Regeren is vooruitzien

‘Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst’. Dit is de titel van het deze week gepresenteerde coalitieakkoord. Omzien naar elkaar is hierin afgelopen dinsdag in het onderwijs direct in de praktijk gebracht. De basisscholen gaan namelijk een week voor de kerstvakantie dicht. Dit in verband met met de snel oprukkende omikron-variant van het coronavirus. De zorgen hierover en de kans op besmettingen van de kinderen op opa’s en oma’s tijdens het kerstdiner, snap ik. Niemand wil het op zijn geweten hebben dat we tijdens Kerst een nieuwe besmettingsgolf hebben gecreëerd.

Al weken werd er vanuit het OMT geadviseerd de scholen eerder dicht te gooien. Nu dus afgelopen dinsdag. En, we gaan echt dicht. Niks leren op afstand, gewoon een extra week vakantie. Ja, er is noodopvang voor wie het echt niet kan regelen om zijn of haar kinderen thuis op te vangen. Nu al blijkt hier in de praktijk volgende week weinig gebruik van gemaakt te worden. Buiten de kinderen die in risicovolle thuissituaties zitten. Deze kinderen zijn gelukkig inmiddels goed in beeld. Nee, ouders met jonge kinderen en met meestal een bovenmodaal inkomen. Deze hadden het namelijk nog niet gehoord of een extra vakantieweek werd geboekt. Een huisje of lekker weg met de camper. Heerlijk toch?

Laat ik beginnen met te schrijven dat ik iedereen zijn of haar vakantie en lekker weggaan gun. Maar dat ik er niets meer van begrijp wil ik er achteraan zetten. Al 1,5 jaar wordt er paniekvoetbal gespeeld in de onderwijssector. Leerachterstanden was het woord in de sector. Extra gelden om de leerachterstanden in te halen, Een evidence based keuzemenu, zomerscholen, bijles, enz. Alles is uit de kast gehaald om de kinderen van deze tijd een stigma te geven. Het heeft er zelfs toe geleid (dat is mijn geframede gedachte) dat er in het nieuwe regeerakkoord structureel geld bijkomt in het onderwijs. Een niet gering bedrag ook nog eens. Maar goed, dit is dan ook wel de generatie kinderen die levenslang last blijft houden van de lockdowns en de hierin opgelopen leerachterstanden. Deze kinderen gaan een moeilijke toekomst tegemoet. Daar moet geld bij! Laten we hopen dat het geld ook besteed wordt aan het sociaal emotioneel welbevinden van iedere leerling. Want leren begint toch echt nog steeds bij het aloude pedagogische principe van ‘je veilig voelen’.

En nu een ‘extra’ vakantieweek voor alle kinderen. Een week waarin de leraren geen les hoeven te geven op afstand. Deze worden ingezet voor de opvang van de leerlingen die thuis niet opgevangen kunnen worden. Door welke omstandigheid dan ook. Geen enkel geluid van opnieuw oplopende achterstanden komende week. Niets!

Vooruitkijken naar de toekomst, is het tweede gedeelte van de titel van het coalitieakkoord. Maar ik geloof dat ik het begrijp. Ging het vorige week niet over al die commerciële bedrijven die bijles verzorgen voor onze kinderen van ouders die het kunnen betalen? Dat deze kloof steeds groter wordt en dat hierdoor de kansenongelijkheid wederom toeneemt? Ik zeg: mooi dat die bedrijven er zijn en dat de toekomstige coalitie hier al rekening mee heeft gehouden in het coalitieakkoord. Zij gaan natuurlijk ingehuurd worden door de staat. Hiermee kunnen zij de opgelopen leerachterstanden per direct aanpakken. We hebben volgens mij met deze aanpak ook direct het lerarentekort opgelost. Hoeveel van die huiswerk/bijles instituten hebben er geen oud-leraar of slimme student in dienst? Die worden direct verleid om (weer) toe te treden in het reguliere onderwijs en hun bijdrage te leveren. De salarissen zijn namelijk dan marktconform. En het mooiste: hierdoor heeft de ‘gewone’ leraar tijd om oprechte aandacht te besteden aan zijn leerlingen. Een win-win situatie! Ik snap nu dan ook dat het ruim 270 dagen geduurd heeft voordat er een coalitieakkoord was. En ik snap nu ook dat die extra vakantieweek geen enkel probleem is. Het is namelijk gebaseerd op vooruitkijken in de toekomst.

Fijne feestdagen!