Stop de nachtburgemeesters in het groen

In Nederland heeft zich een stille machtsgreep voorgedaan. In deeltijd, maar met succes.

Een groep mensen, voornamelijk mannen op leeftijd, in camouflagepakken en gewapend, heeft zich meester gemaakt van de zeggenschap in onze natuurgebieden op de tijden waarin u en ik op een oor liggen. Het klinkt dramatisch, en dat is het ook, in elk geval voor de ruim 2 miljoen dieren die jaarlijks gedood worden door hobbyjagers. De verkiezingen van vandaag bieden de mogelijkheid hier iets aan te veranderen.

Hobby Enkele decennia geleden lag de jacht zwaar onder vuur. Mensen pikten het niet meer dat dieren zonder nut of noodzaak, louter voor het plezier van een handjevol jagers, massaal werden afgeschoten. Maar jagen is een passie die zich moeilijk laat beteugelen. Jagers begonnen een lobbycampagne om de hobbyjacht weer acceptabel te maken, of in elk geval alle zeggenschap terug te krijgen in bos en veld. Ze noemden zichzelf niet meer jagers maar faunabeheerders, verenigd niet in jagersclubs maar in faunabeheereenheden. De jachtopzichters, veelal in dienst van de jagers zelf, doopten hun Nederlandse Jachtopzichtersvereniging om in de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Natuurtoezicht. Zo probeerden jagers en jachtopzichters de hobbyjacht een positief imago te geven en hun eigen handelingsvrijheid te behouden.

Met succes. De Flora- en Faunawet waarin de jacht geregeld was werd onderdeel van een groter pakket, De Wet Natuurbescherming. De hobbyjacht behield daarin een plaats.

En omdat behalve toenmalige regeringspartijen PvdA en VVD ook Groenlinks, D66 en Christenunie, die eerder nog een verbod op de hobbyjacht hadden bepleit, instemden met de wet, kon de hobbyjacht ongehinderd doorgaan.

Besmuikt Zo hebben jagers alle ruimte om ’s nachts en in de randen van de nacht hun macabere hobby te beoefenen. Op de vrij bejaagbare soorten haas, konijn, fazant, wilde eend en houtduif, maar eigenlijk ook op vrijwel alle andere dieren, zelfs als die wettelijke bescherming genieten, zoals herten, reeën, vossen, zwijnen, ganzen, knobbelzwanen, kauwtjes, kraaien en tal van andere soorten. De provincie bleek bereid afschotvergunningen te verstrekken in het kader van verkeersveiligheid, schadebestrijding, populatiebeheer, vliegveiligheid, volksgezondheid, dijkbescherming en wat dies meer zij. Het leek wel alsof elke reden die werd aangedragen voor afschot door de provincie beoordeeld werd als een goede reden. Al deze argumenten werden door de jagers ingebracht, en de provincie honoreert hun verzoeken in zeer ruime mate. Soms enigszins besmuikt, door in de vergunning op te nemen dat het afschot van knobbelzwanen niet op klaarlichte dag mag plaatsvinden en dat de bebloede kadavers van de dieren in gesloten aanhangwagens moeten worden afgevoerd.

Ook de vossenjacht is verplaatst naar de nacht. Om dat mogelijk te maken mag de vos verblind worden met een sterke schijnwerper. Ook in de zoogtijd. De jonge vosjes verhongeren of worden uitgegraven met behulp van honden, en soms doodgeknuppeld met de kolf van het jachtgeweer om er geen munitie aan te hoeven verspillen.

Dat is de situatie van dit moment. De verkiezingen voor Provinciale Staten bieden de voorlopig laatste mogelijkheid een einde te maken aan de hobbyjacht. Door te kiezen voor een partij die dierviendelijkheid niet alleen belooft, maar ook waarmaakt in stemgedrag.