Stop beloning kapitaal van multinationals en banken, beloon arbeid

Gelijkheid is niet te bereiken met belastingmaatregelen, zoals Piketty beweert of economische groei via banen, zoals onze economen, journalisten, filosofen en overheden beweren. Integendeel, gelijkheid is wereldwijd uitsluitend en alleen te bereiken, als mensen niet meer afhankelijk zijn van een baan. Ze zijn pas gelijk en vrij, als iedere wereldburger vóór zijn dertigste beschikt over een fatsoenlijke schuldenvrije woning en elke dag voldoende voedsel, kleding en energie, zonder dat zij een baan hebben. Want alleen dan hoeven zij hun arbeid niet langer meer te verkopen aan de rijkeren en lossen we de wereldwijde armoede op en daarmee ook de roofbouw op de natuur.

Willen we de ongelijkheid oplossen, en daarmee ook de wereldwijde armoede en roofbouw op de natuur, dan moeten onze overheden zich helemaal niet richten op “banen, banen en nog eens banen”, maar het beloningssysteem omdraaien. Niet langer het kapitaal van multinationals en banken belonen, maar juist de arbeid. Het is vergelijkbaar met de bouw van St. Petersburg, waar in 25 jaar 100.000 dwangarbeiders tijdens de bouw zijn gestorven van de honger en ellende, terwijl de tsaar, die productief er niets aan had gedaan, beloond werd met het bezit van de stad. Kan het gekker? Bij de bouw van piramidesteden gaat dat precies andersom. Niet de tsaar wordt beloond met het bezit van de stad, maar de dwangarbeiders, die de stad echt gebouwd en het land echt bebouwd hebben. 

Het werkt heel erg nuchter als volgt: In tegenstelling tot het overal scheppen van banen, moeten alle overheden over de hele wereld in de buurt van achterstands- of sloppenwijken met veel werklozen, 6 hallen bouwen van 100 x 200 meter, waar onbetaalde werklozen vrijwillig werken onder leiding van betaalde vaklui. Eén daarvan is bestemd voor het aan de lopende band maken van het Plantlab-voedselsysteem voor de stadslandbouw. In de andere 5 hallen worden aan de lopende band alle losse elementen van dergelijke steden geproduceerd, zoals de funderings- en constructie-elementen (zoals parkeergarages geproduceerd worden), gevelsluitende elementen, complete inschuifbare woningen (zoals chalets geproduceerd worden), trappen, liften, enz., die later door een groep onbetaalde werklozen in het werk zodanig gemonteerd worden, dat een complete piramidestad van 10.000 tot 100.000 inwoners ontstaat. In bijvoorbeeld een stad van 30.000 woningen (100.000 inwoners) kun je 15.000 werklozen na 5 jaar werken belonen met een basisinkomen-in-natura, t.w. een schuldenvrije woning en levenslang gratis voedsel, kleding en energie. De andere 15.000 woningen worden verkocht aan mensen met een baan tegen een zodanig prijs dat alle door de overheid voorgefinancierde kosten kunnen worden terugbetaald. Zij hebben vanaf het eerste moment levenslang voedsel, kleding en energie, maar moeten hun hypotheek op het huis in 30 jaar afbetalen.

In de komende 35 jaar moeten er nog voor 4.5 miljard armen fatsoenlijke woningen worden gebouwd, d.i. 100.000 woningen per dag. Lukt dat niet, dan woont in 2050 de halve wereldbevolking in sloppenwijken. Overal is dan honger, oorlog, criminaliteit en vluchtelingen.

Wereldwijd komen onze overheden nu voor een belangrijke keuze, want over 35 jaar is die keuze niet meer mogelijk. Ze zullen nu moeten kiezen voor:

Met de mond (vooral in verkiezingstijd) kiezen socialisten, humanisten en christenen voor het tweede, maar als ze eenmaal in de regering zitten steeds weer voor het eerste. Als ze echt voor het tweede zouden kiezen, dan is er over 35 jaar geen armoede meer of roofbouw op de natuur. Als ze echter pal blijven staan voor het uitbuiten van de allerarmsten, dan is het over 35 jaar een onbeschrijfelijke ellende.  

Cc-foto: Simon Greening