Geldt verbod op bepaalde standpunten straks ook voor andere levensbeschouwelijke producten, zoals media?
Femke Halsema – zo lees je overal – houdt niet van halve maatregelen. Nu het zachte ei Van Aartsen definitief met pensioen is, zetelt in de Stopera een powervrouw die géén zoete broodjes bakt. Samenwerking met salafistische organisaties en moskeeën is voortaan uit den boze. Den Haag moet volgens de nieuwbakken burgermoeder maatregelen nemen tegen godsdienstige organisaties die vanuit het buitenland worden gefinancierd want ‘het is niet acceptabel als Amsterdamse burgers door een buitenlandse overheid met financiële en politieke middelen worden overreed of gedwongen om geloofsopvattingen aan te hangen of uit te dragen.’ Halsema wil daarnaast kritisch kijken naar de achtergrond van de sleutelfiguren in de stad die informatie aandragen waarop een anti-radicaliseringsbeleid kan worden gestoeld.
Soo heee, en dat voor een Groenlinkster! Nou, zo’n geweldige ommezwaai is het ook weer niet. Wat Femke Halsema voorstaat, lijkt als twee druppels water op de Rotterdamse praktijk. Haar collega Ahmed Aboutaleb zit al enkele jaren op deze lijn , wat het dagblad De Telegraaf en profeet Duk ook mogen beweren. Het laatste vierjarenplan laat daarover geen twijfel bestaan. Toch doet zich bij dit alles een probleem voor dat nadere beschouwing verdient.
Droom en daad Femke Halsema wil niet alleen dwang maar ook het overreden tot een bepaalde levensbeschouwing verbieden als daar buitenlandse financiering bij betrokken is. Daar heeft ze het Binnenhof voor nodig want er wordt in onze rechtsstaat nog steeds onderscheid gemaakt tussen droom en daad. Je mag tot op heel grote hoogte zeggen en schrijven wat je wilt. Het is echter verboden om voorbereidingen te treffen tot het oprichten van een criminele organisatie of bijvoorbeeld strijders te werven voor het Midden-Oosten. In het denken van Femke Halsema vervaagt dat onderscheid. Daar komt nog iets bij.
In Nederland bestaat tegenwoordig veel kritiek op de bijzondere positie die religies nog steeds hebben ten opzichte van andere levensbeschouwingen. De sympathisanten met Vrij Links vinden zelfs dat het artikel over de vrijheid van godsdienst wel uit de grondwet geschrapt kan worden omdat alles wat er in staat over de vrijheid van meningsuiting voldoende bescherming biedt. Mocht burgemeester Halsema haar zin krijgen dan mag het bepleiten van bepaalde standpunten niet meer vanuit het buitenland gefinancierd worden. Dat geldt dan niet slechts voor godsdienstige instanties maar ook voor alle andere levensbeschouwelijke producten zoals media.
Welnu: alle Amsterdamse dagbladen, op het Financiële Dagblad na en een fors aantal websites, bevinden zich in handen van buitenlandse ondernemers en zijn van hen dus financieel afhankelijk. Moet op opiniestukken in die media voortaan censuur worden uitgeoefend? Neem bijvoorbeeld GeenStijl, eigendom van het Belgische concern Mediahuis. Daarop viel dezer dagen onder een stukje over Loverboys het volgende te lezen:
‘Dit komt allemaal omdat Nederland steeds racistischer word las ik zojuist op Joop’ Castor12 | 21-08-18 | 14:31
Wandelend fossiel Han van der Horst is daar wel weer op dreef. Mag hopen dat die vent een eens keer goed gepakt wordt door moslims. ÎÎÎ ReBeL ÎÎÎ | 21-08-18 | 14:57
ÎÎÎ ReBeL ÎÎÎ Dat is niet zo’n gek idee. Een groepje “jongeren” bewegen om wegkijkers eens een workshop kopschoppen te geven. Een inkijkje aan de andere kant van de multiculturele samenleving. Lijkt me heel verhelderend voor sommige mensen. Ayatholla_Buttbanger | 21-08-18 | 15:53
Dan krijgt Pritt Stift straks toch mooi Femke´s koddebeiers over de vloer. Dat de gemeente Amsterdam ophoudt om toenadering te zoeken tot salafistische organisaties is geen gek idee. Men voert tenslotte ook geen structureel overleg met de Christelijk Gereformeerde Kerk aldaar. Of je de radicalisering tegengaat door bepaalde stemmen tot zwijgen te brengen, is echter zeer de vraag. Je kunt een haatprediker tenslotte wel van de preekstoel halen maar niet van het internet.
Tot een jaar of vijftig geleden beschikte de katholieke kerk over de Index, een officiële lijst van verboden boeken. Als je op zoek was naar spannende lectuur, wist je dus waar je de juiste titels kon vinden. Salafisme bestrijd je met kennis, met informatie, met argumenten. Met het betere verhaal. Daarvoor is de actie van moslims zélf essentieel. Zij kunnen duidelijk maken waarom de theologie van de Saoedische geestdrijvers geen hout snijdt. De overheid – nationaal, provinciaal, gemeentelijk – kan daarnaast twee dingen doen. Ten eerste zorgen voor goed en efficiënt onderwijs dat leerlingen bijbrengt zelfstandig te denken. Gezien de grote schooluitval en klachten over taboe-onderwerpen in de klas ontbreekt het daar nogal aan. Bovendien gaat men op teveel scholen nog uit van de fictie, dat Nederlands ieders moedertaal is. In een multi-etnische en multi-linguïstische stad als Amsterdam is dat niet het geval. Dat moet gevolgen hebben voor het onderwijs in de nationale taal want elke leerling heeft het recht (en de plicht, maar vooral het recht) de taal van de macht in ons land volledig te beheersen. En dat is het Nederlands.
Ten tweede dient de overheid te werken aan een samenleving waarin iedereen daadwerkelijk gelijke rechten heeft en discriminatie actief wordt bestreden. In het Engels heet dat practice what you preach. Dat is nog niet alles. Het is aan de overheid om ieders recht op een eigen levensstijl te garanderen. Zij grijpt in waar groeps- of familiedwang dat inperken. Onmiddellijk en zichtbaar. Dat is geen intentie maar staande praktijk. Voorbeeld: zowel homo´s als strenggelovigen van welke overtuiging dan ook hebben het recht thuis en in de openbare ruimte zichzelf te zijn. Overal en te allen tijde. Ze vinden de staatsmacht aan hun zijde. Ook overal en te allen tijde. Alleen zo schep je een klimaat waarin radicalisme verdort.
Tenslotte, ten overvloede en voor alle duidelijkheid: het bovenstaande gaat over meningen en meningsvorming. Uiteraard is het aan de politie en de geheime diensten om staatsvijandige actie zoals het werven van jihadstrijders of het voorbereiden van terreur aan te pakken.