Ongevaccineerden zijn de paria’s van onze samenleving aan het worden en ik maak me daar ernstig zorgen over
Een leider is een van de dingen die het verschil uitmaken tussen een menigte en een volk. Hij handhaaft het niveau van de individuen. Als er te weinig individuen zijn, zakt een volk omlaag tot een menigte. Deze wijze woorden schrijft Frank Herbert in zijn boek Duin, waarvan de nieuwste verfilming in het najaar in de bioscopen uitkomt.
In onze samenleving zijn individuele keuzevrijheid en de daaruit voortvloeiende democratisch gekozen macht belangrijke, misschien wel de belangrijkste waarden. Je zou dus verwachten dat onze op democratische manier gekozen overheid deze waarden te allen tijde overeind wil houden en garandeert. Je moet je in onze samenleving als individu veilig voelen om de keuze te maken die naar jouw eer en geweten het beste is.
Waar ik me ernstig zorgen over maak is het vaccineren van de totale bevolking als de oplossing voor het verwerken van dit virus, doordat de overheid er vanaf het begin met het coronabeleid op inzet. Nu wordt er al openlijk gesproken over een vaccinatieplicht. Door dit beleid staat enerzijds de individuele keuzevrijheid onder grote druk en anderzijds worden groepen tegenover elkaar gezet en daarmee een grote verdeeldheid in onze samenleving geschapen. De grote vraag is dus; zijn we een volk of een menigte?
Toen het COVID 19 virus begin maart 2020 in ons land uitbrak met de daaraan gekoppelde schrikbeelden uit Italië, werd al snel duidelijk dat de overheid na een korte ‘slip of the tongue’ van Mark Rutte over natuurlijke groepsimmuniteit, inzette op één oplossing voor het probleem, namelijk vaccineren. En dan niet alleen, zoals bij de ons bekende griep, de kwetsbare groep, maar alle mensen, ook de gezonde mensen, die zoals al snel bleek, het COVID 19 virus over het algemeen heel goed op een natuurlijke wijze kunnen verwerken.
Het beeld dat naar buiten werd gebracht was dat het COVID 19 virus voor iedereen levensgevaarlijk is en dat het dusdanig besmettelijk is dat het bijvoorbeeld gemakkelijk via oppervlaktes kan worden overgedragen. De oorlog werd verklaard aan dit virus met als impliciet doel zoals in iedere oorlog, de totale uitroeiing van de vijand. Dit zwartwit beeld zette een basisgevoel van angst en wantrouwen neer, waar we in feite nog steeds inzitten en het uitgangspunt vormt voor het huidige coronabeleid van de overheid.
Hugo de Jonge kwam tijdens de laatste persconferentie nog steeds met de uitspraak dat je zomaar de ziekte van vakantie kan meenemen in je koffer. Tegelijkertijd zei hij ook dat de vrije keuze van mensen voorop staat in het wel of niet kiezen voor een vaccinatie, maar in feite doet zijn campagne het tegenovergestelde. De indirecte drang en dwang om te vaccineren neemt op dit moment ernstige vormen aan met als gevolg dat de individuele vrijheid om een keuze naar eer en geweten te maken onder grote druk staat en ongevaccineerden worden neergezet als degenen die de oorzaak zijn van het feit dat we het COVID 19 virus in zijn nieuwe varianten maar niet onder controle krijgen.
Ongevaccineerden zijn de paria’s van onze samenleving aan het worden en ik maak me daar ernstig zorgen over. Het is wat we in mijn ogen niet moeten willen en waarom het nu tijd is om op te komen voor ons eerste grondrecht, namelijk de gelijkwaardige keuzevrijheid van ieder individu. Is de ernst van dit virus werkelijk dusdanig dat we dit grondrecht op moeten geven? Kunnen we zo maar stellen dat de ongevaccineerden er nu voor zorgen dat onze vrijheid wordt beperkt en dat alleen voor de gevaccineerden alle beperkingen worden losgelaten?
De vraag is dus zijn we een menigte of een volk, want een volk met een goede leider staat in mijn ogen niet toe dat er verdeeldheid ontstaat, dat er groepen tegenover elkaar komen staan en dat er een groep als zondebok wordt neergezet. Dat mechanisme hoort bij een menigte en moeten we te allen tijde zien te voorkomen. We weten uit ervaring namelijk waartoe dit kan leiden.
Is het na anderhalf jaar niet tijd om het oorspronkelijke beeld van COVID 19 als zijnde levensbedreigend voor iedereen en gemakkelijk over te dragen zoals via oppervlaktes te gaan nuanceren? Niet bagatelliseren, maar nuanceren. En is het mogelijk om een coronabeleid in te zetten dat niet eenzijdig inzet op vaccineren van de totale bevolking alleen, maar op meerdere paarden wed om dit virus te verwerken?
Investeer in een behandeling die ervoor zorgt dat als je ziek wordt, je niet in het ziekenhuis terecht komt. Er zijn al genoeg geneesmiddelen bekend die er zorg voor dragen dat mensen niet ernstig ziek worden. Wees daar open over. Maak het doormaken van de ziekte gelijkwaardig aan vaccinatie en tel deze mensen op bij het aantal gevaccineerden om daarmee de groepsimmuniteit te bepalen.
Doe iets aan de omstandigheden waarin de besmettingen plaats vinden. Pas nu, na anderhalf jaar, komt ventilatie van ruimtes voor in de aanbevelingen van de overheid. Wees als overheid helder in je doel, in plaats van de totale uitroeiing van het virus, maak duidelijk dat we hiermee zullen moeten leren leven binnen bepaalde grenzen natuurlijk. Wees eerlijk over het mRNA vaccineren. We weten namelijk niet of deze op korte of lange duur veilig is, omdat dit niet over een lange periode is getest. Daarom hebben de vaccinaties ook een tijdelijke goedkeuring.
In feite zitten we met z’n allen in een experiment, waarbij we pas over een aantal jaren weten wat de gevolgen zijn. Blijkbaar vinden we collectief vanuit het basisgevoel van angst en wantrouwen dat de ernst van COVID 19 deelname aan dit ongekend grootschalige experiment rechtvaardigt, maar wees daar wel open over. Zodat mensen hier een eigen keuze naar eer en geweten in kunnen maken en we mensen blijven respecteren in de keuze die ze maken. Dat zijn we aan onszelf als volk verplicht en we niet afglijden naar het niveau van een menigte.