Redelijke argumenten tellen nooit mee in het drugsdebat

“Geef mij één argument waarom XTC verboden moet zijn en alcohol niet”, zegt burgemeester Paul Depla van Breda. En GroenLinks zegt het hem na. Het Kamerlid Cathelijne Buitenweg wil gereguleerde verkoop onder regie van de overheid. Net als met cannabis. Ze hoopt dat Nederland een prominente rol wil spelen nu in de Wereldgezondheidsorganisatie stemmen opgaan om de lijst van drugs eens te herzien. Dat zal niet gebeuren. Daar komt niets van terecht. Dat wordt allemaal meteen afgestopt. Dat komt door de uitdaging van Paul Depla.

Moreel aanvaardbaar Er is geen enkel rationeel argument om middelen te verbieden omdat zij verslavend zijn en op den duur de gezondheid schaden. Het is een kwestie van cultuur en traditie. Het gebruik van sommige middelen wordt moreel aanvaardbaar geacht en voor andere geldt dat niet. Bij het CDA en de ChristenUnie raken ze zeer verontrust als ze maar een spoortje van wiet ruiken. Tegelijkertijd hebben de gereformeerde ruggengraten van deze partijen een liefdesrelatie tot sterk alcoholische dranken. In de oude tijden stond bij de fractievergaderingen van de Anti Revolutionaire Partij altijd de jeneverfles op tafel en dat heeft zelfs eenmaal tot een kabinetscrisis geleid, door de mannenbroeders in dronkenschap geforceerd. Het kabinet De Quay verloor het vertrouwen en ze waren nog dagen bezig om dat allemaal recht te breien.

Leg mij uit waarom een roesje van cannabis erger is dan een stuk in je kraag. Waarom je wel licht lispelend mag spreken maar niet met grote coke-ogen mag rondwandelen. Omdat het niet mag van Onze Lieve Heer, omdat het niet hoort, omdat het niet deugt, omdat het slecht is voor de gezondheid. Er zijn geen rationale argumenten. Het IS met twee maten meten en daarom zal het zo moeilijk blijken om de traditionele houding ten opzichte van drugs te veranderen. Die wordt bepaald door opvattingen over het verschil tussen goed en kwaad. Dat heeft niet met feiten te maken maar met geloof.

Criminaliteit Decennia uitstekende ervaringen met koffieshops hebben bij een groot deel van de overheid niet tot meer inzicht geleid. Opnieuw hoor je autoriteiten en hoge politiefunctionarissen zeggen dat je gebruikers toch medeverantwoordelijk moet stellen voor de drugscriminaliteit. Zij scheppen immers de vraag. Alsof de gedesorganiseerde prinsemarij niets anders te doen heeft dan gebruikers criminaliseren en het hen op die manier niet gemakkelijker maar juist moeilijker maken om in contact te komen met verslavingshulp. Criminaliseren betekent immers mensen een strafblad bezorgen. Een politie die er op geen enkele wijze in slaagt de in- en export van drugs in Nederland daadwerkelijk aan te tasten, moet eens kijken waar zijn prioriteiten liggen, bijvoorbeeld bij de eliminatie van moord, doodslag en diefstal.

De beste manier om een heleboel drugsgerelateerde criminaliteit kwijt te raken, is het legaliseren van de sector zodat het een erkende business wordt die je kunt belasten en reguleren. Met dat geld kun je zoveel afkickprogramma’s financieren als je wilt. Je zult daarnaast tot je verdriet merken dat veel mensen met hun verslaving aan drugs willen leven zoals zij dat nu doen me alcohol of met tabak. En dat zij dat veelal doen zonder dat zij daar maatschappelijk aan te gronde gaan. Ja, het zou een heerlijke wereld zijn als mensen geen behoefte hadden aan verslavende genotmiddelen. Maar zo zit deze diersoort niet in elkaar.

Hel En ja, je mag best verkondigen dat het gebruik dan wel het misbruik van die mensen god niet welgevallig is en dat je ervan in de hel komt, dat je eeuwig zult branden in het vuur en ook nog ontwenningsverschijnselen hebt. Dat je misschien als je bij de pinkstergemeente hoort tijdens de kerkdienst in vervoering mag raken en in tongen spreken maar dat het iets heel anders is, zodra je met chemische of plantaardige middelen hetzelfde resultaat bereikt. Maar speel niet voor God. Straf mensen niet op aarde als je denkt dat ze een pilletje gebruiken dat niet hoort.

Nu zal ongetwijfeld het gekraai beginnen van: “We staan ook moord niet toe omdat er altijd moordenaars zullen zijn.” Het antwoord hierop is het volgende: het gaat niet om moord. Het gaat niet om doodslag. Door een aantal producten buiten de wet te stellen, zorg je ervoor dat productie in handen komen van lieden voor wie moord en doodslag tot het business model behoren. Je moet je afvragen of dat zo verstandig is. Je moet je afvragen waarom cocaïnekartels huurmoordenaars in dienst hebben en Heineken niet.

Roes We hebben toch ook een keuringsdienst van waren? We verbieden toch ook het toevoegen van gifstoffen aan verpakt voedsel? Allemaal juist. Maar bij drugs gaat het om middelen die niet de dood brengen maar een roes. Dat is niet goed voor je gezondheid maar je kunt er mee leven. Het is zelfs mogelijk om een zinrijk leven te leiden als je die roes maar onder controle houdt. Natuurlijk, het is een stuk gezonder voor je als je ze laat staan en je verder houdt aan de adviezen van het Voedingscentrum. Nederland heeft nog nooit zo gezond geleefd als in de eerste jaren van de bezetting. Dat kwam doordat ze vanwege de voedseldistributie het gezondste dieet uit de vaderlandse geschiedenis aten, terwijl alcohol en tabak ook op de bon terecht waren gekomen.

Maar als je een roes criminaliseert, dan is het middel erger dan de kwaal. Kijk om je heen!

Juist omdat het om een morele kwestie gaat, omdat hier het verschil tussen goed en kwaad in het geding is, zullen dit soort argumenten geen enkel effect sorteren bij de tegenstanders van drugs. Vooral niet het “kijk om je heen”. Dat is geen prettige constatering nu de feestdagen ongetwijfeld een piek in de verkoop van genotmiddelen, juist ook de illegale met zich mee zullen brengen.