Stop met bemoeienis Griekenland, het is hun stem!

Net als in 2005 in Nederland is er een overdreven bemoeienis van buitenaf met een vraag die op democratische wijze aan de bevolking van een lidstaat van de Europese Unie wordt voorgelegd.

Uitvinders woord ‘democratie’ De Grieken zijn uitvinders van het woord ‘democratie’. De hedendaagse uitleg wordt echter door anderen gegeven. Martin Schulz is een van de zelfbenoemde duiders, Jeroen Dijsselbloem een andere. Ook hij waarschuwt dat een Griekse nee-stem het land kan verdrijven uit de eurozone. Past het de voorzitter van die eurozone om dergelijke verregaande uitspraken te doen, zeker nu ze kennelijk bedoeld zijn om de uitslag van het referendum te beïnvloeden? Mij lijkt van niet. Griekenland is tot op de dag van vandaag vol lid van de eurozone, en er is niet voorzien in het uitstoten van een van de leden uit de zone. Niemand beter dan Dijsselbloem die dat weet. De Nederlandse regering zegt geen stemadvies te geven maar de minister van Financiën laat er geen twijfel over bestaan waar hij op uit is.  In de Duitse Bondsdag preekte zijn Duitse minister van Financiën hel en verdoemenis over de Grieken, mochten ze het lef hebben om nee te zeggen tegen het onder zijn leiding geschreven voorstel aan de Griekse regering over hoe uit de crisis te komen. Enkele andere regeringsleiders en bewindslieden menen ook dat ze kennelijk stemrecht hebben zondag en doen om het hardst mee om de Grieken het mes op de keel te zetten.

Ik betreur het dat naast alle bemoeizucht uit de Europese Unie nu ook vanuit de organisatie waarin ik namens het Nederlandse parlement zitting heb,  uitspraken worden gedaan over het aankomende referendum in Griekenland, een van de 47 lidstaten van de organisatie.  Naar verluidt vindt secretaris-generaal Jagland van de Raad van Europa  het referendum te snel en te onduidelijk. Volgens mij is het referendum ruimschoots door het Griekse parlement geaccordeerd en daarmee in lijn met de Griekse grondwet. Zeker weten we dat als de hoogste Griekse rechter daar vandaag of morgen een bindende uitspraak over doet. Ik heb de secretaris-generaal gewezen op de vaste regel dat de Raad van Europa zich bij verkiezingen altijd neutraal opstelt. Vraagtekens zetten bij de complexiteit van de vraagstelling in het referendum zijn volgens mij ook niet op zijn plaats. In 2005 werd de Nederlandse bevolking gevraagd zich voor of tegen de goedkeuring van een verdrag inzake een Europese Grondwet uit te spreken. Dat was ook niet eenvoudig maar de Nederlandse bevolking kwam daar keurig uit. Ook in Griekenland lijken de meeste Grieken geen vragen te hebben over wat hen gevraagd wordt – maar veel meer over wat ze ervan zullen zeggen, oxi of nai. Dat is de kwestie.

Net als in 2005 in Nederland is er een overdreven bemoeienis van buitenaf met een vraag die op democratische wijze aan de bevolking van een lidstaat van de Europese Unie wordt voorgelegd. Dergelijke bemoeizucht is onnodig, onzorgvuldig en ondemocratisch. De partij van Alexis Tsipras, Syriza, hoort in de Raad van Europa tot de groep die ik mag voorzitten. Ik voel me echter niet geroepen te zeggen wat de Grieken moeten stemmen. Mijn advies: laat de Grieken hun gang gaan. Het is hun referendum, het is hun stem. Laten we daar eerst eens naar luisteren in plaats van die stem met al onze adviezen te overstemmen.