SP ongeschikt voor het leiden van parlementaire onderzoekscommisie

Dat de SP een parlementaire onderzoekscommissie gebruikt om de PvdA aan te vallen, laat vooral zien dat het een populistische partij is en niet geschikt om voorzitters van belangrijke commissies te leveren.

Na anderhalf jaar onderzoek presenteerde de commissie De Wit de conclusie dat achteraf het een en ander beter had gekund bij de aanpak van de kredietcrisis. Het uitgebreide rapport geeft daarbij, veelal niet al te wild geformuleerd, een aantal prima aanbevelingen en conclusies. Een weinig verrassende uitkomst na zo’n hectische periode.

Ogenschijnlijk wel erg verrassend was de aanval die de voorzitter van de commissie, Jan de Wit, opende: Wouter Bos was hoofdverantwoordelijk. Deze simplistische suggestie deed hij niet als voorzitter van een parlementaire onderzoekscommissie, want de kritiek van De Wit werd niet tot nauwelijks gedekt door het prima genuanceerde rapport. Hij opende als SP’er de aanval, op een moment dat de andere commissieleden hem niet bij de waarheid konden houden. Later bood hij zijn excuses aan Bos aan, maar de publiciteitsschok was gegeven. Deze aanval werd snel gevolgd door Irrgang (“ we hebben gewoon veel te veel betaald ” en nog wat leugenachtige ideeën ). Het was een mooi georkestreerd een-tweetje van de SP.

Dat de SP koos voor een aanval op Bos is niet verrassend. De SP doet het goed in de peilingen, maar onomstreden is dat concurrent PvdA superieure bestuurders levert. Soms wordt dat ( terecht ) geassocieerd met negatieve eigenschappen, maar als mensen hun stem geven doen ze dat graag aan een partij die hun stem ook zal omzetten in overheidsbeleid – daar is politiek toch uiteindelijk voor bedacht.

Wouter Bos is een boegbeeld van de bestuurders die de PvdA levert. Bijna als redder des vaderlands werd hij ontvangen na zijn aanpak van de crisis, wat hem prompt de titel ‘Politicus van het Jaar’ opleverde. Bos een klap toebrengen door het beeld te creëren dat hij juist indertijd grote fouten maakte, is het toebrengen van een klap aan het beeld van de PvdA als superieure bestuurderspartij.

Een parlementair onderzoek is een van de zwaarste instrumenten van de Tweede Kamer. Een belangrijk onderdeel van de gereedschapskist van de Tweede Kamer, waarmee dwars door politieke verbanden gezocht kan worden naar wat het beste voor het land is of geweest zou zijn. Met de SP-aanval raakt de objectiviteit van toekomstige commissies besmet, waardoor de conclusies van toekomstige onderzoeken aan kracht verliezen. Daardoor verliest de volksvertegenwoordiging een manier om het bestuur te verbeteren.

Dat de SP een (overigens mislukte, getuige alle er op volgende publiciteit ) poging doet een onderzoekscommissie als SP-marketinginstrument in te zetten om de PvdA te beschadigen, toont aan dat het een populistische partij is en niet geschikt om voorzitters van belangrijke commissies te leveren.

Volg Jelmer op Twitter