Rutte voert een bizarre komedie op om de reactionairen in de VVD op tilt te zetten
Er worden in de wereld geen oorlogen gevoerd door partijen die elkaar willen afslachten maar voor het overige keurig de mensenrechten respecteren.
In het kabinet speelt zich een bizar gebeuren af dat doet denken aan een oude boektitel: Komedianten trokken voorbij. Mark Rutte zit in zijn partij met een groep kwaadaardige reactionairen die de brutaliteit hebben te varen onder de valse vlag van het “klassieke liberalisme”. Hij wil hen wijs maken dat hij nu toch werkelijk asielzoekers gaat stressen. Dan moet hij de indruk wekken dat coalitiepartners door de pomp gaan, in ieder geval de ChristenUnie, die steeds maar praat over “geweten”, een term die VVD’ers vaak hoofdpijn bezorgt. En zo hield de premier donderdagavond ‘crisisberaad’ in het Torentje. De parlementaire journalisten speelden de gebruikelijke rol: ze wachtten voor de deur tot de hoofdrolspelers diep in de nacht eindelijk naar buiten kwamen. Ze kregen onmiddellijk tal van plofkappen voor de neus. In het zicht van deze overval stapten de politieke leiders stevig door en gaven nauwelijks antwoord op idiote vragen zoals “Is er morgen nog een kabinet?”
Het gespreksonderwerp van die nacht stond geheel buiten de werkelijkheid. Het kabinet wil asielzoekers opdelen in twee categorieën, A en B. A is gevlucht voor vervolging op grond van levensbeschouwelijke gronden of seksuele voorkeur. Wie daarvoor wordt ondergebracht, mag volgens de bestaande reglementen familieleden na laten reizen. Vluchtelingen in categorie B zijn op de loop voor oorlog en geweld. Die geef je een verblijfsvergunning die vervalt als het thuis weer vrede is. Ook krijgen ze veel minder rechten als het om de hereniging met het gezin gaat.
Dit is belachelijk. Er worden in de wereld geen oorlogen gevoerd door partijen die elkaar willen afslachten maar voor het overige keurig de mensenrechten respecteren. Vrijwel altijd voeren krijgsheren de boventoon die achter de fronten een afschuwelijke ideologisch gemotiveerde dictatuur uitoefenen. Syrië is een mooi voorbeeld. Daar strijden onder dictator Assad een soort Arabische nazi’s tegen een hele waaier van terroristische islam-sektes. Wie vlucht voor oorlog, moet automatisch ook voor onderdrukking vrezen. En als één partij de oorlog wint en zijn dictatuur vestigt, is het land daarom voor oorlogsvluchtelingen niet veilig. Je zou misschien Oekraïne in dit opzicht een witte raaf kunnen noemen maar vluchtelingen uit dat land worden juist zonder enig onderzoek toegelaten.
De categorie B, waarover men elkaar in het Torentje zo in de haren zit, bestaat niet in de echte wereld. Dat is onzin. Dat is flauwekul. Die hele discussie is er om achterbannen te belazeren.
Na de laatste reguliere kabinetsvergadering van het seizoen gaat de charade door. Met een horde journalisten die voor de deur van het Torentje hun tijd verdoen met wachten en loze praatjes voor dichte deuren. Tot de komedie afgelopen is. Het zou van politieke volwassenheid getuigen als zij hun tijd besteedden aan het doen van nader onderzoek naar de vele misstanden die geassocieerd kunnen worden met het beleid van de kabinetten Rutte. Of Rutte “naar de koning gaat”, zie je wel op het ANP.
Hoe het ook afloopt, Rutte is de winnaar. Blijft het kabinet in stand, dan is de reactionaire vleugel in zijn partij weer eventjes op tilt gezet. Valt het, dan voert hij een verkiezingscampagne waarin onzinnige opvattingen en idioterie over vluchtelingen en asielzoekers centraal staan, waarin hij alles wat er in dit land misgaat op het conto van deze nieuwkomers kan schuiven en de grote onopgeloste problemen van dit land op de achtergrond blijven. Oom Mark vertelt enge sprookjes en het publiek luistert ademloos toe. De hijgerige types met hun plofkappen zullen doen wat ze kunnen om hem daarbij te helpen.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: Engels in het hoger onderwijs.