Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Probeer Poetin te sensibiliseren

  •  
17-03-2022
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
2093 keer bekeken
  •  
_«Кирилівський_гай»_05

Het monument uit 1991

© cc-foto: Сарапулов / Wikimedia

Op 1 maart vielen Russische bommen op Babi Jar. Babi Jar is een ravijn ten Noorden van Kyiv. In de Tweede Wereldoorlog werden daar in een tijdsbestek van twee dagen meer dan 33.000 Joden vermoord. Een paar maanden daarvoor op 22 juni 1941 startte de Duitse Wehrmacht de operatie Barbarossa. Doel van de operatie was Rusland te onderwerpen aan het nazi-regime. Op 23 augustus vond de slag om Kyiv plaatst. Rusland leed één van zijn grootste militaire nederlagen. Na de inname van de stad pakten de Duitsers alle Joden op. De omvangrijke Joodse gemeenschap werd afgevoerd naar de rand van het ravijn. Om kogels te besparen kreeg het executie peloton opdracht slechts één kogel per Jood te gebruiken. Dode en halfdode mensen vielen in de afgrond. Zand erover, niet meer naar omkijken was het devies.

Na de Tweede Wereldoorlog bestempelde de Sovjet-Unie Babi Jar als plek waar Hitlers barbaren duizenden burgers ontdeden van hun bezittingen en doodschoten. De genocide op het Joodse volk stond niet op het gedenkteken. De nadruk lag op het leed dat de Sovjet-burgers was aangedaan. Uiteindelijk vijfenzeventig jaar later, op 29 september 2016 ontvouwde de Oekraïense president Poroshenko de plannen voor de oprichting van een Babi Jar Holocaust herdenkingscentrum. Het centrum heeft als doel uit te leggen wat er destijds gebeurde. Daarnaast moet het dienen als herdenkingsplek. Het voornemen is het centrum te openen in 2026. Op 1 maart 2022 landden Poetins bommen op Babi Jar.

Poetins argumenten om de bommen en de inval in Oekraïne te rechtvaardigen zijn de demilitarisering van Oekraïne en het stopzetten van de genocide op Russen door Oekraïners. ‘Geschieden zal de neutraliteit  en denazificatie van Oekraïne.’

Wie de kenmerken van het nazi regime tussen 1933 en 1945 plaatst tegenover de retoriek en handelen van Poetin ziet eenvoudig dat de kenmerken niet van toepassing zijn op Zelensky, maar op Poetin zelf. Op de site van het Duitslandinstituut staat kernachtig het nationaalsocialistisch wereldbeeld. Het is een wereldbeeld gekenmerkt door het zijn van een anti-leer: tegen democratie, tegen, intellectuelen, tegen individualisme, tegen communisme / het denken in termen van vriend of vijand / verheerlijking van een absolute leider / propaganda / rassenleer (extreem sterk antisemitisme) en het terugverlangen naar een geïdealiseerd verleden.

Het mag duidelijk zijn dat een autoritaire leider met ideeën over zuivering van Oekraïne, het weren van tegengeluiden via buitenlandse media of binnenlandse kritiek en het streven naar het territoir van het Tsaardom aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, niet ver af is van Hitlers naziregime. Door de kenmerken van het naziregime te projecten op Oekraïne weet Poetin voor zijn eigen bevolking sluw zijn handelen te spiegelen

Alles wat je zelf doet, doet eigenlijk de ander en die begint er ook mee. De Oekraïners verdrijven stelselmatig de Russische bevolking uit Odessa. Om de Russische meerderheid in de Krim en de Donbas te beschermen biedt alleen annexatie veiligheid. Oekraïne heeft plannen zich te bedienen van biologische en chemische wapens. Alleen door met gelijke munt te betalen, zullen we overwinnen.

In het militair conflict in Oekraïne zijn meerdere partijen betrokken. Misschien dat Zelensky als voormalig toneelspeler het script volgt van een heldendicht. Aeneis van Vergilius, over de oorsprong van het Romeinse Rijk, komt daar zeker voor in aanmerking. Wie het script van Poetin ziet en bommen op Babi Jar gooit, kan weinig anders zien dan ‘Er is wieder da’ van Timur Vermes. Helaas valt er in de praktijk met Poetin niet zo veel te lachten. Is sensibiliseren mogelijk ? Is Poetins’ script bij te stellen? Laten we massaal een afschrift van het gedicht ‘Babi Jar’ van Jevgeni Jevtoesjenko sturen.


Babi Jar

Er staat geen monument bij Babi Jar.
Er is alleen de steile afgrond, als een ruwe gedenksteen.
Ik ben bang.
Vandaag ben ik zo oud
Als het gehele Joodse ras zelf.

Ik zie mezelf als een oude Israëliet.
Ik zwerf over de wegen van het oude Egypte
En hier, aan het kruis, verdwijn ik, gemarteld
En zelfs nu draag ik de littekens van de nagels.

Het komt me voor dat ik zelf Dreyfus ben.
De Filistijnen hebben me verraden – en veroordelen nu.
Ik zit in een kooi. Omsingeld en in de val,
Ik word vervolgd, bespuugd, belasterd, en
De gracieuze sletjes in hun Brusselse kanten kragen krijsen,
Terwijl de paraplu’s in mijn gezicht steken.

Ik zie mezelf als een jongen in Belostik
Bloed vloeit, en stroomt over de vloeren,
De bazen van de bar en kroeg schreeuwen ongehinderd
En rieken naar wodka en uien, half om half.

Ik word teruggeworpen door een laars, ik heb geen kracht over.
Tevergeefs smeek ik het pogromgepeupel,
Tot spotternijen van ‘Dood aan de Joden, en red ons Rusland!’
Mijn moeder wordt geslagen door een klerk.

O, Rusland van mijn hart, ik weet dat je
Internationaal bent, van nature.
Maar vaak misbruiken zij, wier handen in vuil zijn gedrenkt,
Je zuiverste naam, in naam van haat.

Ik ken de goedheid van mijn geboorteland.
Hoe smerig is het, dat zonder de minste huivering,
De antisemieten zichzelf hebben uitgeroepen tot de ‘Unie van het Russische Volk!’

Het komt me voor dat ik Anne Frank ben,
Transparant, als de dunste tak in april,
En ik ben verliefd, en heb geen behoefte aan gezegdes.
Maar wil alleen dat we elkaar in de ogen kijken.
Hoe weinig kan iemand zien, of zelfs voelen!
Bladeren zijn verboden, net als de lucht,
Maar veel is nog steeds toegestaan – heel voorzichtig
In verduisterde kamers elkaar te omhelzen.

- ‘Ze komen eraan!’

- ‘Nee, wees niet bang – dit zijn geluiden
Van de lente zelf. Ze komt binnenkort,
Snel, je lippen!’

- ‘Ze breken de deur open!’

- ‘Nee, rivierijs breekt…’

Wilde grassen ruisen over Babi Jar,
De bomen zien er onbuigzaam uit, alsof ze een oordeel geven.
Hier, in stilte, schreeuwt alles, en, hoed in de hand,
Voel ik mijn haar grijs worden.

En ikzelf, als een lange geluidloze schreeuw,
Boven de duizenden en duizenden begravenen,
Ik ben iedere oude man die hier geëxecuteerd is,
Net zoals ik ieder kind ben dat hier vermoord is.

Geen vezel in mijn lichaam zal dit vergeten.
Moge de ‘Internationale’ donderen en weergalmen
Wanneer, voor altijd, de laatste antisemieten op deze aarde
Zijn begraven en vergeten.

Er is geen Joods bloed dat bloed van mij is,
Maar, gehaat met een bijtende hartstocht
Word ik door antisemieten als een Jood.
En dat is waarom ik mezelf een Rus noem!

Vertaling: Marko Fondse

Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.