Racisme is nu het probleem bij de Britse rellen maar kapitalisme is de oorzaak

"𝘓𝘢𝘢𝘵 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘦𝘯𝘬𝘦𝘭𝘦 𝘐𝘦𝘳 𝘦𝘦𝘯 𝘴𝘵𝘦𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘥𝘦 𝘣𝘶𝘪𝘵𝘦𝘯𝘭𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘨𝘰𝘰𝘪𝘦𝘯; 𝘩𝘪𝘫 𝘻𝘰𝘶 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘤𝘭𝘢𝘯𝘭𝘪𝘥 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘳𝘢𝘬𝘦𝘯. 𝘓𝘢𝘢𝘵 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘦𝘯𝘬𝘦𝘭𝘦 𝘣𝘶𝘪𝘵𝘦𝘯𝘭𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘥𝘦 𝘐𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘴𝘤𝘩𝘪𝘮𝘱𝘦𝘯; 𝘩𝘪𝘫 𝘻𝘰𝘶 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘳𝘢𝘴 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘭𝘢𝘴𝘵𝘦𝘳𝘦𝘯."

- James Connolly

Terwijl in de stad der liefde (not) de Olympische Spelen worden gehouden, zijn de reeks rassen- en anti-migrantenrellen vlak over Het Kanaal, die door de uitgestrekte gedeïndustrialiseerde regio's van Engeland in het noordwesten, noordoosten, de Midlands en Yorkshire zijn getrokken, onuitsprekelijk lelijk om te zien.

Bendes van gemaskerde mannen die hotels aanvallen die bezet worden door asielzoekers en proberen ze in brand te steken, raketten afvuren op dunne politielinies, bibliotheken in brand steken, Aziatische bedrijven en winkels aanvallen, nazisaluten brengen en breedsprakige aanvallen uitvoeren op moskeeën: dit is niet Duitsland rond 1934-35, het is Engeland nu, vandaag, in 2024.

Dat extreemrechts in heel Engeland is aangemoedigd door Brexit in 2016 staat nu buiten kijf. Brexit ging nooit over democratie, het ging over identiteit. Het ging over wie 'echt' Brits is en wie niet. Het ging over wie echt bij Groot-Brittannië hoort en wie niet. En het ging over wat het echt betekent om Brits te zijn en wat het écht niet betekent.

Miljoenen arme blanke arbeiders in belegerde gemeenschappen in het noorden en het midden van het land kregen te horen en geloofden dat Brexit al hun problemen zou oplossen, en dat hun belangrijkste probleem de vreemde 'ander' in hun midden was. Ze werden gebombardeerd met anti-migranten- en xenofobe propaganda door een groep rijke blanke haatpredikers en opportunisten - Nigel Farage, Jacob Rees Mogg, Boris Johnson, etc. - en ze geloofden het ook nog. Ze werden voorgelogen. 

De aanleiding
Ze werden gebruikt als electoraal voer door het meest reactionaire deel van de Britse heersende klasse en politieke elite, hun focus werd gericht op een vijand die ze voor zich zagen, tussen hen, zichtbaar voor het oog. Voeg aan de mix een flinke hoeveelheid basisnationalisme en Britse obscurantistische tropen met betrekking tot de erfenis van Churchill en WO II aan toe, en wat we nu zien is een crisis die gewoon ontstond door de gruwelijke steekpartij in een kinderspeelcentrum in Southport, net ten noorden van Liverpool, op 23 juli 2024. 

Het resultaat was dat drie babymeisjes werden vermoord en de gemeenschap en het land begrijpelijkerwijs en terecht woedend waren. Dat de vermeende aanvaller een 17-jarige tweede generatie Rwandese migrant bleek te zijn, droeg alleen maar bij aan de woede die al was opgewekt door de valse overtuiging dat de aanvankelijke weigering van de politie om zijn identiteit te onthullen te wijten was aan het feit dat hij een moslim zou zijn, iemand die op de kust van Engeland was aangekomen op een van de migrantenboten, waarvan het bestaan ​​cynisch en effectief als wapen is gebruikt.

Is er een migratiecrisis in Engeland? Ja, maar is het niet de schuld van de migranten... 

Wat het wel is, deze migrantencrisis, de vruchten van het Westerse buitenlandse beleid dat al decennia teruggaat. Met andere woorden, wij, het Westen, vernietigen en destabiliseren landen in het Midden-Oosten, Noord-Afrika, en Azië en de getroffenen komen naar het Westen om aan de vernietiging te ontsnappen. 

In dit geval doen deze wanhopige en getraumatiseerde mensen wat ieder van ons zou doen onder dezelfde omstandigheden. Migranten en asielzoekers zijn echter geen huisdieren die overladen moeten worden met de schijnheilige onzin die zo geliefd is bij een liberale intelligentsia, de bewoners van hen die nog nooit een dag van economische onzekerheid in hun leven hebben gekend. Het zijn mensen wiens komst in toenemende aantallen een uitdaging vormt op sociaal en economisch vlak voor de arbeidersklassegemeenschappen die veertien jaar lang gedwongen zijn geweest om brute en onophoudelijke bezuinigingen te doorstaan.

Dit gezegd hebbende, de demonisering en ontmenselijking van migranten en moslims, die beiden in hetzelfde racistische hokje worden gestopt, is het werk van de duivel. Het echte probleem waar alle rechtgeaarde mensen mee te maken hebben, is een kapitalistisch systeem dat een utopie voor de weinigen en een dystopie voor de velen heeft gecreëerd. Wie overigens niet in dit verhaal gelooft en het oubollig vind, raad ik ter harte het boek 'hoe migratie echt werkt' van Hein de Haas aan.

Het resultaat van dit alles is dat miljoenen mensen uit de arbeidersklasse bang zijn voor de toekomst en boos zijn op het heden. Wonen in gemeenschappen die schreeuwen om investeringen, omgaan met ondergefinancierde publieke diensten, hun woede is volkomen gerechtvaardigd en gelegitimeerd. Probleem is alleen dat kwaad nu met kwaad wordt bestreden op de verkeerde bevolkingsgroep. Eén van de vele feiten: in de UK is één van de zeven topdoctoren bijvoorbeeld gewoon moslim. 

Dus het probleem is dat de woede op het verkeerde doelwit is gericht. De versterking van culturele verschillen tussen verschillende etnische groepen, als een wigkwestie door rechts, verhult de ernstige economische situatie die iedereen deelt. Asielzoekers die in hotels zitten, zijn slachtoffers van hetzelfde neoliberale en koloniale systeem als degenen die hen hebben aangevallen. Het resultaat is een heersende kapitalistische elite die 's nachts kan slapen, wetende dat hun rijkdom en macht intact zullen blijven.

Armoede is de ergste misdaad. Niet alleen valt het het lichaam aan , het schendt de geest. Het zaait wanhoop en kweekt woede en chaos. Die woede wordt, wanneer die op de werkelijke bron wordt gericht, een materiële kracht voor het goede. Wanneer die op de verkeerde bron wordt gericht, zoals de afgelopen paar lelijke weken in Engeland, resulteert dat in gedachteloos geweld.

Extreemrechts heeft het nog nooit zo goed gehad en het leren van de lessen uit de geschiedenis is nog nooit zo belangrijk geweest als nu. Extreemrechts is eerder op de straten van Engeland geconfronteerd met verslagenheid en moet nu dringend zelf worden geconfronteerd. Maar daarbij is het van groot belang dat we het kapitalisme en zijn rijke en bevoorrechte discipelen van de haak slaan.

Zij zijn uiteindelijk de dienstmaagden van deze crisis. Wij oogsten immers wat zij hebben gezaaid...