Schoolleiders falen, maar trekken grote broek aan

Het grootste gedeelte van de scholen in het Voortgezet Onderwijs -ongeveer 600- is lid van de VO-raad. Deze raad bestaat nu een paar jaar en vertegenwoordigt in feite de bestuurders en schoolleiders die de rol van werkgever uitoefenen.

Jan en Alleman mag werkzaam zijn voor een onderwijsinstelling. Alle functies mag zij vervullen, van schoonmaker tot toezichthouder, maar behalve die van docent. Daarvoor gelden bevoegdheidseisen: diploma’s dus. Onderzoek van Prof. Dronkers wijst uit dat dit een goede zaak is. De bevoegdheidseisen zorgen, gemiddeld genomen, voor een minimum aan kwaliteitswaarborgen voor de klas. Een minimum want veel meer is er daarnaast niet. De VO-scholen hebben de afgelopen decennia namelijk niet een P&O cultuur opgebouwd die garant staat voor functioneringsgesprekken en de opbouw van personeelsdossiers, zo blijkt bijvoorbeeld uit “Onderwijsverslag 2009/2010”.

De consequentie hiervan was dat goede en slechte docenten hetzelfde salaris ontvingen. Deze situatie doet en deed het gezag van de werkgevers niet goed: zonder extra scholing op het gebied van bijvoorbeeld P&O, financiën, onderwijskunde en onderwijsstatistiek mogen en mochten zij de rol van werkgever uitoefenen van Den Haag. Niet geheel onverwacht kwam daarom onder het bewind van voormalig onderwijsminister Plasterk de Functiemix. De VO-scholen kregen streefpercentages –technische bepalingen- opgelegd om goede docenten in hogere salarisschalen te plaatsen. Met klem: er was sprake van verregaande beleidsbemoeienis vanuit Den Haag. Blijkbaar had Den Haag niet al teveel vertrouwen in de werkgevers en terecht dus.

Diezelfde werkgevers, verenigd in de VO-raad, vragen nu om volwassen verhoudingen om het zelfcorrigerend vermogen van de VO-sector te verbeteren. Na twee jaar Functiemix lijkt mij die vraag wat prematuur en arrogant. Ik vind het daarom verstandiger dat diezelfde werkgevers op last van minister Bijsterveldt eerst zelf weer de schoolbanken ingaan. Niet hun eigen schoolbanken (de VO-academie), maar die van universiteiten om volwassen te worden in relevante zaken zoals onderwijsstatistiek, personeelsbeleid en onderwijskunde. Tot die tijd past de VO-raad bescheidenheid en houdt Den Haag de nodige touwtjes in handen.