Pakketbezorgers hebben fysiek zwaar werk, maken lange dagen onder slechte werkomstandigheden en wie denkt dat daar een op zijn minst redelijk loon voor wordt betaald, heeft het mis: gemiddeld zo’n 60 cent per stop. De bezorgers zijn niet in dienst, maar gaan gedwongen als zzp’er aan de slag en hebben dus ook geen cao om op terug te vallen.
Volkskrant-journalist Marieke de Ruiter dook onlangs in de wereld van de pakketbezorging, ‘de gebutste bestelbusjes en de schimmige onderaannemers’, en deelde haar ervaringen in een zorgwekkende reportage. Ze vertelt erover in Op1, samen met Guillermo Ahmad, een zo’n schijnzelfstandige pakketbezorger. Ahmad werkt geregeld van 10 uur ’s ochtends tot 10 uur ’s avonds. Tijd voor pauzes is er niet, even naar het toilet gaan lukt nauwelijks. Collega’s plassen noodgedwongen onderweg in een flesje. ‘Het sloopt je van binnen en buiten,’ zegt Ahmad.
Ook aan tafel zijn oud-politici Alexander Pechtold en Zihni Özdil die de verhalen van Ahmad en De Ruiter geschrokken aanhoren. Pechtold merkt op dat het absurd is dat hij bij bestellingen boven de twintig euro geen verzendkosten meer hoeft te betalen: ‘Wij als consument moeten ook bedenken dat wanneer we het de volgende dag bezorgd krijgen, het ook wat moet kosten.’