Rutte IV kan de pijn alleen nog maar verdelen nu de rente stijgt, financiële rampspoed dreigt voor burgers

Het geldtekort zet Rutte IV met de rug tegen de muur bij het opstellen van de Voorjaarsnota. Het totale gebrek aan visie op de lange termijn van vier Rutte kabinetten gaat het kabinet nu opbreken. De geplaagde burgers tot aan de middeninkomens kunnen slechts vanaf de zijlijn toekijken welke financiële rampspoed hen te wachten staat.

“Haast” of “spoed” zijn woorden die premier Rutte vreemd zijn als het gaat om het nemen van belangrijke maatregelen in het belang van het land en zijn burgers. Het vooruitschuiven van maatschappelijke problemen die om een oplossing vragen, is het handelsmerk van onze premier geworden. Door polderen tot iedereen een ons weegt ook.

Nederland zit niet voor niets totaal op slot en zal dat voorlopig ook blijven. Tot nu toe kon Rutte daar ook ongestraft mee wegkomen. Geld in overvloed in diepe zakken verzachtte tot voor kort alle (bestuurlijke) problemen wel.

Dat was in een tijd dat een lage rente in alle Europese lidstaten bewust “kunstmatig” door de Europese Centrale Bank in stand werd gehouden. Het doel was om Zuid-Europese lidstaten met een hoge schuldenlast te kunnen beschermen tegen een hogere marktrente.

Die Europese rentepolitiek kwam ook Rutte goed uit. Geld lenen tegen dumpprijzen was immers voor de Nederlandse overheid met een sterke economie een zegen om in de extra behoefte aan overheidsuitgaven, binnen de Europese begrotingsnormen, te kunnen voorzien. Waarbij het nadeel van het uitblijven van indexering van uitgekeerde pensioenen voor lief werd genomen.

Bredero zei het al: het kan verkeren. De tijden zijn snel veranderd, mede vanwege de oorlog in Oekraïne en de stijgende inflatie. Maar die factoren verklaren slechts een klein deel van wat er inmiddels in Nederland aan de hand is.

Het willens en wetens jarenlang consequent vooruitschuiven van voorzienbare grote maatschappelijke problemen en het bewust een decennium afhouden van een strategische visie hoe Nederland er in de toekomst uit zou moeten zien, bij het bekend zijn van de energie- en klimaatcrisis en het voorzienbare dreigend tekort aan betaalbare woningen, breekt Nederland nu definitief op.

Wanneer ziet premier Rutte onder ogen dat hij over zijn houdbaarheidsdatum heen is en stapt hij op? Of wacht hij op het moment dat andere coalitiepartijen de stekker uit het kabinet trekken? Vanwege voornoemde aankomende bezuinigingen, de immigratie- of de klimaat-energie-en-stikstofcrisis.

Het korte reces van de Tweede Kamer zal door alle coalitiepartijen nuttig besteed kunnen worden om over de toekomst van Rutte IV nog eens heel goed na te denken. Niet in het belang van hun eigen partijen maar uitsluitend in het belang van alle burgers. Het is niet voor niets dat de geloofwaardigheid van burgers in de politiek nog nooit zo extreem laag is geweest.

Dat harde feit kan niet langer door Rutte worden weggelachen of afgedaan met de mededeling dat we zo’n gaaf landje zijn.