Ik wordt een beetje moe van dit soort 1e wereld problemen. Als je als man een stuk kleiner bent dan gemiddeld, dan is de kans op een relatie ook een stuk kleiner. Wanneer wordt dat als taboe doorbroken? Daar is geen hokje voor en valt niet in het standaard lhbt-probleemprofiel en daarmee niet interessant om over te filosoferen.
"Waar het hier om gaat, is dat deze keuze niet op zichzelf staat maar terugvoert op maatschappelijke vooroordelen, en daarom kritische reflectie behoeft." Leuke stelling, maar waar is de onderbouwing ?
"Integendeel, de complexiteit van het trans lichaam overstijgt die simplistische man-vrouw binariteit. "
Wellicht heeft alles juist betrekking op deze complexiteit ipv vooroordelen, zelfbeschikking, sexuele voorkeuren etc.
Veel mensen zoeken een simplistische man-vrouw binariteit bij dating, juist omdat dit lekker simpel is. Deze zucht naar simplisme lijkt ook naar voren te komen bij bijvoorbeeld 'Tinder voor heteros' en 'Grinder voor homos', zo weinig mogelijk verrassingen zo veel mogelijk voorspelbaarheid. Ik noem dit altijd 'daten met een doel', als je date met een doel (intimiteit, sex, relatiewens, kinderwens etc) horen daar verwachtingen bij, als die verwachtingen niet uitkomen zorgt dit voor dissonantie.
De oplossing is wellicht daten zonder doel, in een samenleving echter waar bijna iedereen gericht lijkt te zijn gaan daten en zogenaamd geen tijd heeft voor een doelloze avond is dit lastig. Het is aan de andere kant ook wel eens verfrissend om een date pas achteraf te toetsen aan de simpele vraag "heb ik een leuke avond gehad", in plaats van vooraf de verwachting of het bijvoorbeeld gaat resulteren in sex met een hetero vrouw belangrijk te maken.
Het eerste kan resulteren in "ja, lang geleden dat ik met zo'n leuke transgender 1,5 uur heb kunnen praten over backgammon en we gaan binnenkort een keer naar een concert van een band waar we toevallig allebei fan van zijn."
Het tweede resulteert vaak in een van de 431 varianten op "ik vind je leuk, maar....(vul een afwijking van de verwachting in)".
De cruciale vraag is inderdaad gaat om een sexuele voorkeur die iemand mag hebben, of dat het een keuze is gestoeld op maatschappelijke vooroordelen. En blijkbaar vindt de schrijfster dat het t laatste is (?) , en daarom zou t niet 'mogen'.
Dat is een beetje t probleem tegenwoordig: Je mag iemand niet meer afwijzen omdat t niet je smaak is, want dat lijkt steeds meer in de hoek van een vorm van uitsluiting of discrimminatie getrokken te worden. Blijkbaar mag je dus bv ook geen sollicitant meer afwijzen omdat de persoon niet in de cultuur van t bedrijf zou passen?
Ik snap heel goed de behoefte om normaal te kunnen daten. Ook snap ik heel goed dat mensen huiverig zijn hiervoor. Tussen de oren is het toch iemand van hetzelfde geslacht.
De oplossing is heel eenvoudig eigenlijk. Steeds meer mensen daten via een site als Tinder. Het is een soort supermarkt waar je alles kan vinden wat je wil en kan afwijzen wat je niet wil. Als Tinder niet brengt wat je zoekt zijn er vergelijkbare sites waar iedereen wel gelijkgestemde mensen kan vinden om een date mee te doen.
Hoewel het een gruwelijk zwaar proces is waar deze mensen doorheen moeten of zijn geweest leven we in een tijd die geweldig moet zijn voor hun. De transitie is beter begeleid dan ooit, de acceptatie is enorm verbeterd en de technische hulpmiddelen zijn er.
Het kan en moet nog beter. Ik heb in mijn omgeving enkele mensen die in het proces zitten of hebben gezeten. Het is echt loodzwaar. Je sociale netwerk valt uit elkaar en je leert je echte vrienden kennen. Ik heb ook een collega gehad die een einde eraan maakte. Vreselijk.
Ik ben het wel eens met de auteur wat betreft transfobie. Het gekke is dat je er meer voor open gaat staan als het gebeurt bij iemand die je erg goed kent. Als je de worsteling en de transitie van dichtbij hebt gezien.
Aan stigmatisering valt nu eenmaal niet te ontkomen. Hoe een vent eruitziet - kaal, met een pens, rotte tanden etc - of wat-ie denkt, hoe-ie emotioneel in elkaar steekt (meestal niet) etc dat doet er geen bliksem toe, als-ie maar rijk is (en liefst - maar dat is vrijwel altijd in orde - tamelijk dom(rechts)).
Je koppelt twee zaken die elkaar raken aan elkaar maar let de accenten niet helemaal juist., mevrouw. Zoek het midden op. Dat geldt voor bijna alle verschil punten.Je moet mensen niet uitkleden, dan is de kans dat ze het koud krijgen een stuk groter dan dat ze hun situatie als aangenaam ervaren.
Maar een ieder is zichzelf het naast. Iedereeen kan en mag zich bedreigd voelen. Het beste is dan even te vragen: is this real, what I feel? En het is nog geheel gratis ook.
Ik heb me nog nooit laten afschrikken door transvrouwen. Ik heb er totaal geen probleem mee, kan er gerust verliefd op worden en zelfs intiem mee zijn. Ik snap alleen het probleem niet als niet iedereen er geen moeite mee heeft.
@Pindakaas
Hm. Jij leeft blijkbaar in een wereld vol transvrouwen. Waarin zo nu en dan ook nog sprake is van wederzijdse liefde. Een soort lhbtq-gemeenschap, stel ik mij zo voor, met veel uitgaan en elkaar in het weekend zien.
Maar misschien zit ik er helemaal naast. Maar hoe ken je die transvrouwen dan? Via internet-dating? Misschien wil je er iets meer over vertellen? Want het is voor mij een tamelijk onbekende wereld.
Want de door jou beschreven toestand ("Ik snap alleen het probleem niet als niet iedereen er geen moeite mee heeft") wil ik ook graag bereiken. Een persoonlijk verhaal kan daarbij helpen.
PS Nu is je verhaal iets te algemeen en te 'gemakkelijk', al waardeer ik het dat je vrij bent/ wilt zijn van discriminatie op dit punt. Maar hoe ga jij om met die dubbele laag waar Tammie Schoots het over heeft?
@ Eric, Dank je wel voor je reactie. Ik ga hier echter niet meer vertellen dan ik tot nu toe gedaan heb in mijn reactie.
"Want de door jou beschreven toestand (“Ik snap alleen het probleem niet als niet iedereen er geen moeite mee heeft”) wil ik ook graag bereiken. "
Als je dit echt wilt is er voor openstaan genoeg.
@Eric van de gebroeders Wachowski bekend van hun regie- en schrijfwerk voor films zoals de "Matrix" gaat er nu een als Lana ipv Larry door het leven. Maar transvrouwen zijn erg zeldzaam, transmannen nog zeldzamer. De kans om er een tegen te komen in je dagelijks leven is in de meeste kringen niet groot.
Alle begrip voor onderstaande reacties, je gevoel kun je inderdaad niet dwingen. Maar wat de schrijfster bedoelt is dat die gevoelens voor een groot deel voortkomen uit onze cultuur, de man/vrouw norm die echt nog heel dominant is. Dat gaat op korte termijn niet veranderen natuurlijk, maar daarom moet je het er juist wel over hebben, anders komt er nooit verandering in
Waarom moet daar verandering in komen? Daar is geen enkele reden toe, behalve uit eigenbelang.
Dat Tammie een percentage noemt maakt het nog geen probleem. En jij gaat er ook in mee zonder uit te leggen waarom het een probleem zou zijn.
Cultuur? Je bedoelt, of Tammie namens wie je spreekt, wat men belangrijk vindt, normen en waarden? Zoals gevoel? Ja, als je niet snapt wat woorden betekenen, kun je ook niet weten dat je jezelf tegenspreekt.
Maar stel nu dat het een probleem zou zijn, de culturele seksuele voorkeur voor non-trans, hoe zou je dat willen veranderen? Behalve mensen willen aanpraten dat ze transfoob zijn wanneer je afgewezen wordt? Ik ben best wel benieuwd welke andere woorden je denkt mensen te kunnen overtuigen.
@DanielleDefoe
Nee, voeg daar maar biologie aan toe. Een hoop zaken die mensen aantrekkelijk vinden zijn biologische graadmeters voor gezonde genen. Een symmetrisch gezicht bijvoorbeeld. Maar ook een vrouwelijk bekken is een teken dat een babyschedel er beter door heen kan. Dat is evolutionair in onze genen geslepen. Verwacht maar niet dat dit er wel eventjes uit gaat. Sterker nog, de natuur is op chromosoon niveau zeer duidelijk wat man of vrouw is. Dankzij Darwin blijft dat ook zo.
Wat de schrijfster bedoelt, maar eigenlijk veronderstelt, is blijkbaar meteen de conclusie, waar andere wetenschappers dit lijken toe te schrijven aan een vorm van fobie. Prima, maar waar stoppen gewqoon menselijke voorkeuren en gevoelens en waar is het fobie? Waar is de kritische wetenschap naar zichzelf? Iemand mag toch nog wel een sexuele afkeer hebben van gay of transsexueel, of gaan we dat nu ook al 'voorschrijven'?
Het is gemakkelijk de weg kwijt te raken in het doolhof van gender identiteiten en wat er allemaal bij komt kijken.
Gelukkig hebben we de natuur nog. Daar wordt buiten wat ingewikkelde paringsrituelen om niet zo moeilijk gedaan, en volgt men gewoon zijn instinct. En met succes, zonder gedoe. Overigens denk ik dat als een hengst als merrie door het leven zal gaan dat ook voor verwarring zal zorgen. Misschien dat ze het daarom ook niet proberen. Maar wij als meest extravagante diersoort hebben nu eenmaal de neiging om álles ingewikkeld te maken, en dat gaat helaas ten koste van de natuurlijke schoonheid van het hele gebeuren.
Ik wens iedereen die worstelt met zijn gender identiteit en de reacties van de omgeving daarop veel strekte toe.
Het is maar de vraag of dieren geen gender-issues hebben, er komt heel veel homosexualiteit voor in de natuur. Je weet niet of bij een homosexueel pinguïn-paartje dat een nest uitbroedt de ene zich het vrouwtje vóelt, of dat ie zich alleen maar zo gedraagt, en of dat in de pinguïn gemeenschap als wel of niet ingewikkeld wordt ervaren
@karingin
Over het algemeen broeden de mannetjes pinguïns de eieren uit en gaan de vrouwtjes vis halen, althans bij de keizer pinguïns. Maar hoe kan een homosexueel pinguïn stel aan eieren komen, om uit te broeden? Gaat het dan om adoptie of pleegzorg?
De dierentuin pinguïns hadden een ei "gejat" en broedden om om de beurt. Dat doen heterostellen ook. Het jaar erna maakten ze zich meester van een ei van een lesbisch stel. Dat ei was onbevrucht. In een Duitse Zoo werd een bevrucht ei aan een homostel aangeboden. Het kuiken werd succesvol uitgebroed en grootgebracht. In het wild maken volgens onderzoekers pinguïns van het zelfde biologische geslacht elkaar vaak het hof, waarom is onbekend, maar duurzame homopaarrelaties zijn zeldzaam.
Zou het er mee te maken kunnen hebben dat veel mensen een transvrouw niet echt als vrouw zien in seksueel opzicht? Dat geld voor mij in ieder geval wel. En ik vind het echt prima als mensen zich laten ombouwen van man tot vrouw of andersom, zou er prima mee kunnen samenwerken als collega's maar er verliefd op worden? Nee sorry, het trekt me totaal niet. En nog even een vraagje, waarom moet normaal tegenwoordig ook een moeilijke naam hebben? Iemand die gewoon is hoe hij/zij geboren is noemen we tegenwoordig CIS?
Taal is belangrijk, als je geen woorden hebt om dingen te benoemen wordt het heel lastig om je gevoelens te uiten. Dus ja, er worden nieuwe termen geïntroduceerd, al begrijp ik niet wat je zo moeilijk vindt aan de term CIS. Moet je eens op een schoolplein gaan staan en luisteren naar de kids, ik durf te wedden dat je voor de helft geen flauw idee hebt waar ze 't over hebben. Zo gaat dat, taal verandert en past zich aan aan de ervaring van de gebruikers
Ik denk dat het minder een algemene taalverandering is dan bewoordingen gebruikt in een kleine groep om buitenstaanders aan te duiden. Zo wordt onder naturisten een niet-naturistische camping een textielcamping genoemd, waar de meeste mensen het hebben over een camping zonder daar verder bij na te denken. Neuro-typisch is een term die bij mensen met Asperger gebruikt wordt om 'gewone' mensen aan te duiden. Cis valt in de zelfde categorie als neuro-typisch.
U hebt gelijk hoor @WMO
Al dat rare taalgebruik krijg ik ook de kriebels van - vooral omdat ik geen idee heb wat het nu betekend en op het moment dat ik het weet veranderen ze het weer omdat de oude term niet politiek correct genoeg is bevonden.
Ik heb dat ook met mensen die een baan hebben of studie doen - die zijn dan HFWEBA of NZFEF . dat zeggen ze dan met een soort "iedereen weet toch wat dat is" , nee dat weet ik dus niet en als je iets met een afkorting bent ga ik er al snel vanuit dat je niet helemaal goed snik bent.
Afkortingen zijn zielloze abstracties die elke identiteit ontkennen. Het is voor robots en niet voor mensen.
Andere culturen kennen nog wel eens meer dan twee gendercategorieën die niet strict gebonden zijn aan anatomie. Zij hebben daar woorden voor. In de westerse talen zijn die er vaak niet. Ook zijn anders dan bij ons de rolverdelingen niet altijd in graniet gebeiteld.
T zal prima, ik zal mezelf nooit een cis-man noemen. Ik ben gewoon een man, niets meer of minder. En dat taal veranderd prima, maar je hoeft daar gelukkig niet aan mee te doen verplicht. Ik doe dat niet met gender woorden. T zal allemaal wel. Vroeger had je gewoon de hetero, de homo/lesbienne en het bouwpakket.
Ik kan me wel voorstellen dat dit voor transgenders heel moeilijk is. Zij voelen zich nl. op en top man en/of vrouw, zijn dat altijd geweest ondanks hun oorspronkelijke lichaam en vinden dat heel normaal. Zij zijn met dat gevoel opgegroeid.
Maar nog steeds kun je aan het gevoel van de ander niets veranderen, je overvalt ze er ook mee. Waarom zeg je het niet van tevoren? Of heeft dat ook met dezelfde 'vooroordelen' te maken?
Omdat je je man of vrouw voelt en je je transitiegeschiedenis achter je wilt laten? Ik ken bij mijn weten geen andere transman dan Maxim Februari en die dan nog alleen uit zijn zeer lezenswaardige columns in de NRC. Dit interview vond ik ook de moeite waard.
https://www.vn.nl/interview-maxim-februari/
Ik vind het niet vreemd als ik kijk naar veel lesbische stellen waarvan een deel zich meer mannelijk gedraagt en waarschijnlijk beschouwd wordt door de ander, en de ander meer vrouwelijk.
Ik vind dit een fenomeen dat me iedere keer weer verwondert. Het lijkt nl. op het nabootsen van toch een een soort van hetero inslag/gedrag.
Ook daar zie je veel verschillen. Het verwondert me iedere keer weer. Hetzelfde fenomeen zie je bij veel homosexuele relaties.
Ik heb ook zo mijn vooroordelen nl. Ik kan me niets voorstellen bij dragqueens, voel daar iedere keer een lichte afkeer van. Ik zal nooit aan dragqueens wennen.
Vrouwen kunnen heel verliefd worden op homosexuele mannen die juist gevoelig zijn en empathisch en vaak niet onknap.
Zeker als ze niet weten dat de ander homoseksueel is. Zodra dat bekend is wordt al dat gevoel, het bijkomend seksueel getinte gevoel waarschijnlijk ook anders. Ook al blijf die man even lief en aantrekkelijk zij het anders aantrekkelijk.
Gevoel kun je niet dwingen.
Een ieder heeft de vrijheid te daten met wie men wil en dus ook te bepalen met wie dat niet wil.
Natuurlijk hebben transgenders rechten en moeten deze niet gediscrimineerd worden.
Het wel of niet daten van een transgender staat daar totaal los van.
Zelf heb ik ook geen behoefte om met een transgender te daten. Dat mag ik gewoon zelf bepalen net als iedereen zelf mag bepalen met wie men wel of niet date.
Dat het voor een transgender lastiger is om te daten geloof ik wel.
Wat daar aan te doen weet ik niet, hooguit denk ik dit als bijverschijnsel men dat maar moet accepteren. Nogmaals met discriminatie en omgaan van transgenders heeft dit niets mee te doen.
Beetje kromme redenatie. Men heeft de vrijheid hier om zich te laten ombouwen tot een ander geslacht. Dat is mooi, als dit mensen dichterbij hun geluksgevoel brengt waarom niet. Echter heeft men ook de vrijheid om dit niet aantrekkelijk te vinden. Ik ben een man die op vrouwen valt. Idd heel binair, zoals het in mijn ogen hoort.... Ja, je leest het goed. In mijn ogen. Dat wil niet zeggen dat ik ik homofiele mannen veroordeel en ook transgenders niet, want het is niet aan mij om daarover te oordelen en als zij gelukkig zijn, is dat veel belangrijker dan mijn persoonlijke mening, ik heb dan ook gewoon transgenders en homo's in mijn vriendenkring en hebben wij wederzijds respect als mens voor elkaar. Maar als je mij nu homofoob of transfoob gaat noemen omdat ik niet val op transgenders of homo's, dan ben je eigenlijk al net zo erg als die transfoob of homofoob waar je zo tegen ageert. Respect moet wel van 2 kanten komen, anders raak je het al snel helemaal kwijt. Ik ben blij dat mijn transgender en homofiele vrienden niet zo extremistisch redeneren.
Het fraudeurs vooroordeel is mij te doorzichtig. Je schuift daarmee je eigen beperking - de vastberadenheid waarmee je vasthoudt aan een specifieke seksuele voorkeur - in de schoenen van de ander. Als je iemand aantrekkelijk of lief vindt dan doet zijn geslacht er toch niet toe? Hoe zou iemand anders tot de conclusie kunnen komen dat hij of zij homo of lesbisch of biseksueel is? Door het te doen en te zien of het beklijft.
Het is ronduit vernederend om te horen dat iemand je aardig vindt maar vanwege je geslacht de zaak afblaast.
Natuurlijk speelt cultuur daarin een grote rol. Niet alleen religie maar ook maatschappelijke normen en waarden. De hedendaagse cultuurclash tussen progressief en conservatief zie je ook op dit vlak terug. Progressief wordt dan identiteitspolitiek verweten maar feitelijk komt die houding voort uit de identiteitspolitiek van conservatieven waarin seksualiteit is terug gebracht tot de klassieke rolverdeling van mannen en vrouwen.
'Als je iemand aantrekkelijk of lief vindt dan doet zijn geslacht er toch niet toe? '
Dat mag je vinden, maar noem mensen die dat niet vinden geen transfoob.
Ik vind transgender toch iets anders dan specifieke seksuele voorkeur. Transgender zijn betekent dat je letterlijk een vrouw bent in het lichaam van een man.
Dat gaat m.i. nog veel dieper dan seksuele voorkeur voor een bepaald geslacht, en speelt al vanaf de geboorte nog vooraleer een kind überhaupt seksuele gevoelens heeft in de zin van een relatie met het andere geslacht.
Ieder kind heeft wel seksuele gevoelens maar die staan nog veraf van puur relationeel bepaalde seksuele gevoelens.
Eens dat transfoob een wat sterk label is, maar ik begrijp ook wel weer dat trans mensen die afwijzing na afwijzing ondergaan het op die manier ervaren...ik denk eigenlijk ook dat dat best vaak de oorzaak is, ook progressieve mensen die zichzelf als ruimdenkend zien, kunnen een onwillekeurig afwijzende reactie hebben als ze zich geconfronteerd zien met een date die trans blijkt te zijn.
Daar kun je weinig aan doen, dat zit in je gevoel en heeft ook met onze cultuur te maken. Maar daarom is het belangrijk om het bespreekbaar te maken, zodat trans op den duur niet meer als afwijkend of eng wordt gezien
Ik ken geen transgender. Ik scheid daten en one night stand nu van elkaar. Als ik op een date erachter kom dat ik een date heb met een transgender dan schrik ik denk wel. Al denk ik niet dat het invloed heeft op de date. Ik doe niet aan blind dates en weet dus vooraf wel hoe aantrekkelijk iemands uiterlijk is. Als er sprake is van een one night stand dan
... speelt ontwetendheid een grote rol. Hoe weet ik nu hoe een transgender er naakt uit ziet. Er zijn zoveel verschillende resultaten. Is dit transfobie? Of juist de angst om als het eenmaal zo ver is toe te geven dat je de persoon (naakt) niet aantrekkelijk vind.
Dat is namelijk hard nodig want uit een steekproef uit het onderzoek van Blair & Hoskin blijkt dat zevenentachtig en een half procent weigert om met een transgender persoon te daten.
Nou jammer dan. Er zullen ook vast genoeg mensen zijn die niet met mij willen daten maar dat is niet hun probleem.
Al ben je de lekkerste appeltaart ter wereld dan zijn er altijd nog mensen die liever een kersenvlaai eten.
Op youtube zag ik enige tijd geleden een verklaring van een lesbienne. Die viel op vrouwelijke vrouwen (En na jaren strijd mag ze, net als iedereen zelf kiezen wie ze wel of niet date). Ze werd regelmatig door trans vrouwen benaderd. Helaas maar waar: trans-vrouwen houden vaak veel lichamelijk kenmerken van hun vorige sekse. Ze wees die vrouwen dus vriendelijk af. Ineens kreeg ze daardoor verweten van trans-fobie. Droog merkte ze op dat de tijden weer terug waren. Het recht van haar om zelf te kiezen wie ze date, staat weer ter discussie.
Zelf merk ik het ook. Ik heb eens voor mezelf gekeken hoe veel van de vrouwen ik werkelijk leuk vond en mee zou willen daten en dat rond mijn leeftijd. Het viel mij op hoe veel vrouwen ik al af hield. Ik ken een flink aantal trans-vrouwen. Het probleem is dat er meestal iets mannelijke aan het gezicht en zeker aan de handen blijft plakken. Turn of, ook ik val ook op vrouwelijke vrouwen. Noem dit maar transfoob. Die lesbienne had het spottend dat ze kennelijk een soort conversie 'therapie' dan moest gaan volgen, om minder vrouwelijke vrouwen te accepteren. Idem met mij?
Het is waarschijnlijk niet zo open minded, maar ik denk bij trans vrouwen inderdaad soms dat het eigenlijk mannen zijn (bij dating)... en ik ze daarom dus niet zou daten. Zeker wanneer er nog wat mannelijkheid te bespeuren is heb ik gewoon geen interesse. Het is niet eerlijk maar dan kan ik verder niets aan doen. Je kan het moeilijk aan mensen opdringen, het is een voorkeur...
Ik heb totaal geen problemen met transgenders maar voor mij persoonlijk is het geen optie
Ik denk dat de vooroordelen er in 1-1,5 generaties grotendeels uit zijn. Dat neemt nog steeds niet weg dat de meeste mensen bij een date liever zo min mogelijk complexiteit zoeken en een beeld hebben van wat hun partner moet zijn. En daar valt een transpersoon zelden binnen.
In zuiverste zin kan je dat transfobie noemen, maar dat betekent niet dat die mensen iets kwaadaardig in de zin hebben of moeten worden gecorrigeerd. Het is eenmaal een feit waarmee transpersonen mee moeten leven, i.i.g. tot het gewenste partnerbeeld verandert.
Herinneren we ons Kelly van der Veer nog? Zat volgens mij in de eerste big brother en had en intieme relatie met een medebewoner. Niets aan de hand totdat ze vertelde dat ze als jongen geboren was. Ik kan me voorstellen dat je als man dit niet leuk vindt en je lichtelijk opgelicht voelt.
Tsja, honderd procent van de lesbische vrouwen weigert een man te daten. Bij religieuze personen bestaat er ook wel een voorkeur. Liefde is helaas niet opeisbaar.
Heteroseksuele cis-mensen willen veelal zich ook (de optie tot) voortplanten (houden), en zullen op zoek gaan naar een partner waarmee ze dat kunnen doen. Aan het eind van de rit een zwaarwegend argument. 'Ik val niet op transgenders' legt in woorden in elk geval het probleem nog bij de afwijzer, 'jij kan geen kinderen krijgen' is daarentegen een stuk lomper.
Dat heb ik nog niet eerder gehoord in de media, dat trans mensen fraudeurs zouden zijn. Ook wel een erg makkelijke aanname in dit artikel dat het door de media zou komen dat sommigen niet op trans vallen. Zie weinig onderbouwing voor die bewering.
Je vat 't woord fraudeurs verkeerd op, wat ze bedoelt is dat trans mensen worden gezien als niet echt "man/vrouw" - bedriegers. En de onderbouwing komt dus uit die onderzoeken. Maar je kan 't zelf ook wel bedenken, de maatschappij is nog lang niet gewend aan 't fenomeen en dat soort dingen uit zich in de media.