Premier Schoof sprak mooi en invoelend op de MH17-herdenking

Maar man en paard noemde hij niet. Dat deed de Australische spreker wél

Eigenlijk was ik niet van plan naar de herdenking van de ramp met de MH17 te kijken maar ik wilde toch bij het noemen van de slachtoffers één specifieke naam horen. Zo volgde ik de hele plechtigheid van het begin tot het eind. Premier Schoof hield een speech die van veel inlevingsvermogen getuigde. “Deze man verdient een beter kabinet”, flitste het door mij heen. Tegelijk kon hij politiek aan zijn woorden geen buil vallen. Hij beloofde de slachtoffers én de daders volharding maar man en paard noemde hij niet. Dit in tegenstelling tot de tweede spreker, de Australische minister van Justitie Mark Dreyfus, die behoort tot de Labor Party.

Deze wond er geen doekjes om. Hij wees de Russische Federatie als verantwoordelijke voor de ramp aan. Hij riep de gevoerde rechtszaken in herinnering.

Hij noemde de procedure van Nederland en Australië tegen Rusland bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Hij stelde vast dat Rusland de onderhandelingstafel verliet bij de internationale luchtvaartorganisatie ICAO, toen Australië en Nederland daar de ramp met de MH17 aan de orde stelden. Nu hebben beide landen een procedure aangespannen. Dat was een heel andere toon dan die van premier Schoof.

Ik ben ervan overtuigd dat niemand bedoelde de MH17 met een Buk-raket uit de lucht te schieten. Het was een combinatie van stommiteiten, begaan door mensen die onvoldoende geoefend waren in de omgang met zulke projectielen en de bijbehorende randapparatuur. Toch probeert Rusland op alle mogelijke manieren te voorkomen dat de waarheid boven tafel komt. Dagelijks trapt het de nabestaanden op het hart door met desinformatie hun geloofwaardigheid aan te tasten. Al tien jaar lang. Zonder ophouden en zonder dralen.

Het zou van politieke volwassenheid en verantwoordelijkheidsgevoel hebben getuigd als Poetin en de zijnen hadden erkend dat er iets gruwelijks was misgegaan om vervolgens mee te werken aan het onderzoek naar de gang van zaken en een compensatie voor de nabestaanden, voor zover mogelijk en denkbaar in een geval als het onderhavige.

Het tegendeel gebeurt. Eigenlijk is dat nog erger, nog lager dan wanneer het een bewuste aanslag was geweest.

We hebben als Europa een buur met zware bewapening én een minderwaardigheidscomplex. Dat is een gevaarlijke combinatie.

Naschrift: P.G. Kroeger, prominent christendemocratisch twitteraar, wijst op een merkwaardige coïncidentie:

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin ook al is de laatste put nu dicht. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: Amerikaanse presidenten onder schot