Red de liefdesbrieven!

Liefdesbrieven. Ik mis ze. De verhalen om de liefdesbrieven heen. Die mis ik ook. Het lijkt wel een verloren tijdperk, een manier van gevoelens uiten die niet meer terugkomt. Want we kunnen elkaar tegenwoordig e-mailen, facebooken en zelfs onze emoties naar elkaar whatsappen. Met leuke emoticons erbij.

Dat is dan om onze emotie te versterken, zo’n smiley of een hartje. We hoeven niet meer te zoeken naar woorden. Ook niet naar mooi liefdespapier. Want die zag je nog in elk winkeltje. Hoe leuk was het om het juiste papier uit te zoeken, de juiste pen te vinden en om er voor te gaan zitten. Om vervolgens een paar keer opnieuw te beginnen omdat je geen fouten wilde wegkrassen.

Maar nog mooier was het om een liefdesbrief te ontvangen. Of het nou via de post was of op school. Op jonge leeftijd kon je dan uren naar de verhalen van je vriendinnen luisteren over wat er allemaal in hun brief stond. Dat kon je bijna niet geloven, want vaak hadden ze het over de stoere jongens, maar giechelen dat we deden…

Dan zijn er nog de verhalen van ouders en grootouders. Brieven die er weken over deden om een lange reis af te leggen. De enveloppen die met kreukels en vlekken aankwamen, waarvan de inhoud lang niet meer actueel was. Maar het was een moment dat diegene weer even dichtbij je was. Tenminste, zo denk ik dat het vroeger aanvoelde, toen je nog ver van elkaar woonde en nog geen internet had.

Ik weet zeker dat er nog op veel zolders dozen staan met liefdesbrieven erin. Met een laag stof erop. Van voor de oorlog, van tijdens de oorlog, van de jaren zeventig en tachtig. Ik ben bang dat dat de laatste liefdesbrieven zijn. Daarom een verzoek aan mijn lezers; heb je nog liefdesbrieven van jezelf of van je grootouders en wil je die delen? Scan dan de brief, schrijf er een kort verhaaltje bij met de jaartallen, vermeld of je het anoniem wilt delen of mét naam en stuur het op naar bewaardeliefdesbrieven@gmail.com.

Ik plaats de brieven op Bewaardeliefdesbrieven.nl. Deze brieven gaan in ieder geval nooit meer verloren. Een ode aan de brieven, een ode aan het verhaal eromheen. Elke week wordt de mooiste brief gekozen en die krijgt dan een speciaal plekje op de website. Vertel het door!

Dit artikel staat ook op de website Frontaal Naakt