Raketje

“Wil je een ijsje..? Je mag alleen een raketje.” Als voormalig verkoper bij een ijskraam weet ik dat de meeste kinderen bij die vraagstelling gaan jengelen. Ze willen dan liever een Magnum, net als mamma. Dit geldt niet voor het zoontje van een Nederlandse investeerder. “Wil je een reisje?”, vroeg z’n pappa. Zonder te jengelen koos hij voor het raketje. En nu mag hij als jongste ooit de ruimte in.

Dit indrukwekkende record is van korte duur. Er zijn immers schoolklassen vol Quote-kinderen. In 2020 telde Amerika alleen al 3.288 dollar-miljardairs  (PwC). Duizend meer dan in 2019. Nederland heeft er 37. In 2021 zal dit aantal verder toenemen. Sterker nog, je kunt rustig spreken van een aparte, mondiale populatie; getuige ook de afwezige reisresricties voor onze astronautentiener. Ondanks de zeer strenge beperkingen voor Europeanen, was hij in no time op de lanceerbasis in Texas.

Voor miljardairsouders is zo’n raketje natuurlijk hét perfecte ijsje. Een Magnum?! Een raketje is dé bevestiging dat hún kroost toch wel echt boven iedereen uitstijgt, letterlijk! Jezelf van anderen onderscheiden is immers steeds lastiger. Iedereen koopt Prada-tasjes, privéjets, 7 sterrenhotels, Harvard-diploma’s. Over overbevolkingsproblematiek gesproken.

En een raketje compenseert misschien ook voor het gebrek aan aandacht en liefde van veel hard werkende mamma’s en pappa’s. Want ze mogen dan buitenaards rijk zijn, de pijn van verwaarlozing is echt niet alleen voorbehouden aan de kinderen van schoonmakers of magazijnmedewerkers die dubbele diensten draaien. In dat opzicht was de keuze voor zo’n tiener weer slimme marketing van Bezos’ Blue Origin. De kranten staan er vol mee. En het verhaal is gericht op kinderen; een beproefde marketingtruc.

Is dit obsceen? Geef ze eens ongelijk. Door de stijgende uitstoot van broeikasgassen, de verzengende hitte, extreem weer, wordt de planeet vanzelf onleefbaar. De rijkste mensen zelf, stoten het meest uit. En ze bezitten notabene grotendeels de bedrijven, die de broeikas veroorzaken. Zij zien dus precies wat er gebeurt aan CO2-uitstootvermindering en klimaatadaptatie: veel te weinig.

En zo wordt zo’n raketreisje vanzelf het nieuwe ijsje.