In 2012 werden de Belgische kerncentrales Tihange en Doel 3 stilgelegd. Er waren haarscheurtjes gevonden op sommige plekken van centrale en later bleken er ook een paar grote barsten te zijn. Uit onderzoek van Der Spiegel blijkt nu dat in 1975, toen de kerncentrales gebouwd werden, al bekend was dat er haarscheurtjes in componenten van de kerncentrales zaten. Dit werd echter nergens gerapporteerd.
Volgens der Spiegel werden de scheurtjes in de stalen wanden van de reactorvaten van Tihange 2 en Doel 3 opgemerkt tijdens de bouw in ’75. De scheurtjes bij Doel 3 in het component C0065 kwamen aan het licht na een ultrasoon onderzoek. Opvallend genoeg werd dat onderzoek drie weken later herhaald, en werd het component toen ineens wel goedgekeurd. Dit was precies hetzelfde component waar in 2012 grote barsten in bleken te zitten.
De haarscheurtjes in Tihange werden zelfs genoemd in een vergadering, waar Der Spiegel de verslagen van in handen kreeg. De onderdelen waar de scheurtje sin zaten werden toen vervangen, zonder te controleren of dezelfde problemen zich op meerdere plekken voordeden. Volgens Der Spiegel was dit zeer waarschijnlijk, maar werden er desalniettemin geen maatregelen genomen om de rest van de componenten te controleren. De scheurtjes werden ook nergens gerapporteerd.
In 2015 werd Tihange weer opgestart en Doel 3 in januari van 2016. Het Federale Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC) zegt dat de haarscheurtjes geen gevaar vormen. Maar zowel in Duitsland als in Nederland zijn er grote zorgen over de Belgische kerncentrales. Nederlandse gemeentes willen dat Doel 3, die vlakbij de Nederlandse grens staat, zo snel mogelijk wordt gesloten. In juni vormden 50.000 mensen uit protest tegen de kerncentrales een menselijke keten tussen Aken, Maastricht en Luik. Maar als het aan de centrales ligt blijven ze sowieso nog tot 2025 in werking.