dat dergelijke overeenkomsten uiteindelijk alleen het regime ten goede komen. Deals of hervormingen hebben in het verleden niet gewerkt. Het regime blijft zijn macht misbruiken en het volk onderdrukken, ongeacht de afspraken die worden gemaakt. Een nieuwe overeenkomst zou slechts een tijdelijke ademruimte geven aan de Islamitische Republiek, zonder de structurele problemen aan te pakken.
Wat Iran nodig heeft, is geen nieuwe deal, maar een fundamentele verandering. Het regime in zijn huidige vorm is niet in staat om vrede te brengen in de regio of gerechtigheid voor zijn eigen bevolking. Regimeverandering is noodzakelijk om een einde te maken aan de onderdrukking en om een nieuw begin te maken voor de Iraanse bevolking.
Trumps gebrek aan visie
Hoewel het Iraanse regime een groot obstakel vormt voor vrede in het Midden-Oosten, is Trump niet de leider die deze situatie kan verbeteren. Zijn aanpak is chaotisch en inconsistent. Na uit het nucleaire akkoord te zijn gestapt, voerde hij een beleid van "maximum pressure", wat resulteerde in zware economische sancties. Maar in plaats van het regime te dwingen tot verandering, leidde dit beleid vooral tot escalatie en verdere destabilisatie van de regio.
Nu Trump opnieuw open lijkt te staan voor onderhandelingen met de Islamitische Republiek, rijst de vraag of hij echt een plan heeft. Zijn eerdere retoriek tegen Iran en de JCPOA suggereerde dat hij een betere deal zou eisen, maar het is onduidelijk wat deze deal precies zou moeten inhouden. Bovendien lijkt Trump geen idee te hebben hoe hij de complexe politieke en religieuze dynamiek in het Midden-Oosten moet aanpakken. Zijn focus op kortetermijnsuccessen en persoonlijke overwinningen staat een coherent beleid in de weg.
De behoefte aan een evenwichtige leider
Wat de wereld nu nodig heeft, is een leider die zowel de dreiging van de Islamitische Republiek serieus neemt als begrijpt hoe fragiel de situatie in het Midden-Oosten is. Een leider die Iran onder druk zet om zich te houden aan internationale normen, maar ook inzet op diplomatie en samenwerking met regionale bondgenoten. Trump’s beleid – gekenmerkt door ondoordachte beslissingen en een gebrek aan lange termijnvisie – is niet de weg vooruit.
De Islamitische Republiek Iran blijft een van de grootste obstakels voor vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten. Het regime onderdrukt zijn eigen bevolking en voedt conflicten in de regio. Maar Trump’s impulsieve en inconsistente beleid maakt de situatie alleen maar erger. Het Midden-Oosten heeft behoefte aan stabiliteit, niet aan de chaos die zowel Trump als de Islamitische Republiek met zich meebrengen. Het is tijd voor een strategie die de belangen van de mensen in de regio centraal stelt, in plaats van persoonlijke of ideologische agenda’s. Alleen met een regimewisseling in Iran kunnen we hoop koesteren op een vreedzamer en rechtvaardiger Midden-Oosten.
Praat mee
Reacties (10)
@Matin Abbasi
@ [ Hoewel dit beleid bedoeld was om de Islamitische Republiek onder druk te zetten,]
Je kennis mbt politiek and foreign policy ( zowel in Iran als daar i VS ) is 00.00% .
Op deze schaakbord je moet minimaal 10 zetten vooruit kunnen kijken en je kijkt maar telkens één zet vooruit en verder
kom jij niet. Je hebt simpelweg geen flauwe benul waar je het over hebt . Ik laat het hier verder bij zitten want jou verder
proberen inlichten is " time wasting".
@ [ Het is tijd voor een strategie die de belangen van de mensen in de regio centraal stelt,in plaats van persoonlijke of ideologische agenda’s ]
That's good advice, I would take that on board, if I were you!!
"Regimeverandering is noodzakelijk om een einde te maken aan de onderdrukking en om een nieuw begin te maken voor de Iraanse bevolking." Hoe dan?
Zo kan ik ook elke aanpak voor gek verslijten door een luchtkasteel als alternatief te presenteren:
-We stoppen met fossiel en openen de nieuwe waterstof fusie centrale.
-Geen bezuinigen en geen gezeik, iedereen rijk.
- Geen wapens naar Oekraïne, er is direct vrede in Oekraïne omdat Putin zich terug trekt en de Krim teruggeeft.
Zolang de schrijver dit soort woorden maar even opschrijft maar niet verteld hoe, kan ik het schrijfsel nauwelijks serieus nemen.
Iran was in de tijd van de Shah best westers georiënteerd. Maar de bevolking zelf wilde dat niet. Ze hebben nu net zo'n systeem als wij: een democratie maar islamitische geestelijken hebben het laatste woord. Bij ons heeft de Hoge Raad met christelijke (?) normen het laatste woord.
@frits,
"Ze hebben nu net zo'n systeem als wij: een democratie maar islamitische geestelijken hebben het laatste woord. Bij ons heeft de Hoge Raad met christelijke (?) normen het laatste woord."
u heeft duidelijk geen kennis van het Nederlandse of Iraanse systeem (of van beiden).
Ja, echt bijna hetzelfde. Nederland heeft een president en Putin is ook president, dus dat is eigenlijk ook hetzelfde. Alles is eigenlijk wel koek en ei. Volgdende vakantie naar Iran!
Frits Jansen:
'autocratie Iran is net zo'n soort democratie als bij ons.
Alleen waarbij ons de Hoge Raad voor waarborging zorgt, zijn dat in Iran de ayatollahs'
En dat dan zonder lachen voordragen....
In te huren voor woke feestjes en partijen?
@Hank Nozemans: Volgende vakantie naar Iran!
-------------
Lang geen slecht idee.
Gastvrije bevolking en een land dat zichtbaar verandert. Een belangrijk deel van de Iraanse vrouwen heeft de hoofddoek (hijab) weggedaan. Er is een enorm verschil met drie jaar geleden. De baarden annex tulbanden zouden de dames het liefst willen oppakken, maar de tsunami, die echt van onderop komt, is niet meer tegen te houden. Het moet leuk zijn om dat live mee te maken. Warenhuizen en zo hebben een heel westers karakter. Wat let ons?
.
Soms gaan er ook wel dingen goed in de wereld, maar je moet er wel voor openstaan natuurlijk.
Geweldige filmpjes op YouTube!
De Sjah was een door VS en GB gesponsorde dictator, die de macht greep toen Iran de olie industrie wilde aanpakken.
Toch lijkt mij meer druk door nog strengere sancties de enige manier om verandering te bewerkstelligen.
Door groeiende onvrede onder de burgerbevolking kan er van binnenuit en onderop hopelijk een tegenbeweging op gang komen die leidt tot een regimechange..
Ook meer controle -door bv de NAV0-op bevoorraden van Iraanse proxies.
de Iraanse bevolking is al jaren ontevreden, wanhopig en moedig genoeg , echter zonder hulp van een krachtige wereldmacht is er nog nooit een revolutie van onderop geslaagd.
"De Islamitische Republiek Iran blijft een van de grootste obstakels voor vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten."
Moet zijn:
De Verenigde Staten blijven een van de grootste obstakels voor vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten.
"Buiten Iran zet het regime zijn expansionistische agenda voort. Via proxies zoals Hezbollah in Libanon, Hamas in Gaza, de Houthi’s in Jemen en milities in Irak probeert de Islamitische Republiek haar invloed in de regio te vergroten."
Moet zijn:
Buiten de Verenigde Staten zet het regime zijn expansionistische agenda voort. Via proxies zoals Israël, Koerdische groeperingen in Syrië en Irak, repressieve regimes als die van Saoedi-Arabië en Egypte proberen de VS hun destructieve invloed niet alleen te handhaven maar zelfs te vergroten.
Let op. Het islamitische regime van Iran is een verderfelijk regime. Ik heb daar nog nooit een goed woord voor over gehad. Maar er is één regime dat het regime qua slechtheid met ruime voorsprong overtreft: dat is het criminele, destructieve, destabiliserende, genocidale Democratische/Republikeinse regime van de Verenigde Staten.
Bijna zou ik het willen. Bepaalde mensen laten oppakken en laten kiezen waar ze naar gedeporteerd worden: Iran of de VS. Ik denk dat het toch maar de VS gaat worden, dit ondanks dat John geen vrouw is.
Maar nee, ik heb tegen deportatie van eigen staatsburgers en zeker niet omdat ze een mening hebben die mij niet aan staat.
@ZoekEenVrijeNick
Leuk geprobeerd. Maar je reageert niet op wat ik schrijf. Namelijk dat de VS voor het Midden-Oosten met ruime voorsprong het meest criminele, destructieve, destabiliserende, genocidale regime zijn.
.
Weet je nog hoeveel mensenlevens de Amerikaanse invasie in Irak hebben gekost? Was dat niet een half miljoen? Of zelfs meer? En lag deze invasie niet aan de basis van de creatie van ISIS? En wie heeft Gaza volledig vernietigd? Is dat niet de VS?
.
Ik moet eerlijk zeggen, hoe verschrikkelijk het Iraanse female apartheidsregime ook is, het aantal doden dat de VS de afgelopen decennia op hun naam hebben geschreven, daar kan volgens mij geen enkel land tegenop. Amerikaanse misdaden in Irak, Syrië, Palestina, Afghanistan, Pakistan, Jemen, andere landen in het midden oosten en elders in Azië, Zuid-Amerika, Afrika. De lijst is eindeloos.
[Bepaalde mensen laten oppakken en laten kiezen waar ze naar gedeporteerd worden: Iran of de VS.]
.
Dat is natuurlijk geen criterium voor het bepalen welk land het grootste obstakel is voor vrede en stabiliteit.
een sympathieke analyse, maar met of zonder Trump : het huidige regime wegkrijgen gaat alleen met heel veel geweld lukken, en daarna is de situatie zo chaotisch en onbeheersbaar dat de meest meedogenloze en onmenselijke partij de macht grijpt. Dat is het meest waarschijnlijke scenario dat we nu helaas al decennia in het Midden-Oosten en ook in Iran (verdrijving van Shah) zien gebeuren.
Volgens mij is Iran minder erg dan hier geschetst worst, en de VS juist erger.
Kijk hoe se VS genocide steunt, en een racistisch apartheidsregime, en hoeveel doden de aanval op Irak gekost heeft. Iran daarentegen steunt vooral verzetsgroepen zoals Hamas en Hezbollah. Nu is daar ook wel wat mis mee, en ook met Iran, maar het nivo van de VS en haar bondgenoten haalt dat bij lange na niet
In Iran kun je als jonge vrouw wel doodgeslagen worden door overheidsdienaren als je je hoofddoek niet op hebt. Veel erger wordt het niet, toch?
Onlangs alle waarschuwingen ging ik naar Iran. Ik was gewaarschuwd: het land maakt zo'n vriendelijke indruk.
Misschien is het dat ook wel.
Ik merk het al, jij was heel rouwig dat Asad weg is. Die bleef vooral omdat Hezbollah hem steunde.
Kennelijk vind je het prima dat Iran de hele LGBTQ+ gemeenschap de hijskraan geeft. Iran is natuurlijk totaal niet vrouwonvriendelijk.
Daar kan je als buitenstaander van alles van vinden. De praktijk wijst toch echt uit dat er meer Iraniërs graag in de VS wonen dan Amerikanen in Iran.
Daarmee lijkt me dat alles is gezegd.
@JaapBo
'Volgens mij is Iran minder erg dan hier geschetst worst, en de VS juist erger'
Een enkele reis naar Iran is niet zo duur hoor.
Ik ga reageren op dit bericht, als Westerling, ik heb 2 collega's die gevlucht zijn, ik help ze met van alles, door veel lezen,gesprekken en gewoon interesse in van alles om mij heen, ben ik nu de mening toegedaan, ik heb trouwens Iraanse buren, kom ik bij over de vloer en zij bij ons, dit herinner ik mij nu terwijl ik dit tik. Woon je in Iran, maar ben je diep ongelukkig daarmee, heb je 3 keuzes, 1. je probeert er het beste van te maken, 2. vlucht het land uit of 3. gaat bij het gewapende verzet als dit bestaat, 1 van mijn gevluchte collega's waar ik heel goed mee ben, zei jij ziet de dingen erg goed, door onze situatie in Nederland met dit kabinet, zei ik hem veel burgers hebben geen enkele idee wat er gebeurd, zij worden opgehitst terwijl zij helemaal niet weten waarom er zoveel conflicten zijn en stemden Wilders, misschien zie je mijn bijdrage als een steunbetuiging aan de regering van Iran, zou kunnen maar ik zit te denken in een oplossing voor jou als mens, die beschreef ik in 3 mogelijkheden, pragmatisch denk ik vooral, ik denk niet voor jou maar met je mee.
Ik zie geen verandering komen voor de Iraanse bevolking, hoe erg ik dat ook vind voor jou, soms is het helpen van enkelen al iets om te doen, beter iets dan niets!
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.
Dit artikel is geschreven door Matin Abbas. Een man die destijds samen met z'n ouders heeft moeten vluchten uit Iran. Zijn standpunt m.b.t. Amerika is m.i. ook volstrekt duidelijk gezien deze zinsnede:
Maar Trump’s impulsieve en inconsistente beleid maakt de situatie alleen maar erger. Het Midden-Oosten heeft behoefte aan stabiliteit, niet aan de chaos die zowel Trump als de Islamitische Republiek met zich meebrengen. Het is tijd voor een strategie die de belangen van de mensen in de regio centraal stelt, in plaats van persoonlijke of ideologische agenda’s.
Om dan hieronder te lezen van sommige reageerders dat "het in Iran allemaal wel meevalt". Ik vind dat eigenlijk niet zo gepast.