Het beloofde allemaal weinig goeds in juli op het bordes van de koning. De schaduwpremier is een racistische crimineel. Zijn partners bij de VVD bliezen het vorige kabinet op met xenofobe leugens. De BBB zegt dat alle moslims slecht zijn. Daadkracht om echte problemen aan te pakken ontbreekt. Die energie wordt gestoken in stoken.
Zelfs pessimisten als ondergetekende zijn verrast door het tempo waarin ons land verandert. Waar gaat dit stoppen, of is het eigenlijk wel te stoppen? Niemand kan na het opstappen van 3 prominente NSC-politici meer om het racisme van het kabinet heen. Het blijft wel taboe om dat hardop te zeggen. De focus ligt op de moed van opstappende politici, niet de definitieve omarming van racisme door Omtzigt.
Radicaal gedachtengoed en zorgen daarover heten samen “polarisatie”. En niemand vraagt zich af wanneer het voor rechts genoeg is. Dit land leeft in ontkenning. Ontkenning van een waarheid die gewoon op straat ligt. De droom van de voorman van rechts is immers helemaal geen geheim. Minder betekent minder. Recent pleitte hij nog voor de “Israëlische behandeling” van Arabieren in Europa. Dat betekent onderdrukking, etnische zuiveringen/of massamoord. Ook op de Deense TV en Twitter/X pleitte hij voor de verwijdering van miljoenen moslims uit Europa en “scheiden van islam en planeet”. Kwaadaardig, maar logisch als je moslims onverenigbaar met beschaving acht.
Nederland is een coalitieland en de rest van rechts is redelijker. Moslims en Marokkanen mogen blijven. Maar niet allemaal, en niet involledige vrijheid. En dat gaat hard. De Maccabi-rellen in Amsterdam waren een buitenkans die door alle rechterhanden is aangegrepen. Nedermarokkanen en moslims worden collectief zwart gemaakt.
Betrokkenen bij de rellen, althans de niet-zionistische, mogen volgens kabinet en Kamer onder terrorismewetgeving worden vervolgd. Kritische media als cestMocro moeten worden verboden. Deze week ging in de vijfde versnelling. “Salafistische” moskeeën die “vernietiging van de staat Israël” “prediken” moeten dicht.
Ministers die in business zijn om alles wat moslim is uit Nederland te verwijderen zullen daar enthousiast mee omgaan. Zelfs een toch welkome oproep van een imam voor een Palestina-Israël met stemrecht voor iedereen kan hieronder vallen. Moskeebesturen krijgen het impliciete bevel om niet meer over Israël te praten.
De AIVD meldde deze week dat Israël uitgebreide invloed op de Nederlandse politiek heeft. Binnen een dag volgt een motie die het kabinet oproept om organisaties en personen die kritisch zijn op Israëlische misdaden op de terreurlijst te zetten. Daarbij volstaat een verdenking vanuit de Israëlische autoriteiten. Zo wordt juist gepronkt met de Israëlische invloed. Marginalisatie van moslims, minderheden en mensenrechtenactivisten is de strategie; intimidatie is de tactiek.
Maar is het ook een overlevingsstrijd voor de democratie? Die is niet weerloos. Rechtse dictatuurdromers als Trump, Orbań, Kaczynski en Erdogan blijken niet onaantastbaar. De lokale media krijg je vrij makkelijk gehoorzaam, maar internationale media afsluiten is onmogelijk. Mensen laten zich vrij makkelijk rechten afpakken maar de rechterlijke macht, politie en het leger heb je niet zomaar gedwee.
Maar dat betekent niet dat Team Wilders het niet probeert. Het uitroepen van een noodtoestand vanwege een verzonnen asielcrisis mislukte (Trump gaat het in januari proberen). Maar de media geven hem alle ruimte en stoken zelfs enthousiast mee, zoals we zien bij vluchtelingen en de Maccabi-rellen. Dreigen met bezuinigen en de VVD’ers bij de NPO helpen daarbij. Over een paar weken komen er checkpoints aan eigenlijk al vergeten grenzen. En welbeschouwd hebben Wilders en zijn sidekicks de NSC de afgelopen week gezuiverd van democraten.
Wilders wordt ook geholpen door het rateleffect. Een ruk naar rechtsdraai je niet makkelijk terug. En die rukken komen er vanzelf. Is er een voetbalrel? Maak er een Rijksdagbrand van. Is er chaos? Jouw sterke leiderschap is de oplossing. En blijft het rustig dan kun je gestaag vriendjes parachuteren en de opinie opschuiven.
Iedereen die voor een subtiele en democratische aanpak van echte problemen staat, staat aan de zijlijn. Economische ongelijkheid is ook een vicieuze cirkel die rechts dient, zoals de Franse wetenschapper Piketty al aantoonde. Nederland had voor het aantreden van Wilders/Schoof al een zwakke startpositie. Ministers negeren gewoon wetten in afwachting van rechterlijk ingrijpen, en we noemen dat “een tik op de vingers”.
Een gekozen president kan ingrijpen als het te bont wordt; een koning niet. We zijn zowat het enige land met democratische pretenties zonder toetsing van wetten aan de Grondwet. Een simpele Kamermeerderheid kan zo grondrechten inperken. Dat merken we bijvoorbeeld aan etnisch profileren, racistische toewijzing van sociale woningen, islamitische scholen treiteren, trajectcontrole die alle kentekens onthoudt en het verbod op gezichtsbedekking in het OV. Ook blijft racistisch regeringsbeleid, denk toeslagenaffaire, eigenlijk zonder gevolgen.
Ondertussen is wat voor links doorgaat verdeeld, en leeft in de eerder genoemde ontkenning. Qua vluchtelingen, moslimhaat en steun aan Netanyahu doet vrijwel iedereen mee met rechts. Nederland was al een rechts landje met alle ruimte voor het grootbedrijf en rijke beleggers. Dat zal de komende jaren eerder verder naar rechts dan terug naar rede te gaan. Het gaat dus niet stoppen.