Tikkende tijdbom van drie jaar is onschadelijk gemaakt

Nou, het is gelukt hoor. Er is een tikkende tijdbom onschadelijk gemaakt. Het gaat om een driejarig meisje, dat een tijdje terug getroffen was door een granaatscherf. In het zwaar overbevolkte kamp waarin zij met haar moeder was terecht gekomen, werd natuurlijk geen adequate zorg gegeven. Je moet een beetje verstand hebben van medische historie en krijgsgeschiedenis om te weten hoe dat gaat, sterven aan een onverzorgde wond in een omgeving zonder hygiëne, laat staan antibiotica. En dat dan projecteren op een meisje van drie jaar. Met een beetje meer research zou ik aanzienlijk meer details kunnen bieden maar ik wil de zielen niet butsen waarop het kamerlid Hiddema deze week al tijdens dat debat over Michael P. heeft getrapt. Dit is geen land voor gruwelijke feiten. Daarvoor hebben wij allen een veel te goede smaak. Toevallig viel mijn oog eergisteren op een artikel dat Jacques de Kadt al in de jaren dertig schreef: ¨De deftigheid in het gedrang.¨ We zien de deftigheid niet graag in het gedrang komen. ´t Zou toch te onsmakelijk zijn, allemaal. We weten het zo ook wel, dat het geen pretje is in een Syrisch opvangkamp.

Jihadheld Dit dus is het gevolg van ons beleid. Wij zijn niet in staat te voorkomen dat landen in het Midden-Oosten, die daar ook niet om gevraagd hebben, overlopen worden door verwende etterstraaltjes uit onze polder, die de jihadheld uit komen hangen omdat zij zo snel mogelijk het paradijs willen binnentreden, hopelijk nadat zij eerst op aarde nog een Jezidisch slavinnetje hebben bemachtigd. Die gasten trouwen met meisjes uit onze landen. Zij krijgen kinderen. Dat zijn de schuldeloze peuters, die we nu al vanaf de geboorte aanduiden als tikkende tijdbommen omdat het niet anders kan of zij ontwikkelen zich tot terroristen die niet Bagdad of Damascus maar onze eigen steden en dorpen tot doelwit zullen kiezen. Dat kan niet anders dat moet wel. Alsof de radicale islam in de IS-variant een virusziekte is waartegen geen middel bestaat in plaats van een kwaadaardige levensbeschouwing.

Lang ben ik er een voorstander van geweest om jihadisten en hun familie het Nederlanderschap te ontnemen omdat ze nu eenmaal in vreemde krijgsdienst waren getreden. Tot de minister van Buitenlandse Zaken van de Syrische Koerden op de televisie zei dat de Europese landen hun eigen rommel op moesten ruimen. Het zijn onze jihadi´s. Het is onze verantwoordelijkheid om er strafrechtelijk en anderszins mee af te rekenen. Daar kun je de autoriteiten van een verwoest land niet ook nog eens mee opzadelen. Dat was een sterk betoog. Daar is geen speld tussen te krijgen. Nederland kan zich niet aan die verantwoordelijkheid onttrekken. En die verantwoordelijkheid ontstond toen wij niet in staat bleken onze eigen burgers tegen te houden toen zij vertrokken om elders in de wereld dood en verderf te zaaien.

En die kindertjes, die kindertjes kunnen er niets aan doen. Het zijn – wat hun ouders ook op hun geweten hebben – Nederlanders . Die geef je niet aan honger, ziekte en dood prijs omdat je met hun vader en moeder in de maag zit.

Tirannie Waarom is dat het geval? Dat is het geval omdat Nederlanders zo iets niet doen. Wij zijn er trots op dat de oorsprong van ons land een strijd om de vrijheid is. Wij slaan ons op de borst vanwege onze tolerantie en het feit dat WIJ het democratisch gehalte van onze maatschappij afmeten aan de mate waarin burgers zichzelf kunnen zijn. Wij houden de mensenrechten hoog. Wij willen de tirannie verdrijven. Wij hebben in onze wereldbeschouwing de humaniteit centraal staan.

Dan laat je niet een landgenote van drie jaar in den vreemde sterven aan gangreen als gevolg van een wond, geslagen door een granaatscherf want dat is verraad aan alles wat Nederland heilig hoort te zijn. Dit is wat ons onderscheidt van dictatuurstaten of genadeloze bewegingen zoals IS.

Een kind van drie. Tikkende tijdbom. Ja, kleine kinderen worden groot. Toegegeven. Maar dat zeiden ze in de Joegoslavische burgeroorlog ook als er afgemaakte kleuters langs de weg lagen. Wil je op dat niveau staan?