Red de mensen in Rafah en heel Gaza

Onlangs schreef ik in het artikel Koester de mensen in Gaza over het belang van een permanent staakt-het-vuren, vrijlating van de gijzelaars en schoon drinkwater, voedsel, humanitaire hulp en psychische hulp voor de mensen in Gaza, wederopbouw en het belang van een duurzame vredesoplossing tussen Israël en de Palestijnen.

Ook schreef ik over een familie uit Gaza met wie Peace SOS contact heeft. Voor de oorlog verstrekten zij groente aan mensen in nood in Gaza. We maken ons zorgen omdat de vrouw zwanger is van haar tweede kindje en waarschijnlijk een keizersnee nodig heeft.

Inmiddels kreeg ik echter een nog alarmerender bericht. De familie vreest voor hun leven nu een invasie van Israël in Rafah dreigt. In het gebied wonen 1,4 miljoen vluchtelingen, zij zijn door Israël geadviseerd om daarheen te vluchten. De grens met Egypte is gesloten. Op de website van de Volkskrant van vrijdag wordt gemeld dat VN-kinderorganisatie Unicef Israël en Hamas oproept om af te zien van militaire escalatie in Rafah in het zuiden van de Gazastrook. Volgens Unicef-directeur Catherine Russell verblijven momenteel nog ruim 600 duizend kinderen met hun families in de stad. Het zal duidelijk zijn dat een invasie van Rafah de humanitaire nachtmerrie nog verder zal verergeren.

Mijn contactpersoon liet me weten dat er een commercieel bedrijf is, Ya Hala, dat mensen uit Gaza probeert te krijgen. Ze vragen het absurd hoge bedrag van 5.000 dollar per persoon. Verreweg de meeste mensen in Gaza kunnen dit bedrag niet opbrengen. Toch is het zaak om alle mensen te redden. Premier Netanyahu heeft laten weten dat de burgers geëvacueerd moeten worden. Maar waarheen? Mensen moesten juist uit het noorden van Gaza weg naar het zuiden, het noorden is inmiddels plat gebombardeerd. Egypte houdt de grensovergang dicht en wil volgens de NOS niet dat Rafah binnengevallen wordt en dat alle vluchtelingen Egypte binnenkomen. Egypte heeft gedreigd het vredesverdrag met Israël op te schorten als Israël toch Rafah binnentrekt.

Volgens de Volkskrant gaat demissionair premier Mark Rutte maandag opnieuw naar Israël en de Palestijnse gebieden om te praten over een gevechtspauze tussen Israël en Hamas. Rutte zal met zijn Israëlische ambtgenoot Benjamin Netanyahu en minister in het oorlogskabinet Benny Gantz spreken. Later die dag spreekt hij met de premier van de Palestijnse Autoriteit, Mohammad Shtayyeh. Graag geef ik aan onze demissionaire premier mee om te pleiten voor een permanent staakt-het-vuren en de situatie van de vluchtelingen in Rafah en op andere plekken in Gaza te bespreken.

Netanyahu wil een totale overwinning op Hamas behalen en verwierp daarom het drie-fasen staakt-het-vuren plan dat door hen was voorgesteld als reactie op het plan van Israël voor een ‘humanitaire gevechtspauze’. Ik hoop dat demissionair premier Rutte bij Netanyahu pleit voor het verder bewandelen van de weg van de diplomatie en met creatieve oplossingen komt die niet leiden tot nog meer dood en verderf. Laten we het leven koesteren en elkaar helpen! Wellicht kan Israël geholpen worden met een ander voorstel dat acceptabel is voor beide partijen.

In ieder geval dient er een permanent staakt-het vuren, humanitaire hulp, en vrijlating van de gijzelaars te komen. Aangezien Netanyahu geen overwinning voor Hamas wil, zou premier Rutte kunnen pleiten voor een overgangsregering in de Gazastrook en nieuwe verkiezingen onder bijvoorbeeld VN toezicht. Hamas is reeds sinds 2006 aan de macht.

Tevens hoop ik dat premier Rutte bekendmaakt te stoppen met het leveren van onderdelen van Israëlische F-35’ s en zal bijdragen aan duurzame vrede tussen Israëli’s en Palestijnen. Daarmee zijn zij – en uiteindelijk wij ook -  het meest geholpen. Het doden van mensen en zeker van kinderen dient te stoppen, dat is een doel op zich. Daar komt ook bij, dat Hamas niet verslagen kan worden door geweld. Doden van mensen roept gevoelens van wraak op en leidt tot verdere escalatie van de oorlog. Ghandi zei: ‘Oog om oog’, maakt de hele wereld blind.

Hopelijk komt er gauw: Een Wereld Waarin Alle Kinderen Kunnen Spelen. Mogen wereldleiders daar naar toe werken.