In een uiterst genuanceerde column gaat Marcel van Roosmalen in op de kwestie-Sywert van Lienden. “Sywert van Lienden, onze vroegoude moraalridder, de zelfverklaarde brave modelburger, heeft ons allemaal opgelicht. Hij importeerde mondkapjes, naar eigen zeggen ‘om niet’ om ons te helpen, maar stak enorme bedragen in eigen zak. Hoe meer er aan het licht kwam, hoe grotesker zijn leugens. Hij mocht zogenaamd niks zeggen, hij was een slachtoffer van een mediahetze, hij bleef wrijven in de vlek, net zolang tot er alleen nog een bruine flats te zien was.”
“De vraag rijst of het nog wel kies is om iemand die al op de grond ligt, nog een schop na te geven. In dit geval wel. Graag zelfs. Kijk naar dat uitgestreken smoelwerk, zie de zak met geld die ernaast ligt en kijk al die filmpjes terug hoe hij in talkshows iedereen de maat nam. Toen vluchtelingenkamp Moria afbrandde, was Sywert fel tegen het opnemen van vluchtelingenkinderen. ‘Trap er niet in’, was zijn boodschap. ‘Ze doen dit zelf, ze willen dat u hen zielig vindt’. Sywert is ook niet zielig, de mensen om hem heen zijn zielig. Die moeten, sommigen een heel leven lang, verder met deze Anton Mussert uit de coronatijd, deze oorlogsprofiteur.”