Telegraaf grijpt protest tegen komst Herzog aan voor onfrisse hetze
De Telegraaf gebruikt het protest tegen de aanwezigheid van de Israëlische president Herzog bij de opening van het Holocaust Museum om moslims te demoniseren. In een redactioneel commentaar is te lezen dat mensen die gaan demonstreren dit doen omdat ze tegen joden zijn, de holocaust ontkennen of geen museum willen om de herinneringen aan de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog levend te houden. Het zou een daad van Jodenhaat zijn en een actie van haatdragende moslims.
Het zijn verzinsels. Niet alleen is de geplande demonstratie georganiseerd door een joodse organisatie, maar de redenen waarom mensen gaan demonstreren lijkt de Telegraaf ook nog eens uit de duim te zuigen. De mensen demonstreren omdat er bij de opening van het museum een president is uitgenodigd die een heel volk wil verjagen, die boodschappen op bommen schrijft voor ze naar Palestijnen worden geschoten en die een parlement vertegenwoordigt dat verdacht wordt van genocide, kolonisatie en apartheid. Mensen komen al met al in opstand omdat onze koning en premier bij de opening van dit museum een president willen ontvangen die verdacht wordt van (oproepen tot) oorlogsmisdaden. De demonstranten willen benadrukken dat ‘dit nooit meer’, de slogan van na de oorlog, niet alleen voor de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog geldt.
Wat De Telegraaf schrijft vind ik zeer kwalijk. Het is ophitserij van de bovenste orde en het bewust zwart en verdacht maken van een bevolkingsgroep. Een groep die het toch al zwaar heeft en van alle kanten onder druk staat. Ruim tweeënhalf miljoen Nederlanders hebben op een partij gestemd die de religieuze symbolen van deze groep – zowel de moskeeën, de hoofddoeken als de koran – het liefst het land uit wil hebben. De groep vindt al jaren moeilijk stageplaatsen en banen, ze wordt geweerd uit uitgaansgelegenheden, eerder staande wordt gehouden door de politie en in buurland Duitsland komt partij op die openlijk oproept deze groep te deporteren naar het land van herkomst. Waarom de Telegraaf nog een duit in het zakje doet om deze groep categorisch buitenspel te zetten, begrijp ik niet.
En ik begrijp ook niet waarom het nodig is om mensen die opkomen voor mensenrechten zo negatief neer te zetten. Al weet ik het antwoord. Dit gebeurt al decennia. In verschillende onderzoeksrapporten van de afgelopen honderd jaar is te lezen dat Israëli’s massamoorden plegen, huizen verwoesten, hele dorpen van de kaart vegen en dat ze een eigen staat hebben gevestigd op grondgebied dat door slachtpartijen, terrorisme, geweld, wreedheden en schaamte- en schuldgevoelens door het westen, is verkregen. Deze onderzoeken worden door een sterke lobby steeds afgedaan als sprookjes, fantasieverhalen of zuiver antisemitisme. Israël mag wild om zich heen slaan en als er teruggeslagen wordt, roept iedereen dat Israël het recht heeft zichzelf te verdedigen. Deze gang van zaken aankaarten, bevragen en/of bekritiseren is eigenlijk niet toegestaan. Dat bewijst de Telegraaf ook nu weer.
Het is zo oneerlijk. In Gaza wordt door deze retoriek een heel volk aan zijn lot overgelaten en in Nederland wordt een hele bevolkingsgroep in een kwaad daglicht gezet. Een derde groep wil opkomen voor mensenrechten en kritiek uiten, maar wordt op een hoop gegooid met de eerste twee groepen en net als hen gediskwalificeerd. Dat demoniseren van mensen die slachtoffer zijn van geweld of die willen dat er een einde komt aan het geweld, wakkert bij mij woede en frustratie aan. Juist vanwege die weerstand en verdachtmakingen zal ik zondagochtend bij de demonstratie zijn. Om te laten zien dat dit geen strijd is van moslims tegen joden, maar een protest tegen het geweld dat Palestijnse burgers wordt aangedaan.
Eigenlijk vond ik dat de opening van het Holocaust Museum vooral een gebeurtenis voor de joodse gemeenschap moest zijn, maar dan voor de hele gemeenschap en niet alleen voor degenen die wegkijken van wat er nu in Gaza gebeurt en met onverschilligheid – of zelfs onversneden moslimhaat – zelf vermeend antisemitisme aanwakkeren. Nooit meer, is ook nu niet meer. Niet tegen joden en ook niet tegen moslims.