Rutte zet drie stappen achteruit

Natuurlijk hoopten de vragenstellers dat ik zou antwoorden: ‘Prima, niks mis mee. Vrouwen zijn nu eenmaal niet geschikt om een hoge positie te vervullen.’ Dit gebaseerd op het feit dat ik tegen een wettelijk vastgelegd quotum ben waar het vrouwen in topfuncties betreft en in mijn boek ‘Nieuwe vrouwen’ pleit voor een afname van de druk op vrouwen om meer te gaan werken dan ze nu doen.

Bij deze een nieuwe poging:

Ik vind het belachelijk dat er slechts drie vrouwen zullen deelnemen aan het kabinet Rutte! Je maakt mij niet wijs dat er in Nederland geen zes capabele vrouwen te vinden zijn voor een ministerschap of staatssecretarispost. En ja, Mark Rutte, natuurlijk moet je selecteren op kennis en kunde. Maar dat je bij het samenstellen van je team, als baas van Nederland, daarnaast ook kijkt naar een evenredige verdeling man/vrouw, zou anno 2010 toch de normaalste zaak van de wereld moeten zijn? Net als in de gemeenteraden, Eerste en Tweede kamer, zou het kabinet een afspiegeling moeten zijn van onze samenleving. Bovendien heb je als regering een voorbeeldfunctie te vervullen als het gaat om een pluriforme samenstelling van je beslissers. We weten inmiddels allemaal welke positieve effecten rolmodellen hebben op het bereiken van welk gelijkheidsideaal dan ook.

Daarnaast is inmiddels, door allerlei verschillende onderzoeken, bewezen dat wanneer meer dan 30% van de top van een organisatie uit vrouwen bestaat, dit tal van gunstige effecten heeft op het functioneren van die organisatie. Helaas zullen we de komende vier jaar niet weten of dat ook geldt voor het functioneren van het Nederlandse kabinet, aangezien het hier slechts 25% vrouwen betreft. Een gemiste kans dus en tegelijk een signaal aan alle bedrijven die zich wel hardmaken voor een grotere vrouwelijke veregenwoordiging in hun hoogste regionen. Hou maar op met zoeken naar geschikte vrouwelijke kandidaten, je moet gewoon de besten nemen. En als dat voornamelijk mannen van in de zestig zijn die in het recente verleden vieze klusjes voor je hebben opgeknapt, who cares?

Zoals eerder gezegd ben ik niet voor een wettelijk vastgesteld quotum. Omdat ik vind dat bedrijven op eigen kracht en vanuit eigen verantwoordelijkheid, en dus niet te vergeten voor hun eigen welvaren, plaats moeten bieden aan getalenteerde vrouwen met een leiderschapsambitie. Hierin aangemoedigd door een kabinet dat laat zien dat het kan, zoals bij het vorige kabinet het geval was. Maar nu we met een conservatief kabinet te maken krijgen dat uitstraalt lak te hebben aan die voorbeeldfunctie, weet ik het niet meer. Misschien hebben de feministes ‘ oude stijl’ dan toch gelijk en verandert er nooit iets als je het niet (desnoods wettelijk) afdwingt.

Een ding staat voor mij vast: ik wil de komende vier jaar uit de monden van Rutte en Verhage nooit, maar dan ook echt nooit, horen dat we vrouwen nodig hebben aan de top. Of dat vrouwen hun steentje moeten bijdragen en meer moeten gaan werken om het schrijnende personeelstekort in bijvoorbeeld de zorg op te kunnen vangen. Een kabinet dat in plaats van één stap vooruit drie stappen achteruit zet door het slechte voorbeeld te geven en ook nog eens fors te bezunigen op de kinderopvang, heeft al helemaal niet het recht vrouwen achter het aanrecht vandaan te willen sleuren.

En dat is dan mijn enige lichtpuntje in dit verhaal: de druk op alle Nederlandse vrouwen om meer te gaan werken, zal de komende vier jaar dan afnemen en maakt vrouwen daarmee vrijer om zelf te kiezen of en hoe ze carriere willen maken. En geloof me, er zijn er genoeg die staan te trappelen om Mark Rutte, uit eigen vrije wil, een poepie te laten ruiken. Jammer dat Mark ze niet gezien heeft maar dat hadden we kunnen voorzien. Mark Rutte is sowieso niet zo goed in het vinden van vrouwen, toch?