Tijd voor een sociaal isolatieoffensief 'iedereen warm, niemand arm'

We moeten minder gas gebruiken. Daar is geen twijfel over mogelijk. Voor de planeet, voor Groningen, voor onze portemonnee en niet in de laatste plaats om niet langer afhankelijk te zijn van schurkenstaten zoals Rusland. De makkelijkste manier om snel minder gas te verbruiken is isoleren. Maar laat dat nou net geen optie zijn voor mensen met een klein inkomen, die het meest geraakt worden door de stijgende energieprijzen. Het is tijd voor een sociaal isolatieoffensief.

De subsidies voor verduurzaming klotsen tegen de plinten. Voor een groen dak hier, zonnepanelen daar, warmtepompen en een flinke isolatiesprong. Dat geld is op zich goed geïnvesteerd: we willen nog lang op deze planeet leven en een lagere energierekening en leefbaardere wijk zijn voor iedereen fijn. Het probleem met die subsidies is dat ze er alleen zijn voor mensen die een eigen huis hebben en bovendien zélf een flinke smak geld in verduurzaming kunnen investeren. Voor huurders en mensen die niet gezegend zijn met een dikke spaarrekening blijft deze hulp buiten bereik.

De groep die nu bij verduurzaming achter het net vist, bestaat uit de mensen die vaak het hardst getroffen worden door de stijgende energieprijzen. Met een verdubbeling van de prijzen ligt voor mensen met een laag inkomen energiearmoede op de loer. Zij staan letterlijk in de kou. Daarom moeten we werken aan een sociaal isolatieoffensief waar iedereen van profiteert. Onder het credo: iedereen warm, niemand arm.

Met een drieslag kunnen we zorgen dat een geïsoleerde woning voor iedereen binnen bereik is. Huiseigenaren kunnen we naar draagkracht helpen. Met een subsidie die hoger is als je minder verdient en een renteloze lening bij de gemeente voor het restdeel. Voor huurders moeten we de verhuurders aanspreken. Door nu al aan te kondigen dat er per 2030 alleen nog woningen met minimaal energielabel B verhuurd mogen worden, zet je ook hen ook aan tot actie. En garandeer je huurders een geïsoleerde woning. Tot slot kan de gemeente ontzorgen. Want wie ziet door de bomen het bos nog als het gaat om verduurzamingsmaatregelen? Door per straat bewoners te adviseren over de beste isolatiestrategie en door buren aan te moedigen samen een aannemer in de arm te nemen. Te beginnen bij de woningen die nu het meeste energie verbruiken.

In de jaren 60 konden we massaal gecoördineerd aan het gas. En er is geen enkele reden waarom we nu niet massaal gecoördineerd kunnen isoleren. Het is tijd voor een sociaal isolatieoffensief.