Iedereen in Den Haag die doet alsof we overvallen worden door een 'vloed' van 'migranten' heeft boter op zijn hoofd
“Nu de grens met Servië is afgesloten wil Hongarije ook een hek met scheermesdraad oprichten aan de grens met Roemenië, om te voorkomen dat vluchtelingen via dat land binnenkomen.”
Een wanhopige Syrische verwondt haar handen aan het scheermesdraad. Een Syrische vader rent opnieuw voor zijn leven. Zojuist ontsnapt aan traangas, waterkanonnen en pepperspray. Zijn huilende zoontje klampt zich vast aan zijn schouders. Het gezicht van de vader bloedt. Hij is geslagen door de bewakers van de buitengrenzen van ‘Fort Europa’. Ternauwernood ontsnapt aan Assad en IS, het laatste spaargeld opgemaakt aan een enkeltje ‘boot des doods’. Op de vlucht voor bommen en geweld, al maanden of vaak jaren onderweg. Meer en meer Syriërs drommen verwachtingsvol samen achter prikkeldraad voor de poorten van Europa.
Mutti Merkel De gevolgen van een gebrekkig Europees buitenlands beleid blijven niet uit. Al maanden vergaderen de politici zonder resultaat. Het herverdelen van 160.000 mensen is voor de achtentwintig lidstaten een struikelblok. Opvang in de regio is en blijft het devies. De naakte feiten zijn dat vijfennegentig procent van de Syrische vluchtelingen al wordt opgevangen in de regio. Het aantal Syriërs in Libanon valt te vergelijken met vier miljoen vluchtelingen in Nederland erbij.
De kranten koppen ‘Mutti Merkel’. Hoe kan het zijn dat de enige politicus die zich een Europees staatsvrouw betoont wordt weggezet als ‘Mutti Merckel’? Wie denkt hier nu klein? Iedereen in Den Haag die doet alsof we overvallen worden door een ‘vloed’ van ‘migranten’ heeft boter op zijn hoofd.
De WRR, een van de belangrijkste adviesorganen van de Nederlandse regering, adviseerde al tien jaar geleden over de noodzaak van een inclusief buitenlands beleid. Daarbij benadrukten ze het structureel aangaan van handelsrelaties. Dat inclusieve beleid is er willens en wetens niet gekomen. Het enige wat er nog van het buitenlands beleid is overgebleven is om ‘erbij te zijn’, om IS in Syrië te bombarderen. Een land waar nauwelijks nog een steen boven op de andere staat en waarbij we de illusie van precisie bombardementen welgevoegelijk kunnen vergeten.
Vanaf nu is buitenlands beleid definitief binnenlands beleid. Geen krokodillentranen graag. Gegeven het feit dat de oorlog al bijna net zolang duurt als de Tweede Wereldoorlog is wat nu gebeurt geen verrassing. Als ik goed luister naar mijn contacten in de regio dan verwacht ik dat de Syrische volksverhuizing nog maar net op gang is gekomen.
Christelijk Het scheermesdraad gaat door merg en been. Het snijdt onze menselijke waardigheid aan stukken en verwondt de veerkracht en gastvrijheid van onze buren. Het scheermesdraad raakt het bot van de Europese beschaving. Het scheermesdraad zet een hakbijl in de verklaring van de universele rechten van de mens. ‘Artikel 14: Een ieder heeft het recht om in andere landen asiel te zoeken en te genieten tegen vervolging.’
Waar zijn de ‘christelijke’ waarden barmhartigheid en naastenliefde gebleven in samenleving, beleid en debat? Hetzelfde christendom dat overigens in het Huis van Ananias ontstond op het enige vermelde adres in de bijbel: de Rechte Straat in Damascus.