Mijn eerste LP was Ramses II. Ik was een jongeling in Enschede. Ramses Shaffy vertegenwoordigde alles wat begerenswaardig maar ver weg was.
Het was de LP waarop De een wil de ander, ’t Is stil in Amsterdam en Sammy stonden. Wat had ik Shaffy Chantant graag op zien treden…
Ergens in de jaren tachtig regisseerde ik voor de AVRO De show van de maand. Hoofdrolspeelster van een aflevering was Liesbeth List. Van haar was mijn tweede LP. Natuurlijk mocht Ramses in dit programma niet ontbreken, we zetten een medley in elkaar. Maar mijn persoonlijke wens was dat Liesbeth en Ramses samen het mij zo dierbare en betekenisvolle Het gras zal altijd groener zijn aan de andere kant van de heuvel zouden zingen. Maar dat weigerde Ramses. Hij was toen net van de Baghwan, de tekst strookte even niet met zijn geloof.
Soms kwam ik Ramses nog wel tegen. Hij herkende me nooit. Het meest passeerde hij als we repetitie hadden voor Korenslag. Pianist Nico van der Linden kon mij geen groter plezier doen dan de Shaffy Cantate in te zetten dat vervolgens enthousiast werd opgepakt door de aanwezige koren.
Een bohemien als Ramses ben ik nooit geworden. Al heb ik ook wel eens om 5 uur in de ochtend door Amsterdam gelopen. Maar van zijn levenslust heb ik toch meer gekregen dat ik destijds als jongeling in Enschede kon bevroeden.