Scheiding van kerk en kind: religievrijheid is geen indoctrinatievrijheid

Het aantal islamitische scholen zal waarschijnlijk op korte termijn verdrievoudigen. Met een aantal van dit soort scholen was van alles aan de hand, dus de overheid zit met haar handen in het haar. Nu heb ik een simpele oplossing. Stop met het financieren van al het religieus onderwijs en zorg voor de scheiding van kerk en kind. Juist om zijn religievrijheid te beschermen.

Volgens het Kinderrechtenverdrag heeft een kind het recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst. Staten zijn verplicht dit te eerbiedigen. Ouders mogen een kind daarbij leiden op een manier die bij het ontwikkelende vermogen van een kind past. Bij de vrijheid van godsdienst van ouders hoort dat zij hun godsdienst mogen doorgeven. De vrijheid van godsdienst van die ouders zelf kan volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens echter wel worden beperkt als dat noodzakelijk is voor de fundamentele rechten en vrijheden van anderen. Twee van die fundamentele vrijheden zijn de vrijheden van het kind: Het recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst en het recht op vrije meningsuiting en de vrijheid inlichtingen en denkbeelden te ontvangen van welke aard dan ook. Religieus onderwijs zet deze vrijheden onder druk.

Hoe kan een kind vrij kiezen en zijn mening vormen als het al vanuit zijn wieg en zelfs op school geïndoctrineerd wordt met één godsdienst? Vrijheid is pas vrijheid als je kan kiezen. Kiezen om uit een religieuze groep te stappen (opt-out) is als kind niet te doen. Je bent tot je achttiende namelijk afhankelijk van je ouders. Ons systeem biedt nu geen godsdienstvrijheid voor het kind, maar indoctrinatievrijheid voor de ouder. Echte godsdienstvrijheid is een opt-in keuze wanneer het kind vrij is om weg te gaan en wanneer het alle informatie heeft gehad die nodig is om te kiezen. Dat houdt onder andere in: het verschil weten tussen wetenschap en religie, weten welke waarden de maatschappij belangrijk vindt, die jij belangrijk kan vinden en hoe bepaalde religies daar tegenaan kijken, weten van het bestaan van meerdere religies en hoe die in het verleden met elkaar omgingen, etc. Niet alleen is kennis van andere denkbeelden nodig om echt te kunnen kiezen, dit recht om alle inlichtingen en denkbeelden te ontvangen die nodig zijn, heeft een kind ook.

Het wordt hoog tijd dat de overheid haar verantwoordelijkheid neemt en kinderen de vrijheden geeft waar zij recht op hebben in plaats van een niet bestaand recht aan ouders. Financier alleen nog seculier onderwijs voor minderjarigen waar alle godsdiensten evenredig aan bod komen en worden onderscheiden van de wetenschap, juist vanwége die vrijheid van godsdienst. Mono-religieuze opvoeding terwijl je niet weg kan en afhankelijk bent is geen vrijheid. Begin nu eindelijk eens met de scheiding van kerk en kind en laat religievrijheid échte vrijheid zijn in plaats van religieuze Stockholm-syndroomkeuzes.