Psychisch geweld is een sluipmoordenaar en moet strafbaar worden

Kijk eens hoe moeilijk het is zoiets als pesten op de lagere school aangepakt te krijgen. Als een onderwijzer al iets durft te zeggen wordt het meestal toch door collega's of directe afgezwakt en wordt het afgeraden er teveel aandacht aan te geven. Ik heb als ouder samen met anderen ooit seksueel misbruik aangekaart, dat ging dus voorbij psychisch geweld als pesten. Dan moet je niet denken dat ze daar als school blij mee waren, dat moest weg, zou wel overgaan etc. Zolang het belang wegkijken groter is dan aanpakken ettert alles door. De meerderheid van de mensen wil dat alles gewoon blijft, zit niet te wachten op nog meer deining. Maar het is wel een groot probleem, kijk maar eens hoeveel mensen er uiteindelijk bij een psycholoog terecht komen met dingen uit hun jeugd of verleden, en wat dat dan ook kost aan zorg.

Ja, leuk verhaal....maar hoe ga je handhaven bij iets wat vaak heel subtiel gespeeld wordt en wat amper te bewijzen is.

Zou de auteur aanraden ook kennis te nemen van de diverse kritische reviews op deze wetgeving. Kijk uit dat je met alle goede bedoelingen niet het tegenovergestelde bereikt. “But the impulse to seek punitive legal remedies to curb abuse — rather than empathetic social ones, such as those included within the restorative justice framework — can be a strong one among those who hear stories like Bush’s or fka Twigs’s. Their allies often feel that something needs to be done quickly, and introducing or lobbying for new legislation can provide people with the satisfaction of taking what seems to be the first step toward tackling the problem. Unfortunately, it’s rarely the thing that survivors need the most.” https://www.google.com/amp/s/www.thecut.com/amp/2021/02/coercive-control-laws-domestic-abuse.html https://www.google.com/amp/s/amp.smh.com.au/national/nsw/coercive-control-law-could-harm-the-women-it-s-meant-to-protect-20210701-p5861e.html

Waarom is er geen verbod op porno? Of pornosites? Als ergens normen en waarden worden overschreden, is het daar wel in bepaalde categorieen. Als ergens vrouwenhaat open en bloot te zien is, is het daar wel. Jongens hieraan blootstellen is vragen om verwarring en uiteindelijk psychische schade. Narcistisch gedrag wordt ook vaak simpelweg gekopieerd door jongeren. Pornosites zijn doorspekt van vrouwenhaat. Lees net een bericht van een vrouw die haar eigen sexueel misbruik (op minderjarige leeftijd) op een grote pornosite tegen kwam. Ik heb wel eens begrepen dat porno op IJsland verboden is. Het zou goed zijn, dit eens te gaan reguleren. Want met als met drugs: de afnemers zijn verantwoordelijk voor het aanbod en dus ook voor al het leed, mishandeling, de uitbuiting en kunnen dus uiteindelijk zelf ook dader kunnen worden. Een vicieuze cirkel.

Jammer dat hier alleen de man als dader wordt neergezet. Vrouwen kunnen dit net zo erg en net zo vaak.

Onderdrukking is de oervader van geweld, het ergste vind ik als mensen zich daartegen niet kunnen verdedigen en slachtoffer worden van agressie, onderdrukking komt in vele gedaanten, in het dagelijks leven, toegespitst op het manipuleren van een ander, waarde ontnemen om zodoende de ander ondergeschikt te maken aan de (zieke) mindset van de dader, zaak is om daar zo snel mogelijk afstand te nemen al zal dat niet altijd even simpel zijn, het begint met bewustwording, de rest is denk ik ook een stukje karakter al moet ik hier voorzichtig zijn, omstandigheden kunnen maken dat je geen kant op kan, hoe dan ook als je je verzet kan eigenwaarde winnen.

Als psychisch geweld strafbaar wordt dan zit het bedrijfsleven zonder managers........

Fijn dat Joop en Sun Yoon hier aandacht aan besteed en heel hard nodig. Wat in Nederland namelijk nog steeds niet begrepen wordt is dat aan alle vormen van (psychisch, seksueel en fysiek) huiselijk geweld dwingende controle van de pleger ten grondslag ligt. In de VK heeft men dat inmiddels wel begrepen. In 2012 stelde de Home Office dat huiselijk geweld door de lens van dwingende controle bekeken zou moeten worden. Het was onder meer namelijk telkens onverklaarbaar waarom een pleger die zijn partner nooit met een vinger had aangeraakt, (maar waar dus wél sprake was van structurele dwingende controle, psychische mishandeling dus) zijn partner had vermoord. Criminologe Jane Monckton Smith deed onderzoek naar 372 partnermoorden, (structurele plegers van zowel alleen psychisch- als van psychisch- en fysiek geweld) herkende een terugkerend patroon in het gedrag van de plegers en bracht dit in kaart middels een tijdlijn. Voor seriemoordenaars gebruikte de politie immers ook een tijdlijn om gedrag te kunnen voorspellen, de grote vraag is; waarom dan niet voor plegers van huiselijk geweld...?? Steeds meer wordt met succes van de tijdlijn gebruik gemaakt door de politie in de VK. Sinds 2015 is daar wél dwingende controle (coercive control) in een aparte wet opgenomen in het strafrecht. Het betekend dat waar Nederlandse politie bakzeil moet halen omdat er geen 'strafbaar feit' -fysiek letsel dus- is gepleegd, maar keer op keer uiteindelijk geconfronteerd worden met een partner- of gezinsmoord, die 'zij niet hadden zien aankomen" (en de meestal allang ingeschakelde hulpverlening óók niet...) in de VK wel strafrechtelijk kan worden ingegrepen in een vroeg stadium. Manipulatie, dreigen, kleineren, degraderen, verbaal geweld, vrijheidsberoving, chantage en dat structureel, ís namelijk gewoon mishandeling, met zeer ernstige psychische gevolgen voor het slachtoffer. De Nederlandse politie geeft in het laatste onderzoek van Verwey-Jonker et al "Meer dan een ruzie"(juni 2021) zelf aan dat zij "handelingsmoe" zijn door gebrek aan "handelingsperspectief". 60% van de meldingen van huiselijk geweld wordt zodoende weggeschreven als "ruzie of twist", zelfs na de 16e melding van het zelfde adres....(!!!) Hieruit blijkt wel hoe naast ontoereikende wetgeving, de Nederlandse politie ook alarmerend weinig expertise in huis heeft. Wie staat stil bij het feit dat niet alleen een poging tot wurging (waarop zelfs nog niet adequaat gehandeld wordt..) maar ook herhaaldelijk dreigen met moord of zelfmoord in geval van psychische mishandeling, het smijten met huisraad en deuren kapot slaan indicaties zijn van de dwingende controle om over te gaan op moord? Alleen agenten die zelf ervaring hadden met (psychisch) huiselijk geweld toonde zich betrokken volgens het onderzoek. Zowel ik zelf als menig lotgenoot kan daar over meepraten. Psychisch huiselijk geweld wegschrijven als "ruzie of twist" is zo bezijden de waarheid als het maar kan en een trap-na aan slachtoffers. Feit is dat niet verder onderzoek wordt gedaan naar de patronen van dwingende controle inzake meldingen van huiselijk geweld. En dat gaat zó ver, dat moeders die jarenlang werden geterroriseerd zelfs door de RB nog gedwongen worden tot omgangsregeling van de pleger met hun kinderen op straffe van een boete. Een manipulatieve vader die niet als alarmerend werd gezien door de talloze hulpverleners rondom de door deze vader vermoorde Famke uit de Eerste Atjehstraat in Amsterdam, hulpverlening die niet luisterde naar de moeder die hen nb zélf had ingeschakeld.... Want...er was geen sprake van fysiek geweld....?! We moeten écht gaan beseffen: dit is meer regel dan uitzondering hier. Als de tijdlijn van Monckton Smith hier tot de instanties zou zijn doorgedrongen, en het belang van herkennen van gevaar van dwingende controle, zou Famke nog leven. Het kwalijke misverstand dat plegers van (psychisch) geweld geen gevaar vormen voor hun kinderen laat zien dat men nog steeds geloofd dat huiselijk geweld een zaak van twee schuldigen is in plaats van een pathologie van dwingende controle bij de pleger. Er is nooit sprake van 'ruzie' in relatie met een pleger, zoals we die in een relatie tussen twee gezonde personen kennen, maar van één partij die out of the blue ontploft en desnoods redenen verzint om tot non-stop verbale agressie over te gaan en wanneer het verlies van controle hem teveel wordt (vaak igv dreigende verlating) tot moord, die vaker zorgvuldig gepland is dan spontaan. In de VK kunnen vrouwen bij vermoeden van- gegevens over hun partner opvragen bij de politie. Dat is hier totaal no- go. Daar begint de bescherming van plegers al. Ik moest er na 1,5 jaar zelf achter komen dat de exen van de pleger net zo mishandeld waren geweest als ik. Jane Monckton Smith vat de koe bij de horens en het is meer dan hoogste tijd dat wij dat ook doen: "We assess domestic abusers as husbands, boyfriends, lovers. We don’t think of them as psychopaths, narcissists, killers. We need to take that leap." https://www.theguardian.com/society/2021/feb/21/jane-monckton-smith-in-control-domestic-abuse-murder-public-protection In haar onderzoek wordt heel duidelijk dat niet het soort geweld (fysiek of psychisch) leidend is voor mishandeling en partner-of gezinsmoord, maar Dwingende Controle bij de pleger de red flag is die al geregistreerd en serieus genomen moet worden door instanties, willen we huiselijk geweld en femicide écht tot nul reduceren. Helaas lijkt dit hier nog steeds niet tot het bewustzijn door te dringen. Dat zegt heel veel over de Nederlandse mentaliteit, gezien het feit dat een conservatieve natie als de VK dat (ook na veel strijd vanuit de slachtoffers die uiteindelijk ook registers van plegers gingen opstellen! ) uiteindelijk wél de wet op Dwingende Controle heeft gerattificeerd.

Als man zijnde die in relatie zat met een vrouw die psychisch mishandelde kan ik dit artikel grotendeels onderschrijven. Je vraagt je af hoe de hel je in zo'n hel bent beland. Alle redelijkheid is weg en dat gaat echt voorbij de gebruikelijke irritaties die je binnen een relatie hebt. Echter wil ik wel wat aantekeningen plaatsen. Ik betwijfel ten zeerste of 80% van de slachtoffers vrouw is. Ook omdat 40% van de slachtoffers van huiselijk geweld man is. Dat zal bij psychisch geweld echt niet anders zijn. Toen ik zelf uit mijn verschrikkelijke relatie wist te komen kwam ik in contact met bizar veel mannen die soortgelijke verhalen hadden. Die een relatie hadden met vrouwen die hun leven hel op aarde maakten, scholden, kleineerden, tijdens een echtscheiding de man valselijk beschuldigden van kindermisbruik. Of de kinderen weghielden bij die mannen. En/of daarom zeer slechte moeders waren. Ik wil nu zeker niet beweren dat nu alleen de vrouwen de daders hierin zijn, maar wel aangeven dat dit probleem veel genuanceerder en daarmee dus ingewikkelder is dan hierboven wordt geschetst

Aardig stuk, behalve de twee alinea’s die het toespitsen op femicide en ‘vrouwen als slachtoffer’. Ik denk dat psychische mishandeling niet voorbehouden is een der seksen. Ongetwijfeld speelt economische afhankelijkheid een rol en zijn vrouwen helaas vaker finacieel afhankelijk van de man dan andersom. Toch leidt de beperking in deze twee alinea’s niet tot enige meerwaarde. Verder lijkt het onderwerp mij zeker aandacht verdienen.

Sun Yoon, Wat ik mis in uw betoog is waar de minister dan abuis is in zijn juridische analyse dat de huidige strafwetgeving voldoende mogelijkheden geeft om psychische geweld aan te pakken? Het feit dat er weinig veroordelingen zijn betekent niet dat de wetgeving niet toereikend is. De bewijsproblemen die inherent zijn aan dit type zaken worden niet weggenomen met specifieke wetgeving. Onnodige aanpassing van wetgeving vanuit een op zich begrijpelijke therapeutische behoefte (erkenning) kan juist tot verkeerde verwachtingen leiden. Het suggereert iets op te lossen. “Ik ben bekend met de petitie “Maak psychisch geweld strafbaar” d.d. 6 februari 2018.11 Hoewel psychische mishandeling in het Wetboek van Strafrecht (Sr) niet expliciet is gedefinieerd, biedt de wet reeds de mogelijkheid om psychische mishandeling strafrechtelijk aan te pakken. Dit kan op basis van artikel 300 Sr, eerste en vierde lid, gericht op respectievelijk het ‘toebrengen van pijn of letsel’ en het ‘opzettelijk benadelen van de gezondheid’. Het Gerechtshof van Den Haag heeft dit in een arrest bevestigd.12 Daarnaast kan psychisch geweld strafbaar zijn wanneer het binnen de reikwijdte van artikel 284 Sr (dwang) of artikel 285 Sr (bedreiging) valt” https://www.huiselijkgeweld.nl/binaries/huiselijkgeweld/documenten/kamerstukken/2020/09/01/beantwoording-kamervragen-over-psychische-mishandeling/beantwoording-kamervragen-over-psychische-mishandeling.pdf

Goede bijdrage over een belangrijk probleem. En een uitstekend idee om een speciaal artikel in het Wetboek van Strafrecht te wijden aan psychisch geweld.

Dat zou allemaal prima zijn als je het kon bewijzen - en hoe wil je dat doen? Vernemen uit de mond van het slachtoffer? Maar wat als deze gewoon kwaad wil doen? Of wat als deze dit subjectief ervaart maar er feitelijk geen sprake van is ?